Hoe snel bevallen na inleiden met ballon slagingskans en ervaringen

Ik zie de verpleegster nog mijn kant opkomen terwijl ik in de wachtkamer zat te wachten. Het zal wel niet hoor, had ik al drie keer tegen mijn man gezegd. Maar zij zei: ‘Ja hoor, het is vruchtwater dus je vliezen zijn gebroken!’

Ik sprong zo ongeveer uit mijn stoel en galmde door de wachtkamer: ‘Echt?’ Alsof ik opnieuw ontdekte dat ik zwanger was. Mijn baby komt! Alleen had mijn lichaam dat niet helemaal begrepen. Geen krampje te bekennen.

Redenen bevalling inleiden bij 41/42 weken

Na die uitslag werd ik naar huis gestuurd in de hoop dat er vanzelf weeën zouden komen. Er was een scheurtje in de vliezen want ik verloor steeds een beetje vruchtwater, maar verder niets te bekennen.

Daar zat ik dan op 5 uitvouwbare luiers op de bank. Ik durfde niet meer naar de supermarkt, zal je net zien dat ik dan die hele plons verlies of iets zou doen om de bevalling op te wekken.

Dus liep ik het huis op orde te maken wat al op orde was. En Netflix, want ik dacht nu kan het nog… Uiteindelijk gebeurde er niets en je mag maximaal 72 uur rondlopen met gebroken vliezen vanwege infectiegevaar.

Daarom stond ik 72 uur later kiplekker bij de balie van de verloskamers.

Gebroken vliezen zonder weeën is één van de meest voorkomende oorzaken waarom een bevalling ingeleid wordt. Ik was 38 weken en 2 dagen zwanger dus ze had best nog even kunnen blijven zitten, maar het risico op infectie bij moeder of baby wordt dan te groot waardoor de baby toch moet komen.

Als je baby het daar in je buik wel gezellig vindt, kan je bevalling op een gegeven moment ook ingeleid worden. Dat is met 42 weken. Je baby heeft dan de tijd gehad om zelf aan te geven dat hij er klaar voor is.

De grens ligt bij 42 weken omdat het anders gevaarlijk wordt voor de baby. Je baby haalt zijn voeding uit de placenta, maar als hij te groot wordt kan de placenta de toevoer niet meer aan of het vruchtwater wordt steeds minder. Daardoor krijgt de baby het zwaar en dat kan gevaarlijk worden. Ook dan wordt je bevalling ingeleid.

Naast gebroken vliezen zonder weeën en de grens van 42 weken wordt je bevalling ingeleid als ze zien dat de placenta om andere redenen niet meer goed werkt.

De baby kan dan beter af zijn in een couveuse, ook al is dat uiteraard niet een fijne keuze. D

ie beslissing wordt dan ook niet zomaar gemaakt. Het kan ook zijn dat je baby niet goed groeit, hij kan dan ook beter af zijn door geboren te worden.

Een andere reden waarom je bevalling ingeleid kan worden, is omdat het niet zo goed gaat met jezelf (wat ook gevaarlijk kan zijn voor de baby) zoals wanneer je het HELLP-syndroom hebt.

Bevalling inleiden in het kort:

1. Stap 1: Is de baarmoedermond al verstreken? Zo niet, dan wordt de ballonkatheter geplaatst.
2. Stap 2: Zijn de vliezen gebroken? Zo niet, dan worden ze gebroken door de verloskundige.
3. Stap 3: De weeën worden opgewekt door het infuus met hormoon oxytocine.

Bevalling inleiden met of zonder ballon

Allereerst wordt gekeken of de baarmoedermond al verweekt/verstreken is. Als je baarmoeder verweekt is, is de mond al wat zachter geworden en daardoor ook soepeler.

Als je al aardig wat voorweeën hebt gehad, is de kans groot dat de baarmoedermond al verweekt is. Gelukkig was dat bij mij zo, waardoor ik geen ballonnetje hoefde.

Als je baarmoedermond niet verweekt is, wordt dat gestimuleerd met een ballonnetje. De baarmoedermond houdt tijdens je hele zwangerschap een slijmprop vast, die ervoor zorgt dat er geen bacteriën bij de baby kunnen komen.

Je baarmoedermond ‘staat’ dan, zeggen ze. Je kunt het je voorstellen door je handen tegen elkaar te doen en dan een kommetje te maken met je handpalmen terwijl je je vingers recht houdt.

De slijmprop wordt door het rechte stuk vastgehouden. Als je je vingers langzaam ontspant, zie je dat je handen helemaal een kommetje vormen. Zo is een geheel verstreken baarmoedermond ook rond geworden, er is geen staand gedeelte meer en de spanning is eraf. Daardoor verlies je de slijmprop ook, hij wordt niet meer vastgehouden.

Als je bevalling ingeleid moet worden en je baarmoedermond is nog niet verstreken, wordt dat gestimuleerd met een ballonkatheter, ook wel ‘ballonnetje’ genoemd. Ze brengen dan een slangetje (katheter) in de baarmoeder.

Aan het einde van dat slangetje zit een ballonnetje die met water gevuld wordt, hierdoor is er opeens druk op de baarmoedermond waardoor je lichaam een hormoon (prostaglandine) aanmaakt waardoor de baarmoedermond verstrijkt.

Het is dus niet zo dat die ballon de boel oprekt, hij zorgt alleen voor een drukkend gevoel, iets wat anders door het babyhoofdje zelf gedaan zou worden. Meestal verstrijkt de baarmoedermond in zo’n geval snel, binnen 24-48 uur.

Het ballonnetje valt er dan uit doordat de spanning eraf is, je belt naar het ziekenhuis en je bevalling wordt ingeleid. Zo’n ballonnetje is niet gevaarlijk voor je baby, omdat er tussen je baby en het ballonnetje nog een vlies zit.

De bevalling inleiden; ervaringen

En dan is het zo ver… Met of zonder ballonnetje, je baarmoedermond is verstreken en je bevalling wordt ingeleid.

Ik vond het best wel spannend, het infuus werd aangesloten en vanaf toen was ‘het begonnen’. Hoe snel zou de eerste wee komen? Zou mijn lichaam het wel oppakken?

Door het infuus wordt het hormoon oxytocine toegediend, dat hormoon maakt je lichaam normaal zelf aan met weeën. Ze beginnen laag zodat je niet bij het minste infuusje in een weeënstorm verzeild raakt, en langzaam wordt de dosis opgehoogd als dat nodig is.

De eerste 7 uur waren easy. Ik had wel krampen die komen en gingen, maar ik lag nog een beetje te doezelen, tijdschrift lezen, paar afleveringen van Hunted gekeken met manlief… En toen dacht ik: Het is allemaal gezellig hier en alles wordt me aangedragen, maar eigenlijk kom ik voor wat anders.

Ze wilden liever niet voelen hoeveel ontsluiting ik had omdat dat de kans verhoogt op een infectie, maar na 7 uur wilde ik toch wel wat weten. Toen de verloskundige toch voelde en ‘1 misschien, 2 centimeter…’ zei, was ik behoorlijk teleurgesteld.

Mijn vliezen waren al gebroken, maar met een haak scheurden ze de vliezen verder open (is geen pretje, advies: iemands hand blauw knijpen en blijven ademen). Maar het had wel effect. Een sloot water en meteen voelde ik een bankschroef om mijn buik. Ah, dit is het dus.

Ondertussen werd het infuus opgehoogd tot de hoogste dosering en daar gingen we. De laptop met Hunted ging halverwege de aflevering aan de kant want dit was de real-deal, ik moest me concentreren.

Normaal weet je lichaam precies hoeveel oxytocine je lijf nodig heeft voor weeën, maar omdat de weeën bij een ingeleide bevalling kunstmatig opgewekt worden, is het altijd een beetje zoeken.

De één heeft meer nodig dan de ander. Daardoor kan het even zoeken zijn wat voor jouw lichaam werkt. Het kan dus even duren voor je lichaam het signaal van de oxytocine oppakt als je veel nodig hebt, of je kunt een weeënstorm krijgen als de dosis opgehoogd wordt en je lichaam ‘opeens’ snapt wat er moet gebeuren.

Die weeënstorm die kwam er en gek genoeg ging die ook niet meer weg. Doordat ik de ene wee na de andere had met slechts een paar seconden pauze, had mijn lichaam geen tijd om de ontsluiting te maken.

Dus toen ik na 17 uur, waarvan 7 uur easy-peasy en 10 uur weeënstorm, nog steeds maar 3 centimeter had, dacht ik dat ik gek werd.

Uiteindelijk koos ik voor een pijnstillingspompje omdat ik intussen aardig uitgeput was en er nog 7 centimeter én persweeën zouden komen. Daardoor kreeg ik wel rust tussen de weeën. Eén uur later was daar opeens al die magische 10 centimeter. En een persweeënsessie later konden we onze dochter voor het eerst zien, vasthouden, knuffelen, alles…

Pijn ingeleide bevalling

Wat goed is om aan te blijven denken: dit zijn JOUW weeën. Het zijn géén nepweeën. Je krijgt alleen oxytocine toegediend omdat je lijf dat even vergeet aan te maken of omdat de baby eruit moet, je lijf reageert daarop door weeën te maken.

Het is belangrijk om dat te onthouden omdat dat helpt bij de verwerking van je bevalling en je gevoel daarover achteraf. Je hebt niet gefaald.

Heeft de baby last van een ingeleide bevalling

De baby heeft er geen last van als je bevalling ingeleid wordt. Natuurlijk merkt hij wel dat er het een en ander aan de hand is, hij voelt de weeën omdat de baarmoeder dan samentrekt.

Maar dat is ook zo bij een natuurlijke bevalling. Het hormoon oxytocine wordt bij een natuurlijke bevalling door je lichaam zelf gemaakt, en is dus een ‘lichaams-eigen’ stof, en niet gevaarlijk voor je baby.

Risico’s en nadelen ingeleide bevalling

De meeste ingeleide bevallingen verlopen verder gewoon normaal. Zoals al gezegd, alleen het missende stofje wordt toegediend, en dan pakt je lichaam de rest zelf op. De risico’s die er zijn:

• Een ingeleide bevalling duurt over het algemeen niet langer dan een natuurlijke bevalling, maar als de baarmoedermond eerst verstreken moet worden met het ballonnetje en/of als het erg zoeken is naar het juiste oxytocine-niveau kan de bevalling lang duren.
• Tijdens een ingeleide bevalling zetten ze een draadje op het hoofdje van de baby (of op de bil van de baby als hij in stuit ligt), hierdoor kunnen ze het hartje in de gaten houden. Heel soms kan hier een ontsteking door komen op de huid, wat niet gevaarlijk is maar natuurlijk wel naar. Wij hadden hier geen toestemming voor gegeven, ze kunnen de harttonen namelijk ook gewoon met die banden om je buik meten. Later viel haar hartslag weg in het geboortekanaal en toen moest het toch, maar het had er in ieder geval geen uren gezeten. Zo kun je dat risico wat verlagen.
• Je hebt meer kans op een weeënstorm, ook wel hyperstimulatie genoemd, als je lichaam opeens begrijpt wat er moet gebeuren en als een gek aan de slag gaat.
• Of als de dosis verhoogd wordt omdat je lichaam nog niet veel doet, en de verhoogde dosis weer net iets te veel van het goede is. De weeënstorm kan meestal gestopt worden door de dosis weer wat lager te zetten.

Is jouw bevalling ingeleid?

• Author
• Recent Posts

Martine Pieters-de Wit

Martine maakte op koningsdag 2018 haar entree in de wereld van het ouderschap. Met de komst van haar kindje kwamen er duizend en één nieuwe vragen en keuzes op Martine af. Gelukkig kon ze deze vragen en keuzes onderzoeken samen met mamaliefde.nl. Met enthousiasme deelt Martine via deze blog haar zoek- en ontdekkingsreis in de babywereld. Haar bijdragen zijn doorspekt met persoonlijke ervaringen, waardoor lezers een glimp opvangen van de betoverende en soms uitdagende reis die het ouderschap met zich meebrengt.

Latest posts by Martine Pieters-de Wit (see all)

• Budget Sinterklaas vieren; 14 goedkope tips - 1 October 2023
• Schurende bovenbenen behandelen; van schaafwonden dijen tot tips voorkomen in zomer - 24 January 2022
• Slapen met voedingskussen; beste slaaphouding tijdens zwangerschap - 10 January 2022

Gerelateerde berichten:

Slijmprop & afscheiding en harde buiken aan einde zwangerschap Eerste pakje baby in ziekenhuis; hoe bewaar je de outfit? Indalingsweeën; wat zijn symptomen, herkennen en hoe voelen ze? Stand baarmoedermond tijdens bevalling & innesteling zwangerschap voelen