11 tips om te zorgen dat je dreumes /peuter wel luistert

Onze mannetjes en vrouwtjes in de peuterleeftijd zijn heerlijke wezentjes, maar wat zou het fijn zijn als ze ook eens gewoon zouden luisteren… Hoe krijg je deze dreumes en peuterpubers zover dat ze wél doen wat je vraagt?

Inhoud toon

Maak contact

Misschien wel de meest belangrijke tip. Je kindje wil misschien wel helemaal niet zo dwars doen als jij denkt, maar heeft simpelweg niet door dat je iets van hem verlangt. Ja, zelfs als de dreumes toch iets van ‘ja’ mompelt. Maak oogcontact, bijvoorbeeld.

Ga voor hem zitten en houd eventueel even zijn armpjes vast om te zien dat hij echt zich op jou concentreert. Laat hem (of haar natuurlijk) herhalen wat jij wil dat er gebeurt!

Kortweg: wees er zeker van dat hij je écht gehoord heeft. Al die afleidingen (inderdaad de beeldschermen, maar voor een kind kan ook iets heel ‘gewoons’ als een spinnende poes al genoeg afleidend zijn) zorgen ervoor dat je kindje helemaal niet beseft dat je iets zegt en al helemaal niet tegen hem! Hoe kun je dan verwachten dat hij doet wat je zegt?

Blijf vriendelijk

Blaf je commando’s niet naar je dreumes toe. Besef dat je kind net zo goed een mensje is als jij. En wat zou jij doen als iemand zo tegen je praat? Inderdaad: bekijk het even lekker! Daarnaast geeft het ook niet echt een fijne band als jij de grote tiran in huis bent.

Natuurlijk is het behoorlijk frustrerend als je dreumes wéér niet luistert, maar je kunt dan beter andere manieren gebruiken om je bedoeling duidelijk te maken.

Houd het duidelijk voor je dreumes

Hoe kun je een opdracht uitvoeren als je niet snapt wat er van je verlangd wordt? Of als je meerdere opdrachten naar je hoofd geslingerd krijgt? Zeg dus tegen je kleintje niet in 1 zin dat hij zowel op moet schieten als zijn mond leeg moet eten en niet met volle mond mag praten en…

En daarbij zul je ook moeten uitstralen wat je zegt. Met een boos gezicht iets liefs zeggen of andersom is voor een kind heel onduidelijk. Je lichaamstaal vertelt je kleintje juist heel veel…

Verwacht niet te veel

Iets van je kind verlangen wat gewoon nog te ingewikkeld is voor hem, is frustrerend voor hem/haar en jij kan natuurlijk in zo’n geval helemaal niet verwachten dat je kind het dus uitvoert.

Houd dat wat jij wilt dus aangepast aan de leeftijd/het kunnen van je kindje.

Niet overdrijven

Altijd boos en altijd mopperen? Voor niemand leuk én je kind krijgt er uiteindelijk maling aan want je moppert toch wel. Zowel voor de sfeer, maar ook voor het zelfvertrouwen van je kind kun je het beter fijn houden.

Deel veel liever vooral complimenten uit. En als je kind iets doet wat je niet wil? Dan kun je dit natuurlijk best aangeven, maar dat kan ook op een lieve manier. Om vervolgens over te schakelen naar de dingen die juist wel goed gaan.

Vertel juist hoe het wel moet

We hebben vaak de neiging om vooral te focussen op wat niet goed gaat. Misschien weet je kindje niet wat of hoe hij het dan wel moet doen.

Dus vertel hem of haar juist wat je wel wil dat er gebeurt en hoe dat dan zou kunnen zijn.

Jij bent het voorbeeld

Eet je zelf graag de snoeppot leeg? Dan is het toch logisch dat je kind het echt niet pikt als hij geen enkel snoepje mag! Kinderen leren door te imiteren. Dus dat doen ze ook met slechte gewoontes. Ook die pikken ze op en dan kun jij er wel op staan dat ze ermee stoppen, maar dan zul je dit zelf ook moeten doen.

Iedere keer dat jij het slechte voorbeeld geeft zeg je eigenlijk tegen je kind dat het wel mag…

Neem je kindje serieus

Zou jij het leuk vinden om niets te mogen? Om precies alles zo te moeten doen zoals anderen zeggen en je helemaal niets zelf mag bepalen? Nee toch?

Je kindje is nog erg klein en uiteraard zul jij ervoor moeten zorgen dat het opgroeit tot een lief, groot mens. Dus zullen er regels nodig zijn. Maar dat is iets anders dan de hele dag door te bepalen wat ze doen.

Geef ze ook de ruimte om hun eigen dingetje te doen en zeker als ze iets ouder worden: vraag ook gewoon eens hoe zij het zouden willen. Een mooi gesprek over wat wel of niet kan, kan ook de strijd uit de lucht halen.

Heb respect voor elkaar… Waarbij jij uiteraard degene bent die in kan zien of iets ook wel veilig is (om maar iets te noemen).

Een eigen willetje

Eigenlijk zijn we soms best raar bezig. We willen dat ons kind braaf luistert, maar ook dat het later zich staande weet te houden in de grote, boze buitenwereld. En wel op zo’n manier dat hij ook gelukkig is.

Hoe kun je gelukkig zijn als je alleen maar naar de pijpen van een ander moet dansen? Een eigen willetje hebben is helemaal zo verkeerd nog niet.

Kraak je kindje dan ook niet af als het ergens totaal anders over denkt en iets op een heel andere manier wil doen. En houd in je achterhoofd dat een eigen willetje hebben een goede eigenschap is, dat kan al schelen met hoe jij naar je kindjes streken kijkt.

Waarom doet je kindje zo?

Is het iedere keer raak? Of altijd bij hetzelfde onderwerp? Probeer er eens achter te komen waarom.

Je kunt een kind wel dwingen om in zijn bedje te blijven (bijvoorbeeld), maar wat nu als blijkt dat hij het gewoon koud heeft? Of bang is voor die monsters onder zijn bed? Los het achterliggende probleem dus op!

Fluister!

De kleuterjuf praatte hier altijd met een heel zachte stem. Alle kinderen luisterden gewoon! Ik was er altijd weer verbaasd door hoe ze op zo’n manier zo’n dertig kleuters stil kon laten zijn. Probeer het eens uit!

Want je kindje moet wel zijn best doen om je te kunnen verstaan en zal dus vanzelf stil worden (als je geluk hebt…).

En dan nu de ‘niet-verantwoorde’ manieren om je kind even tot luisteren aan te zetten…

Draai het om!

Is je peuter ook zo lekker koppig? Gaat hij gewoon de strijd met je aan, puur om die strijd? Zegt hij of zij op alles wat je wilt standaard ‘nee’? Probeer dan eens uit wat er gebeurt als je de dingen omdraait!

Je uk heeft zijn eigen willetje ontdekt, zijn eigen ‘zijn’, en zal er alles aan doen om deze uit te dragen (om het maar even dramatisch uit te leggen).

Dus geef jij hem de kans om dit te doen door juist datgene te verbieden wat je juist wilt dat er gebeurt…

Misschien niet pedagogisch verantwoord hier en daar, maar op sommige momenten wel even heerlijk handig, lekker simpel en stiekem ook wel lachwekkend. Dus wil je dat je kind iets eet? Dan meld je gewoon dat hij het niet mag eten…

Fluister chocola…

Of gewoon ‘snoepje’, ‘wil je een ijsje’ of wat dan ook waar de favoriet van je kind inzit. Wedden dat je opeens alle aandacht hebt?

Ga iets lezen of op de iPad

Weigert je kind te komen? Ga demonstratief je eigen gang. Nestel je op de bank met je iPad of een boek. Wedden dat je kind in no-time naast je staat te ‘brullen’ dat het aandacht wil? Zo, ook weer gelukt, jij hebt de aandacht van je kind!

Ga naast hem liggen krijsen

Uhm, zelf nooit gedaan, maar het schijnt te helpen: ga gezellig krijsend naast je kind op de vloer liggen. Kindlief is hier zo van onder de indruk (wat doet zij nou raar?) dat het zelf er direct mee stopt.

Vraag me serieus af of er echt ouders in de supermarkt op de grond zijn gaan liggen krijsen…

Discipline

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!

Volg me via: