Skip to Content

Boos worden op je kind

Boos worden op je kind

Boos worden, het is een emotie en heel menselijk. We hebben allemaal wel eens een dag dat alles tegen zit en je het liefste weer in je bed kruipt. Alleen schiet je er richting je kind niet veel mee op.

Natuurlijk, de eerste keer zeg je het, de tweede keer herhaal je het en na de zoveelste keer kun je weleens uit je slof schieten. Dan hoef je niet eens te gaan schreeuwen of slaan, maar alleen al het dreigen of de sfeer die ontstaat, zegt voldoende

Soms ook weleens uit schrik, kun je boos worden omdat je kind van de stoel valt terwijl je nog zo vaak hebt gewaarschuwd. Het is dan iets waar jij je al lange tijd aan ergert, of totaal iets anders wat er op dat moment uitkomt. Is boos worden wel zo eerlijk? En hoe kun je hier mee omgaan?

Zelf voel ik me enorm schuldig als ik boos ben geworden, dan kan ik mezelf uren afvragen of ik niet beter dit of dat had kunnen doen. Of vraag ik aan manlief wat hij van de situatie vond en of het wel terecht was. Niet dat ik vaak boos wordt hoor, maar het is niet altijd nodig.

Want als ik heel eerlijk ben ligt het vaak ook aan mezelf. Ben ik zelf ergens anders mee bezig waardoor ik niet oplet en tja, als ze dan iets doen wat niet mag… Moet ik eigenlijk boos worden op mezelf. Zeker als je regelmatig boos wordt op je kind kan dit het zelfvertrouwen van je kind flink ondermijnen. Dus ging ik op zoek naar tips.

Waarom word je boos?

Probeer erachter te komen waarom je boos wordt? Is het echt de directe aanleiding of zit er meer achter, ben je oververmoeid / gestresst dat je zo boos wordt?

Heb je zelf problemen of ben je onzeker en reageer je dat af op je kind? Heb je zelf geleerd hoe bepaalde emoties (gedoceerd) te uiten? Als je weet waarom, kun je er ook sneller mee aan de slag.

Tel tot tien

Probeer het boos worden te ontwijken. Een situatie waarin je boos wordt voorkomen gaat niet altijd, maar zodra je merkt dat het gebeurt, trek je terug.

Als mijn man thuis is geef ik het ook altijd aan hem aan. Dan weet hij dat hij het even moet overnemen en misschien wel wat van de kinderen moet zeggen.

Als je alleen bent helpt het echt om gewoon tot tien te tellen zodat de ergste woede verdwijnt. Dit is wel even wennen als je vrij impulsief bent.

Erop voorbereid zijn

Vaak zijn het periodes waarin je sneller boos wordt. Heb je bijvoorbeeld problemen met je gezondheid, zit je met bepaalde deadlines op je werk, voel je je eenzaam; het zijn allemaal oorzaken om je tijdelijk niet ‘fit’ te voelen.

Dat zijn dus ook periodes waarin je je sneller kunt laten gaan en boos wordt op je kind. Terwijl je op een ander moment er geen probleem mee zou hebben.

Je hiervan bewust zijn en dit onderkennen is dan heel belangrijk. Bijvoorbeeld als je een nacht slecht hebt geslapen kun je heel prikkelbaar zijn en dus extra alert op het potentieel boos worden.

Hoe jong je kinderen ook zijn, je kunt dit prima uitleggen. ‘Vandaag is mama beetje ziek, dus moet je iets liever zijn.’

Frustratie

Boos worden is vaak het gevolg van een frustratie. Zeker als een bepaalde situatie zich blijft herhalen. Zodra jij je hiervan bewust bent, kun je dit ook prima uitspreken naar de kinderen.

Bijvoorbeeld; ‘Ik word er zo verdrietig van als je steeds ruzie maakt met je broertje.’ Houd het bij jezelf en zeg wat je voelt; ga niet met verwijten strooien of commanderen. Je kan dan samen in overleg gaan wat dan wel het gewenste gedrag is.

Het klinkt tegenstrijdig, maar je moet regelmatig je emoties tonen; het eerste gevoel, niet het tweede, woedende gevoel!

Boos worden mag

Boos worden mag absoluut, dat is een menselijke emotie en het is goed om je kind te laten zien dat je ook weleens boos bent. En vervolgens het goede voorbeeld te geven hoe je hiermee omgaat. Dit doe je al door te benoemen dat je boos wordt.

Ben je toch uit je slof geschoten, durf dan ook sorry te zeggen en laat je kind zien dat je het echt spijt en hoe jij je voelt. Zeker als je kind in de puberfase zit is dit heel belangrijk en kan dit het begin zijn van een dialoog waarbij je kind kan meedenken hoe dit in de toekomst te voorkomen.

Samen oplossing zoeken

Bij oudere kinderen kan het helpen om het probleem ook bij hen neer te leggen. Je benoemt wat je niet fijn vindt en stelt voor om samen naar een oplossing te zoeken.

Kinderen kunnen soms met de meest verrassende oplossingen komen. En een oplossing die ze zelf aangedragen hebben, werkt vaak effectiever dan ééntje die eenzijdig is opgelegd.

6Ook kun je aangeven dat je het gesprek op een later tijdstip wilt voortzetten, omdat je merkt dat je te boos bent en er even over na wilt denken, of dat je eerst rustig wilt worden.

Worden jullie weleens boos op je kind? Voel jij je dan ook zo schuldig of hoe ga je ermee om?

Linda van Aken
  1. Nathalie schreef:

    Ik word zeker wel eens boos en kan dat wel eens op de verkeerde manier uiten maar ik heb al ondervonden dat de beste oplossing bij Vince is dat je compromissen stelt. Eerst dat doen en dan mag je verder doen… Hij begrijpt dat dan ook. Natuurlijk ga ik niet steeds een compromis stellen. Ik vind ook dat kinderen gewoon ook eens moeten luisteren. Wanneer ze bvb ergens niet mogen aankomen ga ik niet zeggen: als je daar nu afblijft dan gaan we … Nee, dan moeten ze er gewoon afblijven…

Comments are closed.