Er zijn van die momenten in het leven dat je je afvraagt waarom je ook al weer aan kinderen bent begonnen. Natuurlijk is het een cadeautje om kinderen te mogen krijgen, en ben je daar ontzettend dankbaar voor.
Toch zullen er altijd van die momenten zijn dat je je afvraagt of je misschien niet langer had moeten wachten, je het bij 1 kind had moeten houden en ga zo maar door. Dat je gewoon even wat onzeker bent . V
olgens mij heeft iedereen wel eens zo’n moment van onzekerheid waarop je sneller begint te twijfelen.
Waarom; Als je ‘s-ochtends in de kamer van je kind komt
Natuurlijk geniet je van het aanblik van je kind die rechtop in bed staat en je een vrolijke lach toewerpt zodra hij je ziet. Gevolgd door twee armpjes die roepen ‘pak mij op’. Er is alleen een maar, dat aroma wat om hem heen hangt.
Sterker nog, dat je neusgaten invliegt zodra je de deur open doet is wat minder. Ja hoor, het heeft zijn best gedaan om een gigantisch groot cadeautje voor je te produceren. Zo eentje waarvan je denkt ‘nu eerst in bad’.
En dat altijd op die ochtenden dat het net wat langzamer gaat allemaal en je dus eigenlijk gigantisch haast hebt om op tijd op je werk te zijn.
Als je een uur in de keuken hebt gestaan om je kind een gezonde verantwoorde maaltijd voor te schotelen
Je bent de hele middag al in de weer met de voorbereidingen, snijden, koken, bakken en braden om vervolgens nog een uur in de oven gaan. Super trots ben je als het recept dat je van iemand anders kreeg er zowaar goed uitziet.
Een recept dat ieder kind aan het groenten eten zou krijgen en ook nog voldoet aan de Schijf van Vijf van het voedingscentrum. Behalve jouw kind natuurlijk.
Je hebt het nog niet op tafel gezet, en je omgedraaid om je eigen bordje op te halen als de jongeman in kwestie de inhoud van het bordje op de grond kiept, terwijl het lief lacht naar de poes die daar geen problemen mee heeft. Het bordje vliegt vervolgens over de tafel.
Je kinderen zijn moe, je staat stil in de file waarop je kind begint te kotsen
Ja, serieus het is mij echt overkomen. Daar wordt je dus niet vrolijk van. Het was al wat hangerig, toen je de file inreed begon je al te balen. Nog later thuis.
Als je stil staat en er meerdere golven je kind verlaten is dat op zijn zachtst uitgedrukt niet leuk. Snel auto naar de kant, vieze en natte kleding uit, slokje water drinken en raampje open voor ‘verse’ lucht.
Je voor de tiende keer wakker gemaakt wordt ‘s-nachts
Slaap is heilig, niet alleen voor kinderen, ook als ouder heb je dat hard nodig.
Gelukkig zijn we gezegend met kinderen die in principe doorslapen. Zodat als ze een nacht wakker worden je ook zeker weet dat er iets aan de hand is en je er uit vliegt om te kijken wat er aan de hand is. In ieder geval mentaal, fysiek duurt waarschijnlijk iets langer.
Kind getroost, weer terug in bed. In ieder geval voor een half uur, natuurlijk net op het moment dat je eindelijk weer in slaap bent gevallen.
Na een tweede moment volgt een derde, voor mij ook altijd het moment om het betreffende kind bij ons in bed te laten slapen. Wordt je misschien nog wel wakker gemaakt, maar hoef je er in ieder geval niet meer uit. D
an is het hopen dat de volgende dag de zon schijnt zodat je de wallen onder je ogen kan verhullen onder die giga zonnebril die een paar zomers geleden helemaal hip waren. En je opgelucht constateert dat het maar goed is dat je niet alles gelijk weggooit.
Als je na ‘even’ boodschappen doen een uur verder bent
Hier heb ik natuurlijk al vaker over geschreven. Hoe je het ook went of keert, even een boodschapje halen zit er gewoon niet meer in met kinderen. Je bent niet alleen langer bezig, je komt ook altijd met meer thuis dan gewenst.
Bewust, of dankzij de vlugge vingertjes van je kind in de buggy wat je niet had opgemerkt. Dan schaam je je toch wel dat je dat niet had gezien.
Als het financieel even wat minder gaat
Dit is een hele serieuze. Dankzij de crisis zijn veel mensen hun baan verloren. En is het nog steeds lastig om een nieuwe te vinden. Zeker in bepaalde sectoren.
Nu moet ik wel eerlijk toegeven dat ik dan geen moment twijfel over de kinderen, maar wel over de eengezinswoning met tuin die we hebben gekocht tijdens de zwangerschap van de eerste. Hadden we misschien dan toch maar iets op een salaris moeten kopen of iets dergelijks?
Als de wasmachine kapot gaat
Natuurlijk altijd op het moment dat je een week achterstand hebt met de was. Waardoor er al een enorme berg naast de wasmachine staat. Voordat je een wasmachine hebt uitgezocht, gekocht en thuisbezorgd is ben je zo een paar dagen verder.
Zeker als je eerst nog eens een monteur langs laat komen die pas een halve week later ruimte heeft om langs te komen. De was blijft zich opstapelen.
Natuurlijk inclusief een paar vieze bedden die verschoont moeten worden. Nog nooit ben je blij geweest met de bezorgers die gelijk de oude meenemen.
Als je dochter met haar eerste vriendje thuiskomt
Gelukkig hebben wij die eer nog niet gehad. Soms kan ik er nu al tegenop zien. Dat betekend dat er bepaalde dingen uitgelegd moeten gaan worden. En hopen dat jij eerder daarmee komt dan je kind de experimentele fase in is gegaan. Dan gaat hij mee naar boven, met een gesloten deur.
Natuurlijk wil jij niet die overbezorgde moeder zijn die vervolgens tig keer ‘toevallig’ voorbij loopt, en heb je liever dat het onder je eigen dak gebeurt dan weet ik veel waar. Maar toch…
Even voor de zekerheid; ik ben hartstikke blij met mijn kinderen en zou ze voor geen goud in de wereld willen missen!
Heb jij wel eens zo’n twijfelmomentje gehad?
Moederschap
- Rol van moeder in opvoeding
- 10 type moeders
- Type moeders in speeltuin
- Supermama syndroom
- Mombie kenmerken
- Toxische moeder
- Loedermoeder betekenis
- Liedjes over moederschap
- Eigenschappen goede moeder
- Waaraan herken je een moeder?
- Wat is een goede moeder?
- Verschil vader en moeder
- Prioriteiten met kinderen
- Moeder ontwijkend gedrag
- Mom rage
- Mommy burn-out
- Momenten waarop afvraag moeders
- Voorkeur vader moeder ontwikkelen
- Moeder dochter relatie
- Schuldgevoel werkende moeders
- Handleiding ouderschap
- Kleine kinderen kleine zorgen
- Trots op gezin & kinderen
- Ongevraagd advies zwangerschap & opvoeding
- Tijdschriften voor moeders
- Ebooks voor moeders
- Planners voor moeders
- Studeren met kinderen
- Moeder maffia
- Dingen die ik nooit zou doen als moeder
- Geniet je wel van je kinderen?
- Schuldgevoel werkende moeders?
- Hotel mama
- Opvoedingstaken ouders
- Alle ballen hooghouden
- Mag je klagen over moederschap?
- Opvoedmoe
- Momster
- Mama is moe
- Mama is ziek en zorgt voor kinderen
- Ochtendmens of avondmens
- Uitslapen als moeder
- Timesavers luie moeder
- Grappige situaties voor moeders
- Kind achter behang plakken
- Wat moeders moeten uitstellen
- Kind achter behang plakken
- Drukke moeder; tips onthaasten
- Geduld verliezen
- Nee zeggen als moeder
- Sleur gezinsleven doorbreken
- Kind echt zien
- Stiekeme mama momenten
- In de eerst plaats moeder
- Can we have it all?
- Gras is groener aan de overkant
- 5 talen van liefde
- Kind gelukkiger 5 minuten per dag
- Uitspraken van je moeder
- Dingen moeder niet vertelt
- Leugentjes eigen bestwil
- Onzeker over moederschap
- Te lief tegenwoordig
- Wanted hot sexy mama
- Jongensmama
- Meisjesmama
- Mama is stom
- Bucket list voor moeders
- Wat leer je van het moederschap?
- Hoe herken je je eigen grenzen?
- Hoe lange dagen zonder einde overleven
- Eerste keer moeder worden
- Grootste mama blunders
- Wat we kunnen leren van kinderen
- Excuses van moeder naar kind
- Wat als je moederschap niet ziet zitten?
- Wat doen alleen thuis op vrije dag?
- Situaties die je als moeder nooit wilt meemaken
- Wat je vergeet als je kind opgroeit
- Moeder stuurt rekening na playdate
Herkenbaar… niet met al jouw beschreven punten, maar het komt op hetzelfde neer. En idd, ze toch voor geen goud willen en kunnen missen!
Al wordt het wel allemaal makkelijker als ze weer ouder worden ;)
Haha inderdaad tijdens de bevalling! Ik bedacht me tijdens de bevalling al hoe we de andere lege kamers in huis konden gaan opvullen, aangezien ik dit nooit meer wilde meemaken. Een walk-in closet, een soort kantoortje, logeerkamer… Ze staan nog steeds – soort van – leeg, want ik ben ondertussen weer bijgedraaid :)
Altijd als ze ruziemaken of driftig zijn en niet luisteren. Wanneer ze vervolgens lief samen spelen en kletsen, denk ik toch weer ja, gelukkig zijn ze samen.
Het is inderdaad niet altijd een pretje. Ik moest een keer halsoverkop mijn dochter ophalen, die niet lekker was geworden op een excursie. Dus ik reed een uur, en moest mijn jongste twee meenemen want die waren nog veel te klein om thuis te blijven. En onderweg kotsten ze de auto onder… Het was een ware hellerit.
Hahahaha ik had dat gevoel heel erg tijdens de bevalling tijdens het wegpuffen van de weeen. Waarom wilde ik dit ook alweer?? Hahaha