Skip to Content

In de eerste plaats moeder als je kinderen hebt

In de eerste plaats moeder als je kinderen hebt

Het krijgen van een kindje brengt een hoop te weeg in het leven van een vrouw. Toen ik zwanger was van mijn oudste zoontje had ik zo ontzettend veel zin om moeder te worden. Lekker de hele dag in de weer met mijn schattige baby.

Heerlijk! Natuurlijk wist ik wel dat het veel werk was en dat het ook wel eens niet leuk zou zijn.

Maar daar wilde ik niet aan denken. Toen mijn zoontje kwam heb ik inderdaad ook van mijn kruin tot mijn tenen genoten. Maar ik vond het ook zwaar.

Na de eerste paar weken merkte ik dat ik weer een beetje begon te ‘landen’ en ik kwam tot de conclusie: het ‘moeder zijn’ is op plek één van mijn prioriteitenlijstje beland.

Verantwoordelijkheid

Als je ouders wordt dan ben je er meestal goed bewust van dat er een taak bijkomt. Naast de andere taken die je hebt, zoals werken, huishouden of contacten onderhouden, komt er een taak bij.

Maar deze taak is wel een bijzondere omdat het meteen je grootste taak is, en hij direct bovenaan je prioriteitenlijstje komt te staan. De reden hiervoor is dat je als ouders volledig voor een ander mens(je) moet zorgen. Dat is een heel grote verantwoordelijkheid.

Een verantwoordelijkheid die nog net even een stapje hoger is dan je verantwoordelijkheid voor andere dingen en zelfs vóór het zorgen voor jezelf.

Zit je bijvoorbeeld zelf even lekker een boek te lezen maar je halfzindelijke peuter moet naar de wc, dan ben jij diegene die je boek weg moet leggen en op moet staan.

Of zitten jullie lekker in een restaurantje te eten maar de kinderen beginnen te jengelen en willen naar huis? Dan kun je prat op gaan dat je snel de maaltijd afrondt en naar huis gaat.

Ziek zijn

Een goed voorbeeld van dat het ‘moeder zijn’ op de eerste plaats komt, en dat je zelf daarna pas aan de beurt komt, is als er een hardnekkig virus in je huis heerst. Kinderen nemen die virussen vaak mee vanuit de opvang of school en zijn dus het eerste ziek.

De kinderen liggen gesetteld op de bank en jij bent de hele dag bezig met eten en drinken verzorgen, wassen en de temperatuur van je kinderen in de gaten te houden.

Dan blijkt dat je zelf ook vatbaar bent voor het heersende virus. Je krijgt hoofdpijn, buikpijn en je wordt moe. Eigen zou je zelf het liefste ook lekker met een kleedje en Netflix op de bank belanden.

Maar nee hoor: ‘MAMA! Ik moet spugen!’. Met lichte tegenzin sta je toch weer op om je kind te helpen. Een moeder kan nou eenmaal niet ziek zijn.

Kinderen zelf een oplossing laten bedenken

Als je kinderen nog heel klein zijn is het niet meer dan logisch dat je als moeder voor alles op moet draaien. Een baby kan immers nog niet zelf zijn schoenen aantrekken of zijn eigen tandjes poetsen.

Maar als je te lang alles voor de kinderen doet, wennen de kinderen er aan dat ze maar hoeven te roepen en mama komt wel.

Als kinderen groter worden kun je ze leren dat ze eerst zelf op zoek moeten gaan naar een oplossing voordat ze mama vragen om te helpen. Dit levert bij ons thuis zo af en toe de meest grappige situaties op.

Als ik bijvoorbeeld met mijn dochtertje bezig ben en mijn zoontje heeft iets nodig uit de hoge kast dan moet hij van mij zelf op zoek naar een oplossing. Dan wordt er met stoelen gesleept en de hulp van grote broer wordt erbij geroepen. Het ziet er supergrappig uit. Maar het lukt ook, en dan zie je ze trots zijn!

Goeie balans

Het is belangrijk om een goede balans te vinden tussen het verzorgen van je kinderen en het verzorgen van jezelf.

Voor kinderen (zeker voor de heel kleintjes) is de moeder meestal het belangrijkste. Dus wil je goed voor je kinderen zorgen dan is het noodzaak om goed voor jezelf te zorgen. Je wilt je kinderen immers de beste versie van jezelf kunnen bieden.

Zorg goed voor je lichaam

Geest en lichaam horen bij elkaar. Zorg je goed voor je lichaam dan zorg je goed voor je geest. Je zult merken dat als je goed voor je lichaam zorgt dat je ook beter in je vel gaat zitten en je vrolijker voelt.

Dus eet gezond en beweeg genoeg. Zorg voor af en toe iets lekkers (zoals een stukje chocola, hmmmm) en zorg voor ontspanning wanneer het kan.

Samenwerken met je partner

Goed samenwerken met je partner (als je die hebt) is heel belangrijk. Hoe feministisch we theoretisch allemaal zijn, in de praktijk komt het er toch vaak op neer dat een groot gedeelte van de zorg voor de kinderen op de vrouw neerkomt.

Ook als de vrouw ook werkt. Dit blijft een gek iets en het is verstandig om samen met je partner te kijken hoe jullie de taken kunnen verdelen.

Gun elkaar dan ook de me-time af en toe. Als je goed voor elkaar zorgt kun je samen ook beter voor de kinderen zorgen. Mijn man en ik doen vaak in het weekend dat we om de beurt even een uurtje naar boven gaan voor een stukje me-time.

Gewoon om even wat voor jezelf te kunnen doen. Even rustig douchen zonder kinderen om je heen, of even een filmpje kijken.

Even helemaal weg

Soms kan het nodig zijn dat je even helemaal weg gaat en de kinderen aan je partner over laat. Sommige partner zijn heel zorgzaam en zien dat wel aan je. Maar helaas zitten er ook veel tussen die dat niet zien.

In dat geval is het extra belangrijk dat je voor jezelf opkomt en aangeeft wat je nodig hebt. Als het mogelijk is kan het ook fijn zijn om samen met je partner weg te gaan. Een avondje uit eten, een goede oppas en je zult zien dat je je weer helemaal lekker voelt.

Leer je kinderen ook verantwoordelijkheid

Natuurlijk je bent moeder en jij bent diegene die voor de kinderen moet zorgen. Maar naarmate je kinderen ouder worden is het ook goed om je kinderen te leren dat ze zelf verantwoordelijkheden hebben.

Die verantwoordelijkheden kun je langzaam opbouwen met de leeftijd. Zo weten mijn kinderen dat als het schermtijd is dat ze eerst al het speelgoed netjes moeten opruimen, anders gaat het scherm niet aan.

Hangmat

Ik sprak laatst een moeder die zelf vijf kinderen heeft. Inmiddels is de jongste een jaar of acht, dus ze zijn niet meer heel klein.

Maar ze vertelde me dat toen de kinderen klein waren, ze een hangmat in de tuin had staan. Ze had de kinderen geleerd dat als mama in de hangmat ligt dat je even niks aan haar mag vragen.

Ze vertelde er met een glimlach bij dat de hangmat ook mee ging op vakantie. Alles om er maar voor te zorgen dat ze zelf ook aan haar rust toekwam.

Toen de kinderen nog heel klein waren ging ze er niet langer dan een kwartiertje in. En toen ze groter werden breidde ze dat uit. Toen ik luisterde naar dat verhaal zag ik het helemaal voor me.

Ik vond het superleuk en bedacht me dat ik misschien ook maar zo iets moet doen.

Volgens mij leer je de kinderen op deze manier ook dat mama geen knechtje is van het huis, maar echt een (mede)hoofd van het gezin.

Wat doe jij om even zelf tot rust te komen?

Moederschap
Geke Douw