Skip to Content

Wanneer of waarom ontwikkelen kinderen voorkeur voor vader of moeder?

Wanneer of waarom ontwikkelen kinderen voorkeur voor vader of moeder?

Misschien heb je het zelf ook wel gemerkt dat je kind echt voorkeur heeft voor papa of mama. En heb je oudere kinderen, dan is het je misschien ook al opgevallen dat die voorkeur in de loop der jaren verandert.

Is dit gewoon en zo ja: waarom dan? Bestaat er dan toch zoiets als rolmodellen van de ouders?

Mama doen…

Je hebt het hartstikke druk en je lieve peuter wil natuurlijk nú aandacht. Gelukkig is papa ook thuis en loopt al naar de kleine man of vrouw om te helpen. Maar natuurlijk, wat zegt die lieve schat: ‘Mama doen!’.

Op zich heel vleiend voor jou (ook al is het niet altijd handig) maar voor je partner toch wat minder leuk. Of neem je wat oudere dochter die wel bij papa op schoot kruipt maar toch echt niet met jou komt knuffelen. Een echt papakindje, zeg maar. Hoe komt dat toch en wat doe je verkeerd?

Vaak een periode

Voorkeuren voor een ouder zijn bij de meeste kinderen niet constant en alleen gedurende een bepaalde periode. Vaak zie je dat kleintjes die meer tijd doorbrengen met de moeder, papa heel leuk vinden.

Maar als er echt iets is willen ze alleen mama. Totdat mama te ‘gewoon’ wordt en papa juist interessant wordt…hoewel dan nog vaak mama de beste is als er verdriet is.

In normale situaties hoef je hier verder niet meteen iets achter te zoeken. Je kind wil de andere ouder helemaal niet pijn doen, ofzo, maar heeft zo zijn redenen.

Exclusieve hechting

Zo rond een half jaar kan een baby zich exclusief gaan hechten aan één persoon. Dit zal in de regel diegene zijn die de meeste zorgtaken op zich neemt.

Goed beschouwd is dit dus niets anders dan de primitieve drang om te overleven, lijkt mij persoonlijk. Je kind is immers afhankelijk van die persoon om eten te krijgen. En ervaart ook het meest van die persoon de liefdevolle aanrakingen.

Wil je dus voorkomen dat dit gebeurt, dan zullen de zorgtaken verdeeld moeten worden over beide ouders. Geef ook zo min mogelijk toe aan dit gedrag.

Het is niet alleen onhandig en kwetsend voor de afgewezen ouder, maar je kind heeft al jong door dat hij zo macht kan uitoefenen.

Bij peuters en oudere kinderen

Bij peuters komt de beleving van de opvoeding om de hoek kijken. Hij of zij begint al echt zijn voorkeuren te krijgen en kan gewoon al echt doorhebben dat dingen bij de één wel mogen en bij de ander niet. Of dat papa het gewoon op een leukere manier doet of hem beter begrijpt.

Ook zijn eigen karaktertje komt meer om de hoek kijken en dat zou zomaar met het karakter van één van jullie kunnen botsen. Soms omdat ze elkaar helemaal niet begrijpen, maar ook vaak juist omdat ze hetzelfde zijn…

Machtsmiddel

Natuurlijk kan het pijn doen als je kindje je afwijst. Besef dat je kind in eerste instantie dat zo echt niet bedoelt. Ga jij laten merken dat het je pijn doet, dan geef je je oudere kind wel een machtsmiddel in handen!

Voorkom dan ook dat je kind hier iets van merkt. Soms kan het helpen om de dingen juist anders te doen dan je partner. Je kind zal dan zo accepteren dat jij het doet en ziet het minder als dat jij de rol van de andere ouder op je neemt.

In actie komen

Zoals gezegd is het vaak een tijdelijke periode en wil het ook nog weleens switchen in de loop der jaren. Per kind kunnen de voorkeuren ook minder of juist duidelijker aanwezig zijn.

Neemt het vormen aan die echt niet leuk meer zijn of ook lang blijft, forceer niets, maar probeer je kind op andere vlakken te ‘raken’ (op een positieve manier natuurlijk).

Is mama vooral in trek als je kind thuis is? Ga als papa dan regelmatig met hem de natuur in, bijvoorbeeld, en smeed daarmee een eigen band met het kind. Zoek naar iets wat jullie allebei leuk vinden om te doen.

Laat het niet tussen jullie instaan

Voorkom dat het een machtsstrijd wordt tussen de ouders onderling. Niet goed voor jullie relatie, maar ook niet voor de sfeer in huis. Ook je kind wordt er zeker niet mee geholpen.

Blijf achter je partner staan, zodat je kind ook niet de kans krijgt om jullie tegen elkaar uit te spelen! En doe de dingen op je eigen manier. Dat geldt ook voor je partner. Probeer hem of haar dus niet om te turnen naar jouw manier van reageren. Ook dat heeft je kind door!

Rolmodellen

Als ouder heb je wel degelijk een rolmodel, en of je nu wilt of niet zal er toch altijd wel iets van mannelijke en vrouwelijke rolmodellen zijn.

Waar vooral de moeder of de moederlijke manier van benaderen voor de kleintjes voorop staat, gaat een kind vanaf een jaar of 7 meer de grote wijde wereld in, wat wel wordt weggezet als ‘aan de hand van de vader’. Zachtjesaan komen dan de vrouwen- en mannentaken in zicht.

Waarbij traditioneel de moeder steeds meer de meisjes klaarstoomde voor de zorgtaken thuis en de vader de zoons mee op jacht nam.

Natuurlijk is dat nu niet meer zo, toch zit het er nog wel in dat kinderen hun ouders als rolmodel aannemen en als ze ouder worden (pubers) zich gaan meten met de ouder die het dichtste staat bij zijn of haar eigen gender. Wie ben ik en wat wil ik zijn? Hoe moet ik zijn om een man te worden of een vrouw?

Uiteraard kan dit invloed hebben op voorkeuren voor een ouder. Maar vergeet niet dat een zoon bijvoorbeeld juist van de moeder leert hoe hij in relaties zich moet gedragen.

Om maar even een voorbeeld te noemen. Met andere woorden: een zoon heeft ook zijn moeder als rolmodel nodig en een dochter ook haar vader!

Moederschap
Wil Cats
Volg me via: