Zwangerschapsincontinentie; Wat te doen bij urine verlies tijdens of na de zwangerschap?

Zwangerschap is een buitengewone periode van transformatie en verwachting, maar voor veel vrouwen kan het ook gepaard gaan met onverwachte uitdagingen, zoals zwangerschapsincontinentie. Dit fenomeen, waarbij vrouwen urineverlies ervaren tijdens of na de zwangerschap, kan een bron van schaamte, ongemak en frustratie zijn. Hoewel het vaak als een taboe-onderwerp wordt beschouwd, treft het een aanzienlijk aantal vrouwen over de hele wereld.

Gelukkig is er hoop en zijn er effectieve stappen die vrouwen kunnen nemen om deze situatie aan te pakken en hun kwaliteit van leven te verbeteren.

Inhoud laat zien

Wat is de oorzaak van zwangerschapsincontinentie?

Tijdens de zwangerschap worden je spieren slapper door de zwangerschapshormonen. Je lichaam maakt zich klaar voor de bevalling door de spieren in de bekkenbodem wat slapper te maken, zodat de baby er soepeler doorheen kan.

Het gevolg daarvan is dat de bekkenbodemspieren de urineleider niet volledig kunnen afsluiten.

Daarnaast moet de bekkenbodem veel meer dragen, dan dat het gewend is. Want er ligt een baby op van gemiddeld 2 à 3 kilo. Zwangere vrouwen met obesitas hebben meer kans op incontinentie vanwege hun gewicht dat op de bekkenbodem drukt.

De blaas van de zwangere vrouw wordt in verdrukking gebracht door de groeiende baarmoeder, waardoor het soms voelt alsof de blaas vol zit.

Bovendien kunnen beweeglijke baby’s tegen de blaas schoppen. Zo lijkt het alsof de blaas weer snel gevuld is en je naar het toilet moet. Het urineverlies kan variëren van een paar druppeltjes tot een grote plas.

Stressincontinentie

Stresscontinentie is de variant die het vaakste voorkomt bij de zwangere vrouw. Er komt bij deze vorm van incontinentie druk op de blaas te staan die groter is dan de druk die bekkenbodemspieren kunnen opvangen.

Deze vorm komt dus voor bij beweging van het lichaam. Denk bijvoorbeeld aan iets optillen. Het bekendste voorbeeld is het welbekende ‘niezen’.

Bij stresscontinentie verlies je meer urine dan een paar druppeltjes. Aan het einde van de zwangerschap heeft 50 tot 70% van de zwangere dames last van ongewild urineverlies.

Continentie kan ook neerslachtige gevoelens opwekken. Het kan je leven hinderen bijvoorbeeld tijdens het sporten of op visite gaan.

Plassen

Een andere oorzaak ligt in het uitplassen. Niet elke vrouw plast goed uit en dat is juist zo belangrijk. Ik heb geleerd tijdens mijn bevalcursus om met een rechte rug op het toilet te zitten en volledig uit te plassen.

(Bij ontlasting is dit andersom. Daarbij moet je krommer zitten, want dan zijn de anus en het rectum verticaal.)

Wanneer je rechtop zit houd je je bekken in de juiste verticale houding, waardoor er niets achterblijft in de blaas. Let op: persen is bij plassen niet nodig. Kantel je bekken vervolgens een paar keer heen en weer, zodat je zeker weet dat alles eruit is.

Wanneer je denkt dat alle urine eruit is, span dan de bekken weer goed aan.

Bekkenbodem

De bekkenbodem speelt een grote rol bij zwangerschapsincontinentie. De bekkenbodem zorgt ervoor dat de baarmoeder, blaas en het einde van de darm op zijn plek blijven. In de bekkenbodem vind je openingen voor de plasbuis, schede en het laatste gedeelte van de dikke darm.

De bekkenbodemspieren zijn uit zichzelf altijd ietwat aangespannen om de plasbuis en urine af te sluiten zodat je de urine en ontlasting ophoudt.

Bij het niezen spannen de bekkenbodemspieren zich extra aan. En bij het plassen en poepen dienen deze spieren zich weer te ontspannen. Zodat de ontlasting en urine er volledig uitkomt.

Urineverlies of vruchtwater?

De bevalling nadert en je voelt opeens water tussen je benen. Is het urine of vruchtwater? Het is je eerste kind en je hebt geen idee wat het verschil is. Je belt de verloskundige en zij vraagt je het volgende: Blaas op je handpalm. Stroomt het vocht dan sneller dan is er een grote kans op vruchtwater.

Er kan ook gevraagd worden of je het wilt opvangen in een bakje. Je bespreekt met de verloskundige wat jullie gaan doen. Waarschijnlijk moet je doorgeven welke kleur het water heeft. Vruchtwater ziet er helder uit en vaak drijven er vlokjes in. Vruchtwater ruikt zoet, de verloskundige zal dan ook vragen of je eraan wilt ruiken.

Het kan ook zijn dat het vruchtwater geel, bruin of groen is, dit betekent dat de baby in het vruchtwater gepoept heeft. Heb je nog geen contact met de verloskundige, dan is dit zeker het moment om de verloskundige te bellen.

De kleur van het vruchtwater zegt namelijk wat over de gezondheidstoestand van de baby in de baarmoeder. Is het nog niet helemaal duidelijk of het vruchtwater is? Dan kan de verloskundige een testje doen of het vruchtwater is.

En dan komt de vraag: hoe kom je van zwangerschapscontinentie af?

Ik hoopte dat ik er snel vanaf zou zijn na de bevalling. En gelukkig was dat ook zo. Na de bevalling was ik er meteen vanaf, want ik was niet meer zwanger. Dus van zwangerschapsincontinentie was geen sprake mee. Maar nu was het overgegaan in stressincontinentie. Helaas niet mijn idee om er vanaf te komen.

Hoe kom je van stressincontinentie af? Incontinentie die tijdens de zwangerschap ontstaat gaat meestal na de bevalling weer over. Een lichaam heeft ongeveer een half jaar tot aan een jaar de tijd nodig om van de continentie af te zijn. De spieren worden vanzelf weer steviger.

Het is belangrijk om de spieren te trainen. Dit versnelt het herstel. Het beste kun je hier tijdens de zwangerschap al mee beginnen. Zo stond ik in de kassarij mijn bekkenbodemspieren te trainen.

Andere tips die helpen om zo min mogelijk last te hebben van incontinentie

Leeg je blaas zo volledig mogelijk
Blijf voldoende drinken. Minder drinken helpt niet tegen incontinentie
Er bestaan zwangerschapscursussen gericht op zwangerschapsincontinentie
Ga naar het toilet wanneer je aandrang voelt
Span je bekken bewust aan wanneer je een niesbui aan voelt komen. Dit geldt ook voor het optillen en zwaar werken verrichten.

Naar de huisarts

Merk je dat het urineverlies niet afneemt na verloop van tijd nadat je bevallen bent? Neem dan contact op met de huisarts. De arts kan met je meedenken.

Er bestaan ook fysiotherapeuten gericht op de bekken. Zij kunnen je gericht behandelen met betrekking tot de bekkenbodemspieren.

Je bent niet alleen!

Op internet zijn er ook berichten van vrouwen die hier mee te maken hebben gehad. Je bent dus zeker niet de enige. Het kan helpen om je verhaal digitaal met anderen te delen of om alleen maar te lezen hoe anderen dit meemaken. Nogmaals: je staat er niet alleen voor!

Zwangerschapskwaaltjes

Author
Recent Posts

Anita Schokker

Blogger at Mama in de val

Anita is een trotse mama van drie fantastische kinderen, van 7, 4 en 1 jaar oud. Haar dagen zijn gevuld met avonturen en knuffels, en ze geniet van elke fase, wetende dat het over een jaar weer helemaal anders zal zijn.

In 2017 ontdekte Anita haar passie voor schrijven, een uitlaatklep die haar in staat stelt de vele facetten van haar leven als moeder met epilepsie te verkennen.

Met een mix van inspiratie, humor, eerlijkheid en een vleugje directheid deelt ze haar belevenissen op een manier die zowel herkenbaar als uniek is.

Latest posts by Anita Schokker (see all)