Floam, ook wel bekend als foamklei, zag ik de afgelopen tijd met enige regelmaat voorbij komen. Dit is een soort klei, maar dan met heel kleine balletjes die aan elkaar kleven. Je kan hiermee sculpturen maken zoals je ook van klei gewend bent. Of gebruiken om voorwerpen te decoreren. Hartstikke leuk, maar stiekem vroeg ik me af of het wel meerwaarde had boven ‘gewone’ klei.
Tot ik op Pinterest een diy tegenkwam om dit zelf te maken. Die kwam toch wel heel erg hoog op mijn lijstje te staan van dingen om te proberen. Een probleem, het ging uit van een Amerikaans recept. Met Amerikaanse ingrediënten zoals Borax en styrofoamparels die je hier in Nederland niet zo makkelijk koopt en niet voor niets in het geval van Borax.
Materialenjacht
Als eerste begon ik te zoeken naar alternatieven voor Borax en kwam verschillende tips tegen zoals baking soda, gewoon bloem of maizena. Alle drie dus eigenlijk meer een bindmiddel, terwijl Borax toch ook wel wat andere eigenschappen heeft.
Althans, als ik de verhalen moet geloven. De kleurstof (hier te koop) had ik nog in huis. Vervolgens raadpleegde ik het almachtige Google waar ik die styrofoamparels kon kopen, die ze bijvoorbeeld ook in zitzakken gebruiken.
Er gingen verhalen dat dit gewoon bij de Gamma en de Karwei te koop was, dus ging ik op pad. Eerst naar de Action voor extra lijm en vervolgens naar de Karwei waar ik inderdaad een reusachtige zak met styrofoamparels vond. Dit was maar liefst 33 liter, dus we konden we wel even mee vooruit. Ik was hier 6,99 voor kwijt dus viel me stiekem nog best mee.
Online kun je het hier goedkoper bestellen, maar zit je met de verzendkosten. De parels waren echter wel wat groter dan de piepschuim bolletjes die ik in gedachten had. Toch durfde ik het risico niet aan om eerst naar een andere bouwmarkt te rijden om te kijken of ze het daar hadden. Beter iets dan niets toch? En zo creëer je weer iets nieuws. Krijgt het wel een winters sfeertje.
Waarom zo’n lange inleiding? Wel, omdat dit eigenlijk gewoon helemaal overbodig was. Het werkte totaal niet en leek nergens op. Het was te vloeibaar en leek meer op een soort heel dun slijm. Ook toen ik het probeerde te verdikken.
In de zak waarin ik het had gemengd, leverde het wel een leuke vulling op om mee te kneden als sensorybag. Helaas ging deze bij de sluiting iets lekken en heb ik hem meteen weggegooid.
Krijtjes floam
Echter geef ik niet zomaar op, het moet toch kunnen? Ik zocht verder en kwam een vrij unieke bereidingswijze tegen dat gebruik maakt van krijtjes en geen Borax. Dat klonk al een stuk beter en dat recept zal ik jullie delen.
Benodigdheden:
- 2 krijtjes
- 2 eetlepels olie
- 200 ml water
- bloem (stapsgewijs toevoegen tot je de juiste consistentie hebt, dit varieert nogal)
- styrofoamparels
- afsluitbaar boterhamzakje
Als eerste begin je met het fijnhakken van de krijtjes. Dit kun je met een mesje doen, of platslaan tussen twee theedoeken met een (oude) koekenpan. Zelf gooide ik het gewoon even in de keukenmachine. Ondertussen warmde ik in een (oude) steelpan de olie op en voegde hier de krijtkruimels aan toe die vrijwel direct oplossen. Net niet laten koken!
Dan voeg je het water toe. Olie en water binden natuurlijk niet. Hiervoor heb je de bloem nodig, voeg iedere keer wat bloem toe tot je een stevige consistentie krijgt. Dit even laten afkoelen en dan heeft het al wat weg van klei. Dit gebruik je als bindmiddel voor de styrofoamparels.
Dan begint de uitdaging. De styrofoamparels verspreiden zich ontzettend snel. Kies dus een plek in huis uit die je makkelijk kan opruimen om te voorkomen dat ze overal heen rollen. Maak maar een klein gaatje in de zak en giet het eerst in een grote kom.
Vanaf daar kun je het met een grote soeplepel overscheppen in de zak met klei. Tussendoor even kneden tot je uiteindelijk meer parels hebt dan klei. Dit is echt alleen bedoeld als bindmiddel.
De styrofoamparels zijn trouwens enorm statisch en licht. Zo grappig om ze tegen de zwaartekracht in te zien gaan omhoog. De parels kleuren echter helaas niet mee met de klei. Dit was bij het slijmerige spul trouwens ook het geval. Dus ligt niet aan de kleurstof, misschien aan het formaat. Voordat je ermee gaat spelen kun je het materiaal het beste even een dagje laten rusten.
Hier was het een beetje plakkerig, waarschijnlijk doordat de bloem was verwarmd, een dag later is dit al een stuk minder en kun je er gewoon mee spelen. Voor de kinderen was het wel even wennen. Was toch anders dan de klei die ze gewend waren.
Zelf vond ik het echt geweldig materiaal, het is echt superlicht en je zou het niet verwachten, maar ook heel stevig. Ik kon er rustig een sneeuwpop van maken met drie ballen, plat hoofddeksel en hoge hoed dat bleef staan. Voor mij dus een groot succes. In een luchtdicht afsluitbare zak of trommel kun je het trouwens rustig drie maanden goed houden!
Dit was stiekem best veel in één kleur. Achteraf had ik het misschien beter in drieën kunnen delen en het met voedingskleurstof kunnen kleuren voor ik de styrofoamballetjes toe zou voegen.
Sensopatisch materiaal
- Sensopatisch spel, materialen en speelgoed
- Spelen met badverf
- Spelen met kinetisch zand
- Spelen met klei
- Spelen met koffie
- Spelen met Loose parts materialen
- Spelen met maïzena & polenta
- Spelen met open einde materialen
- Spelen met gekleurde rijst en pasta
- Spelen met scheerschuim
- Spelen met sneeuw
- Spelen met sneeuw en ijs
- Spelen met spaghetti
- Spelen met thee
- Spelen met waterparels
- Spelen met zand
- Messy play
- 25 Gezonde gerechten voor tieners en pubers - 7 October 2024
- Ontspanning voor moeders; tips om even bij te komen - 7 October 2024
- Sweetest Day: Een dag van romantiek en vriendelijkheid - 6 October 2024