Skip to Content

Partner betrekken bij zwangerschap; 11 tips voor de vader

Partner betrekken bij zwangerschap; 11 tips voor de vader

Als mama-to-be voel je je baby bewegen, je voelt alle ongemakken die niet fijn zijn, maar waardoor je wel weet dat je kleintje écht in je buik groeit. Je ziet je buik in etalages, mensen glimlachen naar je en ga zo maar door.

Goed, jij draagt ook alle ongemakken en de bevalling, dus je mag die positieve dingen best hebben. Maar voor je partner blijft een zwangerschap daardoor behoorlijk vaag.

Want weet je hóe lang het duurt voor je partner de baby zelf kan voelen? Dan is je zwangerschap al over de helft.

De ene papa-to-be is uit zichzelf al betrokken, de ander moet je wat meer een kans geven. In deze blog een aantal tips over hoe je hem er meer bij kan betrekken.

Hoe hecht je je aan je kindje?

Tijdens de zwangerschap ga je je al hechten aan je kindje. Je hebt hem of haar nog nooit gezien, gehoord, geroken…

En toch bouw je al een enorme band op. Dat is nodig om straks mamagevoelens, papagevoelens te krijgen en de energie te kunnen opbrengen om voor je kindje te zorgen.

Dat houdt niet na de zwangerschap opeens op, dus wees niet bang als je na de bevalling nog niet zo sterke moedergevoelens hebt. Dat is heel normaal en groeit in de loop van de tijd.

Maar je kunt het tijdens de zwangerschap wel de kans geven om te groeien. Hoe meer je over je kindje weet, hoe beter je van hem of haar kunt gaan houden.

Net als met een vriendje vroeger: dan wilde je ook alles over diegene weten. Dus om partner betrokken te zijn bij je zwangerschap, heb je informatie nodig van je kleintje! Die krijg je als mama-to-be gelukkig heel veel, maar als papa-to-be iets minder.

Je kunt je partner dus vooral helpen betrokken te zijn bij de zwangerschap door hem informatie te geven.

Praten en betrekken bij de zwangerschap

Omdat je als mama-to-be alles van je baby voelt, zijn sommige dingen heel normaal. Je went er op een gegeven moment gewoon aan dat je baby beweegt, of de hik heeft of wanneer je zijn slaap-waakritme gaat herkennen.

Maar de papa-to-be krijgt hier niets van mee. Stel je voor dat jouw kindje ‘in de maak’ is, en je voelt daar gewoon helemaal niets van. Hoe fijn is het dan als je wat informatie krijgt, van degene die dat wel voelt!

Vertel je partner daarom over wat je voelt, wanneer en wat voor gevoel het jou geeft.

Laat hem voelen

Toen ik zwanger was, vond ik het best lang duren voor ik een buik kreeg.

Met 20 weken begon er eindelijk een klein bobbeltje te ontstaan wat je door mijn shirt heen zag. Maar je voelde het wel eerder, alsof er een kleine voetbal in mijn buik zat.

Ik liet mijn man daarom ook regelmatig voelen: Als je plat op je rug ligt en je duwt voorzichtig met je vinger tussen je schaambot en je navel, dan kun je de rand van de baarmoeder voelen.

Als je één keer in de week voelt, dan zul je per week echt verschil merken. In de tweede helft van de zwangerschap komt hij boven je navel uit.

Ook langs je buik voelen, dus in één beweging helemaal van links naar rechts, laat de baarmoeder goed voelen. Of leg zijn hand op je buik en vertel hem wanneer jij beweging voelt. Hij kan het nog niet voelen, maar hij krijgt er zo wel wat van mee.

Rond de 25 weken kan je partner de baby door je buik heen voelen. Hij kan dan het beste achter je zitten en dan met zijn handen op jouw buik. Als je zelf goed ontspant (Netflix!) heeft je baby alle kans om zich te bewegen.

Papa mee naar controles

Oké, de controles in het ziekenhuis zijn niet altijd even charmant. Of interessant. Als het over stoelgang, incontinentie en eendenbekken gaat bijvoorbeeld. Wij arme vrouwen…

Maar het gaat ook en vooral over de baby, hoe hij of zij het doet, geboorteplannen en ga zo maar door.

Vaders die mee gaan naar de controles zijn meer betrokken omdat zij meer informatie hebben: ze weten hoe groot hun baby is, ze hebben het hartje gehoord en de echo gezien, het wordt heel erg concreet. Die baby is er echt.

Dat geldt ook voor voorlichtingsavonden van het ziekenhuis, over bijvoorbeeld borstvoeding en ‘na de bevalling’.

Oké, die borstvoeding komt toevallig ook bij de vrouw vandaan, maar dat betekent natuurlijk niet dat je partner geen rol speelt. Op zulke avonden is daar ook aandacht voor, en weten wat er straks gaat gebeuren is toch erg fijn.

Doordat die vaders meer informatie hebben, voelen zij zich zekerder want ze weten de belangrijkste informatie. Doordat ze zich zekerder voelen, blijven ze ook meer betrokken.

Weinig informatie is weinig betrokkenheid is meer onzekerheid, en dus kans op mentale afwezigheid. ‘Het is een vrouwending’ wordt er dan gezegd, of: ‘Het wordt pas leuk als hij/zij kan voetballen’.

Wat natuurlijk ook heel leuk is, maar om samen te voetballen moet je toch eerst een band opbouwen. En dat begint dus al tijdens de zwangerschap.

Tip: De controles in het ziekenhuis zijn (bijna) altijd onder werktijd en daardoor kan de papa-to-be misschien niet mee. Ik vroeg aan de verloskundige of ik de echo mocht filmen, om dan later aan mijn man te kunnen laten zien.

Dat vond ze goed zolang ze er zelf maar niet opstond. Het was veel fijner voor hem om zo’n filmpje te zien dan alleen mijn verhaal te horen. Voor mij was het weer makkelijker vertellen aan de hand van het filmpje.

En nu… is het echt een heel mooie herinnering aan die tijd. Soms kijk ik het filmpje nog wel eens, ik vind het zo bizar om te bedenken dat dat ons inmiddels al zo grote meisje is…

Pretecho baby

Oké, een pretecho is luxe. Een echo is gewoon een medisch geval en daarom krijg je ze.

Maar natuurlijk is het ook enorm belangrijk voor de hechting: daar zie je die kleine vingertjes al, een duimpje in de mond, een grimas op het gezichtje, een handje dat een voetje beetpakt, en ga zo maar door. Daarom zijn de pretecho’s in het leven geroepen.

Gewoon even lekker de tijd om op je gemak de baby te bekijken. Heel leuk met moeder, zussen en vriendinnen maar mínstens zo bijzonder samen met je partner.

Babyshower? Dadchelor!

Toen ik met 34 weken zwanger moe thuis kwam en met een blij vooruitzicht op de bank afsnelde om daar de komende avond dus NIET meer vanaf te komen… Zat daar opeens de hele kamer vol vriendinnen en vrouwelijke familie.

Hello everybody! Mijn man kwam er lachend achteraan en gelukkig kon ik snel de knop omzetten en ontzettend genieten.

Vooral toen mijn man vervolgens de keuken in liep om wat te pakken en daar de hele keuken vol vrienden vond! Dat was écht fantastisch.

Ze namen hem meteen mee naar een onbeperkt-spareribs-eten-restaurant want het was toch wel tijd voor mannenpraat met al dat vrouwengedoe. Echt geweldig, juist ook als een soort papa-erkenning.

Het is bizar hoeveel aandacht vrouwen krijgen en hoe weinig aandacht mannen krijgen tijdens de zwangerschap. Een klap op de schouder en een jolige grap is níet voldoende. Ook zijn leven gaat veel veranderen.

Een Dadchelor kan daar enorm bij helpen. Je partner kan zich dan gesteund voelen door zijn omgeving en het wordt gewoon ook veel leuker door die erkenning. Ook dat vergroot de betrokkenheid.

Baargoud

Baargoud is een cadeautje wat een vrouw krijgt na haar bevalling. Vaak is dit een sieraad, vandaar de naam ‘baargoud’.

En ja, dat heeft ze helemaal verdiend want een bevalling is niet niets. Maar voor een vader ook niet. Na mijn bevalling gaf ik mijn man een stalen armband met gravering.

Hij was er heel erg blij mee en draagt de armband nog steeds elke dag. Ook hij krijgt die dag een heel nieuwe rol en taak, en ik wilde laten zien dat ik hem die toevertrouwde.

De babykamer

Waarschijnlijk heb je al een heel idee over de babykamer of heb je al een heel Pinterestbord vol ideeën. Superleuk, en je merkt al snel hoeveel energie en positiviteit het je geeft. Het kan ook spannend zijn, want misschien wil je zó graag jouw idee dat je eigenlijk niet naar zijn mening wilt vragen.

Doe dit toch, het is júllie kindje en door samen rond te speuren op internet of bij een showroom kom je er echt wel samen uit.

Als je jouw idee als ‘het’ idee presenteert kan hij snel afhaken: goed joh, doen we dat. Maar eigenlijk is hij er dan niet bij betrokken. Dus ja, we moeten hem ook de kans geven betrokken te ráken… Wat zou híj supertof vinden?

Verantwoordelijkheden

Yes, die komen bij een baby zeker kijken. Het is handig om een lijstje te maken van alles wat je moet regelen en kopen voor de baby komt. Zet erbij welke dingen jullie samen gaan uitzoeken, zoals een bedje, een commode en het allereerste pakje. Welke dingen ga jij zelf opzoeken? En welke dingen gaat de papa-to-be uitzoeken?

Door dingen samen te doen, groei je er samen naar toe. Maar dingen alleen uitzoeken is ook fijn, dan kan je echt even helemaal je eigen zin doen, kinderachtig gezegd.

Mijn man vond het bijvoorbeeld fijn om de regeldingen uit te zoeken, zoals de zorgverzekering, het gemeentehuis, etc. Helemaal prima, hoefde ik mij daar gelukkig niet mee bezig te houden. Ik regelde veel liever kleertjes en de details in de babykamer.

Let it go

Oké, ja, de wereld gaat veranderen. Maar de wereld is nu nog gewoon lekker hetzelfde. Soms is dat gewoon wel even fijn.

Net zoals wij dames het niet altijd leuk vinden dat mensen aan onze buik gaan zitten voelen (hoezo??), vinden mannen het gewoon wel even fijn als er níet over de baby of babydingen gepraat wordt. Het kan hem zelfs tegen gaan staan als de betrokkenheid teveel gepusht wordt.

Dus laat hem lekker zijn gang gaan. Laat hem lekker een avondje naar vrienden gaan of wat hij ook maar leuk vindt. Zelf met een boek (en bak ijs?) op de bank is ook niet verkeerd toch? Dan is het later des te leuker om wel over de baby te praten: maar niet als hij net thuiskomt ?.

En vooral: geniet!!

Wees niet bang dat hij niet betrokken is. Geniet vooral zelf en neem hem daarin mee. Dat is véél beter dan vragen om betrokkenheid. Geef hem die betrokkenheid.

Koop een sieraad met de hartslag van het kindje er in gegraveerd, trakteer hem op een daddy-to-be-pakket, of vertel hem gewoon dat je zeker weet dat hij een goede papa wordt – en waarom.

Geef hem zelfvertrouwen. Dat willen wij als vrouw toch ook? Het helpt echt.

Omschrijving van de afbeelding

Martine Pieters-de Wit