Skip to Content

Privacy van kinderen; wel of niet op foto’s gemaakt door school, sport of kinderopvang.

Privacy van kinderen; wel of niet op foto’s gemaakt door school, sport of kinderopvang.

Het vastleggen en delen van foto’s van kinderen door scholen, sportclubs en kinderopvangorganisaties is een onderwerp dat steeds meer aandacht krijgt in onze samenleving. De vraag rijst: wil je nog wel dat school of kinderopvang foto’s van jouw kind mag maken en publiceren of doe je dat liever niet?

Dit dilemma wordt complexer naarmate onze kijk op de privacy van kinderen evolueert. In dit artikel onderzoeken we de verschillende perspectieven op dit vraagstuk en de mogelijke gevolgen van het al dan niet delen van kinderfoto’s.

Toestemmingsformulier

De meeste scholen en kinderopvangorganisaties hanteren toestemmingsformulieren waarop ouders kunnen aangeven of foto’s van hun kinderen mogen worden gemaakt en gepubliceerd.

Sommige ouders ervaren echter ‘druk’ wanneer ze afwijken van de algemene toestemming die door de meerderheid van de ouders wordt gegeven. Een soort van groepsdruk, zelfs als iedereen een individueel bericht krijgt.

Specifieke toestemming en keuzes

Tegenwoordig wordt er gepleit voor specifieke vragen op toestemmingsformulieren, omdat algemene toestemming te vaag is. Scholen en kinderopvangorganisaties zouden keuzes moeten aanbieden aan ouders, zoals het selectief toestaan van foto’s voor bepaalde doeleinden.

Deze aanpak geeft ouders meer controle over de online zichtbaarheid van hun kinderen. Denk bijvoorbeeld aan het delen van klassenfoto’s of foto’s gemaakt tijdens de les die via een intranetwerk alleen met andere ouders worden gedeeld. Het openbaar delen op sociale media of het gebruiken voor marketingdoeleinden zoals het werven van nieuwe leerlingen is weer een heel ander geval.

De toekomst

Als je een keuze moet maken om wel of geen toestemming te geven is het ook goed om vooruit te kijken, over tien jaar kan de huidige bezorgdheid over online zichtbaarheid mogelijk als vanzelfsprekend wordt beschouwd.

En als je wel toestemming geeft is het belangrijk om te checken wat er met de foto’s wordt gedaan in de toekomst. Als je bijvoorbeeld de basisschool toestemming geeft voor een foto van je kind voor op een poster om een open dag te gebruiken, is dat dan alleen voor dat jaar, of mag die posterfoto ook nog tien jaar later gebruikt worden, zelfs als je kind dan allang studeert?

Beveiliging

Ook is het belangrijk om te letten op de beveiliging van persoonlijke gegevens die scholen en kinderopvangorganisaties opslaan. Met de toenemende dreiging van hacks is het essentieel om te weten hoe deze instellingen de privacy van kinderen waarborgen. Ouders worden aangemoedigd om kritische vragen te stellen over de gebruikte apps en beveiligingsmaatregelen.

Persoonlijke afwegingen

Deze beslissing is persoonlijk en wordt beïnvloed door verschillende overwegingen. Diverse reacties van ouders laten zien dat er geen eenduidig standpunt is. Sommige ouders benadrukken het belang van toestemming, terwijl anderen vinden dat het niet zo’n groot probleem is.

De keuze moet dan ook individueel worden gemaakt, rekening houdend met persoonlijke opvattingen over privacy en de wens om herinneringen vast te leggen.

Niet op de foto

In sommige gevallen kiezen ouders ervoor om geen toestemming te geven voor het maken en publiceren van foto’s van hun kinderen op school. Tot op heden hoeft deze keuze niet tot problemen te leiden. Het enige gevolg is dat de kinderen van deze ouders niet op foto’s verschijnen, maar over het algemeen wordt dit nauwelijks als negatief ervaren.

Sommige ouders wachten tot hun kinderen zelf bewust de keuze kunnen maken en leggen hen ook de mogelijke risico’s uit. Zelfs wanneer de kinderen ouder zijn, plaatsen ze zelf ook geen tot weinig foto’s op sociale media. Dit hoeft niet tot problemen of pestgedrag door klasgenootjes te leiden.

Is de privacy doorgeslagen?

Niet alle ouders delen echter dezelfde zorgen. Sommigen vinden dat privacyregels te ver zijn doorgeslagen. Ze pleiten voor meer flexibiliteit en stellen dat het delen van foto’s in een normale schoolsituatie weinig kwaad kan.

Het argument dat privacyregels tijdrovend zijn voor schoolleiding wordt ook aangehaald en zorgen voor een administratieve uitdaging. Zo moet van ieder kind dat op een foto staat achterhaald worden wat de afspraken zijn en wel of niet gedeeld mag worden? En worden bijvoorbeeld gezichten op foto’s vervangen door smiley’s. Een strikte toepassing van deze regels kost dan ook extra tijd, wat ten koste kan gaan van het geven van onderwijs.

Het dilemma rond de privacy van kinderen op foto’s gemaakt door scholen, sportclubs en kinderopvangorganisaties is complex en persoonlijk. Het vraagt om een evenwichtige benadering, waarbij ouders keuzes hebben en scholen de verantwoordelijkheid nemen voor de beveiliging van persoonlijke gegevens. De discussie reflecteert de verschuivingen in de maatschappelijke opvattingen over privacy, en het is belangrijk dat deze evolutie wordt erkend en gerespecteerd.

Linda van Aken