Skip to Content

Uitspraken kraambezoek wat niet doen / zeggen? Zoals vasthouden of verkouden

Uitspraken kraambezoek wat niet doen / zeggen? Zoals vasthouden of verkouden

Daar lig je dan, trots als een pauw, in je kraambed. Je vindt het heerlijk als vrienden en familie de kleine komen bewonderen. Natuurlijk wordt er gezorgd voor beschuit met muisjes en uiteraard zullen de bezoekers niet uitgepraat raken over je kleine, mooie baby…

Maar dan gebeurt het: één of ander persoon waagt het opeens om een opmerking te maken, die je nou net niét wilde horen!

Even vasthouden

Het wordt zo gewoon gevonden en zelfs verwacht dat kraambezoek de kleine even mag vasthouden. Maar hallo, waar komt dit eigenlijk vandaan? Zo’n wurmpje is kwetsbaar, heeft heel veel mee gemaakt (echt wel!) en jij hebt het liefst zelf je baby bij je.

En nee, dat is niet overdreven. Eén van mijn kraamzusters raadde het me zelfs ten zeerste af om mijn uk uit handen te geven. Hij zat qua gewicht op het randje van thuis mogen blijven en was volgens haar dus extra kwetsbaar.

Toen ik terugkwam van een badkamerbezoek had echter een familielid hem gewoon gepakt. Hoezo brutaal?

En we gaan nog niet naar huis

Kraamvisite die gewoon tot laat in de avond blijft hangen of niet wil vertrekken terwijl het voedingstijd is (en jij dat echt niet wil gaan doen waar zij bij zitten…). Natuurlijk kun je dit gewoon zeggen.

Maar het levert wel vervelende momenten op. Of als je partner bijvoorbeeld doodleuk vraagt of ze nog meer willen drinken en jij gewoon echt toe bent aan slapen…

Bevallingsverhalen

Dat er geïnformeerd wordt naar je bevalling, daar kom je eigenlijk niet echt onderuit. Maar als ze door blijven vragen terwijl jij helemaal niet alles tot in detail wilt vertellen, dan kun je er echt een sik van krijgen.

En of dat nog niet genoeg is, ze hebben het vaak dan zelf nog veel erger en heftiger meegemaakt en moet je ‘uren’ luisteren naar hun ervaringen. Kunnen we het nu weer gewoon over baby’s hebben?

Gratis advies

Een groot voordeel van al die ervaren mensen die langskomen is dat je heel veel adviezen krijgt. Waar je dus helemaal niet op zit te wachten en vaak ook nog haaks staat op wat de kraamverzorgster je verteld heeft.

Je wordt er aan de ene kant boos om, maar eigenlijk ook gewoon heel onzeker. Als je advies wilt, dan vraag je er zelf wel om!

Jammer dat het weer…

Waar ik zelf heel erg boos om ben geweest, waren de opmerkingen van héél véél mensen na de geboorte van mijn jongste. Apetrots was ik op mijn vierde zoon. En ik vond het juist wel wat hebben, al die kerels bij elkaar. En zelfs al had het niet zo geweest: dan nog zeg je zoiets niet. Wat er werd gezegd?

Eerst werd ik gefeliciteerd (dat dan nog wel) maar voor mijn gevoel kwam er ongeveer bij iedereen er direct achteraan: ‘wel jammer dat het weer een jongen is…’

Ik had daarbij zo het gevoel dat mijn heerlijke ventje aangevallen werd en ik hem dus ontzettend in bescherming moest nemen. Hoezo jammer? Trotser dan trots kon ik niet zijn!

En pas je je gewone broek alweer?

Wát? Ik ben net bevallen, wat denk je zelf? En waar bemoeien die mensen zich eigenlijk mee? Natuurlijk komen dan ook nog eens die verhalen over al die wondervrouwen die wel direct hun oude maat weer pasten. Nee, daar zit je echt op te wachten…

Wát, geef jij je kind de fles?!

Ja, natuurlijk weet je dat borstvoeding het beste voor je kindje is. Maar er kunnen zoveel redenen zijn waarom jij ervoor gekozen hebt om de fles te geven. Zeker als je zelf heel graag de borst had willen geven en het lukt, om wat voor reden dan ook, niet.

En als je je daar toch al schuldig over voelt of over tobt of…nou ja, gewoon: waarom oordelen mensen altijd maar?

Je hebt het beste voor met je kindje, dat is toch wat telt! En als die fles dan de uitkomst is, waarom moet dat dan veroordeeld worden? En als het gewoon een bewuste keuze is van jou om voor de fles te kiezen, dan zullen ze het er ook mee moeten doen!

Natuurlijk hoeven ze het er niet mee eens te zijn (eerlijk gezegd ben ik zelf ook groot voorstander van borstvoeding) maar houd dat even lekker voor je!

We willen hem wel even zien hoor

En dan zijn er van die mensen die gewoon vragen om je slapende ukkie wakker te maken. Want ze zijn immers hier om de baby te bewonderen. Oké, snap ik.

Maar je komt dan maar gewoon even zachtjes mee naar waar hij slaapt en dan mag je even kijken, oké! En waag het niet om hem aan te raken. HIJ SLAAPT en ik laat hem slapen. Begrepen?!

O ja, ik ben wel verkouden

En dan zitten ze al een half uur op hun beschuitje te smikkelen en je hebt al eens gedacht ‘hmm, ben jij wel helemaal lekker?’. En ja hoor, de snotterbellen vliegen door de kamer. Er wordt nog wel iets gemompeld als ‘ik blijf maar even op afstand’, maar wat doen ze hier eigenlijk?

Had even lekker gewacht met komen tot je gezond was, ofzo!

Of dan zijn ze zelf wel in orde, maar hebben ze wel een verkouden peuter bij zich, die heerlijk de hele slaapkamer door hobbelt en al zijn bacillen overal verspreidt. Zucht.

Een foto maken…en plaatsen

Oh, ze zijn zo trots, al die ooms en tantes. En natuurlijk mogen ze een foto maken. Waarom niet? Toch? Dat ze jou daar ook erbij op de foto zetten, hmm, dat is minder, want zo florissant zie je er nu ook weer niet uit.

Maar ach, kniesoor die daarop let. Totdat je bedenkt dat je ook op Facebook of Instagram of waar dan ook eindelijk eens wil laten weten dat je moeder geworden bent. Maar je komt je kind én jezelf in vreselijk staat al tegen als je sociale media opent.

Nou, bedankt hè, lieve mensen… Misschien toch voortaan maar even een bordje opplakken met ‘verboden om foto’s te maken’ of iets dergelijks.

Omschrijving van de afbeelding

Wil Cats
Volg me via:
Latest posts by Wil Cats (see all)