Sinterklaas België; van verschillen met Nederland tot naam paard of wanneer aankomst

Als Belgische blogger lees ik erg veel Nederlandse blogs. Eigenlijk hebben we veel gemeen, waaronder de taal (we begrijpen elkaar meestal wel), maar toch zijn er enorm veel verschillen heb ik al gemerkt. Zelfs de manier waarop we de feestdagen vieren. Zo merk ik toch enkele verschillen tussen Sinterklaas België en Nederland.

Inhoud toon

Hoe het vroeger bij mij ging

Natuurlijk hangt dit ook een beetje af van gezin tot gezin en over hoe de traditie is aangebracht bij jezelf. Ik kan dus enkel maar over mezelf praten. De Sint kwam vroeger maar 1 keer bij mij thuis: op 6 december. Ik had een schoen klaargezet met een brief voor de Sint (en een tekening), klontjes suiker en een wortel voor het paard (en ik vond dat héél belangrijk want ik was gek op paarden) en een pintje Bier voor Zwarte Piet.

Vraag me niet waarom een biertje, dat zal ook wel van gezin tot gezin afhangen. De morgen nadien was dat allemaal weg en stond er een leuk cadeau in de plaats. In elkaar gezet en al! Ik kon meteen beginnen spelen. Ik vond het als kind ook enorm spectaculair dat dit altijd iets was dat ik wilde.

Ook op school kwam de Sint langs. Ik had ook helemaal nooit door dat dit een andere Sint was of wat hulpsinten zouden zijn (wat ze nu soms de kinderen wijsmaken). We vierden Sint wel op school: met liedjes, tekeningen enzovoort.

Maar 1 keer de schoen zetten

Wat mij het meest verbaasde tijdens het lezen van de blogs van mijn Nederlandse collega’s was dat er wel vaak het schoentje gezet werd en dat er (erg leuke) blogs voorbijkwamen over schoencadeautjes. Geen idee of ik een uitzondering ben, maar wij zetten maar één keer het schoentje. Althans bij ons thuis. Ook nog een keertje bij oma en opa. Maar nooit meerdere keren want wij zeggen altijd dat de Sint het erg druk heeft. Tenslotte komt er ook nog Kerst en Nieuwjaar aan waar er ook cadeautjes worden gegeven.

Traditie: tutje (speen) aan de Sint geven

Vince heeft nooit een tut gehad dus wij zitten niet met de “tutjeskwestie”. Maar ik weet nog wel dat ik mijn tut afgaf aan de Sint en dat vrienden dit ook zo doen. Het is de gewoonte bij velen om die stap te zetten tijden de Sintperiode. Ze geven hem dan af aan de Sint en zijn Pieten die de tut meenemen in hun zak. Een stimulans voor veel kinderen.

Sinterklaas België in de huidige tijd

Wij vieren Sinterklaas door te kijken naar de aankomst van de Sint met zijn boot. Op televisie momenteel omdat Vince nog te klein is om het live mee te maken. In school worden er Sinterklaasknutsels gemaakt, gezongen, gespeeld in thema van Sinterklaas en wordt er uitgekeken naar zijn komst want in de meeste scholen komt de Sint langs en krijgt de klas een cadeautje.

Dit jaar hebben wij ook de Sint op bezoek laten komen. Dat was superleuk en bovendien steunden we zo een goed doel. We nodigden wat vriendjes uit en de kinderen hadden een leuke middag. Ze kregen allemaal 1 cadeautje (maar de Sint liet ons weten dat dit jammer genoeg bij sommige kinderen een auto vol per kind was en dat is natuurlijk wat overdreven…).

Wat we ook nog gaan doen is één keer onze schoen zetten. Dan mag Vince er zelf een wortel, tekening, klontje en biertje bijdoen. Wij gaan dan leuke, kleine cadeautjes klaarzetten. Ook bij oma en opa mag hij zijn schoen zetten. Er zal dan een cadeautje klaarstaan en wat lekkers zoals mandarijntjes en chocolaatjes. Wij doen het dus niet meerdere keren per week. Sinterklaas komt ook altijd een speelgoedje brengen (tenzij het kind iets anders vraagt). We werken met wensenlijstjes.