Mombie kenmerken & signalen

Mombie; Een uitgeputte multitasking mama die functioneert op cafeïne, chocolade en wijn. Leeft voor kleverige kusjes, mooie herinneringen en omhelzingen met snottebellen.

Voordat de wekker gaat ben ik al twee keer mijn bed uit gegaan. Niet om te plassen maar omdat één van mijn kinderen mijn moederzorg nodig had. De ene keer moet ik ze er echt van overtuigen dat de hele wereld nog slaapt.

Dus ook hun beste vriendjes, ja zij slapen echt. Dus jij nu ook! Soms val ik als een echte mombie bijna zelf in slaap tijdens het knuffelen in een peuterbedje.

Gelukkig ben ik bijna net zo groot als het bedje dus pas ik er gevouwen wel in. Soms is een kus genoeg om ze te laten slapen. Soms, heel soms heb ik een wekker nodig.

Maar er zijn dagen, vooral in het weekend, dat één van de kinderen de dag eerder begint dan de wekker. Waarom willen ze altijd uitslapen doordeweeks?

Mombie kenmerken & signalen - Mamaliefde

Inhoud toon

Vergane glorie

Met een ontplofte vogelnest en wallen op mijn knietjes gaat de dag beginnen. Als een hooligan mombie moedig ik mijn kroost aan om ze uit en aan te kleden. Pyamabroek uit, broek uit! Shirt aan, shirt aan! Goed zo mannen high five.

Tijdens het aanmoedigen schiet ik zelf in een legging en comfy jurkje. Ontplofte vogelnest in een elastiekje en ik sprint naar beneden.

Terwijl de kids hun broodje eten, zit ik minimaal een keer op mijn knieën onder de tafel om de geknoeide melk op te dweilen, ruim ik de vaatwasser uit omdat ze anders zelf met de borden gaan gooien en prop ik tussendoor wat lepels kwark naar binnen.

Als ik de spiegel voorschiet bekijk ik vluchtig mijn hoofd. Snel smeer ik wat mascara op mijn wimpers. Ach ik kan er slechter uitzien bedenk ik me dan maar.

En terwijl ik dat denk, hangt het ene kind al aan mijn been en smeert zijn snottebel aan mijn jurk en breekt de ander heel vakkundig de tent af op zoek naar zijn knuffel. Zucht!

Mombie

De dag is nog maar net begonnen en deze moeder voelt zich al een mombie. Een moeder en zombie tegelijk! Eerlijk gezegd had ik nog nooit van het woord gehoord.

Maar ik denk dat met mij vele moeders zich wel een beeld kunnen vormen bij een mombie. Een echte definitie bestaat volgens mij niet maar ik kan proberen te beschrijven hoe ik me soms voel als een moederzombie.

Chronisch moe, levend op cafeïne, bijna altijd koude koffie of thee drinken, vergeten wat je aan het doen bent, liefst elke middag een wijntje willen nemen, vervolgens dronken van één wijntje, de kids extra vroeg op bed leggen zodat je zelf wat tijd het voor jezelf, blij dat je kinderen op bed liggen, te moe om van de bank af te stappen om naar bed te gaan of soms net doen alsof de mombie slaapt in de hoop dat je partner het bed uit gaat.

Maakt mij het uit

Als iemand mij ooit had gezegd dat er een dag zou komen dat je als moeder het weinig interesseert hoe je er uitziet, had ik heel hard gelachen. Inmiddels kan ik op één hand tellen dat ik echt mijn best deed om er goed uit te zien.

In de afgelopen twee maanden was het zeldzaam dat ik een blush op mijn wangen deed, eyeliner of mascara gebruikte en wat lipgloss opsmeerde.

Glamour maakt plaats voor het gemak. Pumps of laarzen worden sneakers. Kanten lingerie wordt een katoenen fuik. Gladde benen worden licht behaarde benen. Zachte handjes met gelakte nagels worden kapotte ruwe handen.

Thuiskomen van werk of einde van de dag gaat vaak de joggingbroek aan en beha uit. Alles lekker laten hangen ik ben er dol op. Mijn partner denkt daar het zijne van.

Met de wallen op je knieën

Het heeft mij heel vaak verbaasd hoe redelijk “goed” ik kan functioneren met zo weinig slaap. Op je tandvlees naar je werk fietsen, gapend aan de telefoon, knikkebollend achter je computer zitten en met een kloppend hoofd vergaderen.

Gelukkig kan je wel rustig en ongestoord naar het toilet. Functioneren lukt mij mede door de kleine gele briefjes die rondom mijn computer zweven. Zonder deze gele rakkers was ik nergens.

Na een zwangerschap lijkt je geheugen gewoon een gatenkaas. Het wordt met de jaren wel beter maar er blijven kleine gaatjes. En gek genoeg krijg je veel meer op je bord als (werkende) moeder.

En het klinkt misschien heel raar, maar hoe langer je slecht slaapt hoe beter het gaat. Een week lang elke nacht uit bed is soms beter vol te houden dan drie nachten goed slapen en dan weer een rotnacht.

Althans zo ervaar ik dat. Soms. Helaas.

Slechte nachten beginnen vaak al wanneer je baby nog niet eens geboren is. Tijdens de laatste periode van mijn zwangerschap dreef ik mijn bed uit, had ik om de haverklap maagzuur en was omdraaien een hele work-out. Die slechte nachten vallen in het niets als je kindje eenmaal geboren is.

Met de bevalling wordt er ook een mombie geboren. Hormonen lijken de gebroken nachten te verzachten. Je gaat op een automatische piloot. De hormonen verdwijnen.

Helaas de gebroken nachten niet. De automatische piloot wordt door de jaren heen soms een kamikazepiloot. Maar wat zeur ik nou toch? Je krijgt er zoveel voor terug.

Niet met ze, niet zonder ze

Wat klinkt het heerlijk om zonder kinderen een weekje of nachtje weg te zijn. Even bijtanken met je partner of vriendinnen. Even wat tijd voor jezelf. Lekker uit eten en vooral uitslapen. Waarschijnlijk word je toch standaard om half 7 wakker. Ik zou het vaker moeten doen.

Maar ik doe het toch niet vaak genoeg. Want hoe blij ik ben als je er even niet zijn, hoe blijer ik word als de kids toch weer veilig thuis zijn! Je bent en blijft toch gewoon een mama!

Moederschap

Over
Laatste berichten

Floortje

Floortje is een toegewijde moeder van drie levendige kinderen, geboren en getogen in een schilderachtig dorpje aan de rand van de stad.

Als moeder is Floortje onvermoeibaar. Ze jongleert met de dagelijkse uitdagingen van het ouderschap, zorgt voor een liefdevol thuis en stimuleert de creatieve ontwikkeling van haar kinderen.

Ze moedigt hen aan om nieuwsgierig te zijn, te leren en te groeien, terwijl ze tegelijkertijd een stevige basis van normen en waarden legt.

Laatste berichten van Floortje (alles zien)