Verandert een kind zodra het naar school gaat?

Voor het eerst naar school: een hele stap voor zowel het kind als de ouder. Jouw kleine uk is opeens groot en dat heeft hij/zij ook door…

Veranderingen in het gedrag zul je dan ook zeker meemaken. En dat geldt niet alleen voor de kleuter, maar net zo goed als je kind naar groep 3 gaat of nog een stap verder: naar de middelbare school gaat.

Inhoud toon

Voor het eerst naar school

Waarschijnlijk heeft je kind er al heel lang naar uitgekeken: de dag dat hij vier wordt. Want dan ben je niet alleen jarig, maar ben je ook eindelijk echt groot want dan mag je naar school.

Bij de oudste zal dat allemaal misschien nog wat vaag zijn, maar zeker bij een volgend kind speelt dit. Want hij wil ook naar school, net als zijn grote broer en/of zus. Is het eindelijk zo ver, dan kan het twee kanten op gaan.

De één kan niet wachten en zal je geen blik meer waardig keuren, terwijl de ander zich krampachtig aan je vastklampt…

Maar de juf zegt…

Een verandering die voor veel mama’s even slikken is: jij bent niet meer de persoon die alles van je kindje weet. Je kind heeft een eigen wereldje gekregen. Nu was je dat al misschien gewend van het kinderdagverblijf of een ander oppasadres.

Maar nu je kleuter ook groter wordt, zal ze de mening van de juf (of meester) heel interessant gaan vinden. En kan ze (hij) het opeens helemaal niet meer eens met je zijn. Tja, dat is even slikken…

Vriendjes maken

Naar school gaan betekent ook nog beter leren omgaan met andere kinderen. Omgaan met groepsdynamiek en hoe je daarin staande blijft. Leren om met je vriendjes te spelen en dat ook na school te doen. Maar ook de onzekerheden dus die dat met zich meebrengt.

Want opeens uitgescholden worden of misschien wel stiekem uitgelachen omdat iets niet lukt: het overkomt je zomaar en dat is best even heftig als je daar nog niet mee om hebt leren gaan. Of dat iedereen met iemand afspreekt en er nooit iemand met jou wil spelen na school.

Hoe klein ze ook nog zijn, ook je kleuter zal het fijn vinden om erbij te horen en daarom dingen opeens niet meer willen of juist ‘moeten’.

Moe van alle indrukken

Je kind zal moe zijn. Niet alleen van de dingen die het leert op school, maar ook door zoveel uur achter elkaar sociaal bezig te moeten zijn. Natuurlijk zal het ene kind daar meer energie voor moeten opbrengen dan de ander, dus houd je kind maar lekker in de gaten.

En als het nodig is, dan mag je kleuter gewoon een middagdutje doen. Schrik ook niet als je kind opeens veel driftiger is dan normaal of overal om huilt. Ook dat heeft alles hiermee te maken. Op school probeert je kind zich groot te houden, dus komt het er allemaal thuis uit!

Weer even klein zijn

En ja, jouw grote kleuter kan ook weer even de behoefte hebben om als een klein minimensje op schoot te kruipen en even te voelen dat alles goed is en hij veilig is.

Weer even bijtanken bij mama of papa, dus. Stiekem niks mis mee, toch? En sommige kinderen kunnen zelfs door alle spanning en veranderingen toch weer even in hun bed gaan plassen…

Als het goed is zal je kind dit weer snel onder de knie hebben en als hij ook weer overdag in zijn broek plast: zorg voor schone kleding in zijn schooltas.

Dit kan trouwens ook alles te maken hebben met te veel prikkels waar zijn aandacht naar toegaat, waardoor hij simpelweg niet opmerkt dat hij plassen moet. Gaat het niet over of gebeurt het wel heel vaak, dan kan je de huisarts even raadplegen.

Naar groep 3

De overstap van groep 2 naar groep 3 kan ook weer even zorgen voor een flinke omschakeling. Ergens rond die tijd zal je kind ook zelf al in gedrag veranderen en zie je het heel kinderlijke opeens verdwijnen. Hij is dan ook echt toe aan meer dan spelenderwijs bezig zijn.

Serieuzer leren komt nu op zijn pad. Leren lezen en schrijven (hoewel dat bij de meeste scholen al bij de kleuters een begin gemaakt heeft) en een groot deel van de dag aan een tafel zitten is toch iets heel anders dan vooral in een speelhoek spelen en in de kring zitten.

Natuurlijk een beetje erg zwart-wit gesteld, maar het is wel duidelijk een andere manier van naar school gaan bij de meeste scholen. Ook nu kan je kind extra moe zijn omdat hij misschien meer druk ervaart en zelf problemen kan hebben om alles bij te benen.

Zorg dat je kind voldoende slaapt en wees er voor hem. Lukken er dingen niet? Vraag eens na bij de juf of meester hoe je hem kunt helpen of dat zij hem extra kunnen ondersteunen.

Lees ook: Overgang van groep 2 naar groep 3

Naar de middelbare school

Nog weer een stap verder komen we uit bij de overgang naar de middelbare school. Dit is minstens net zo’n indrukwekkend verhaal als bij de kleuters. Je kind is nu echt niet klein meer, maar een eigen persoonlijkheid, die er alles aan doet om zijn of haar eigen weg te vinden.

Vaak moeten ze verder fietsen of met de bus naar school. Dan heb je ook nog eens vakken van verschillende leerkrachten in meestal verschillende lokalen.

En dan hebben we het nog niet gehad over de groepsdruk die tijdens de pubertijd toch behoorlijk groot is. Je kind zal ook nu humeurig kunnen zijn.

Het is een beetje ingewikkeld om erachter te komen of dat van school komt of gewoon de leeftijd is. Probeer zo duidelijk mogelijk te maken dat jij er voor hem of haar bent.

Probeer leuke gesprekken met je kind te blijven voeren, zodat de stap voor hem (haar) niet zo groot is als er iets aan de hand is om met je in gesprek te gaan.

Je komt steeds verder van het dagelijks leven van je kind te staan, maar door interesse te tonen (en dat is iets anders dan hem onder druk zetten om te vertellen, dat werkt alleen maar averechts) kun je wel een blik blijven werpen op hoe het met je kind gaat.

Heb je zo je twijfels of alles wel goed gaat met de veranderingen en kom je er zelf niet uit? Raadpleeg dan de mentor op school, die maakt immers weer een heel ander stukje van het kind mee. Samen kunnen jullie dan misschien ontdekken wat er speelt.

Lees ook: Overgang naar middelbare school

Basisschool

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!