Kind beschermen tijdens de opvoeding

Als ouder wil jij je kind zo goed mogelijk beschermen. Logisch, maar hoe doe je dat? Wat moet/kun je doen om je kind te beschermen? Kun jij je kind ook te veel beschermen? En waarom zou dat niet goed zijn?

Inhoud toon

Hoe bescherm jij je kind?

Je kunt het beschermen van je kind natuurlijk op meerdere terreinen doortrekken. Je beschermt hem tegen gevaren door je huis en je tuin kindvriendelijk te maken, bijvoorbeeld.

Zo kun je zorgen dat je geen giftige spullen voor het grijpen hebt liggen en er geen giftige planten in je huis of tuin staan. Een traphekje is ook een bekend voorbeeld. En je houdt je kind weg bij het water als hij nog niet kan zwemmen. En ook daarna houd je hem trouwens in de gaten…

Maar je kunt ook denken aan hem beschermen tegen de gevaren van de maatschappij. Je leert hem of haar dat hij niet met vreemden mee mag gaan. Hoe hij zich moet gedragen in het verkeer.

En als iemand hem bedreigt, zal jij in de bres springen. Uiteraard is dit lijstje bij lange na niet compleet. Want het leven is veel breder dan dit.

Je kind zelfstandig leren zijn

Maar er is meer. Het is ook een vorm van je kind beschermen door hem juist te leren dingen zelf te kunnen doen. Want jij zult immers niet altijd bij hem zijn in zijn leven. Wat je moet doen in bepaalde situaties. Leer hem bijvoorbeeld 112 te bellen als er een panieksituatie is.

En, zoals al eerder genoemd, wat hij wel en wat niet kan doen met vreemde mensen. Dat kun je ook meteen doortrekken naar sociale media.

Overbeschermen

Uiteraard is het jouw taak om je kind veilig op te laten groeien. Alleen is er een valkuil. Je kunt hier namelijk ook te ver in gaan en daarmee ben je dan juist weer niet goed bezig!

Overbeschermend (of helikopter) opvoeden wordt dat genoemd. Het wil zeggen dat je zo beschermend bezig bent dat je kind daardoor dingen niet mag doen die eigenlijk wel heel gewoon zijn. Maar ook dat je alle problemen voor je kind zijn voeten wegmaait.

Heel lief natuurlijk, maar je kind leert er niks van. Sterker nog: het schaadt je kind zelfs.

Problemen bij het kind

Jouw gedrag naar je kind toe, kan bij je kind probleemgedrag oproepen. Het kind kan faalangstig worden. Want eigenlijk geef jij jouw kind het gevoel dat je niet denkt dat hij het zelf kan door alles voor hem (of haar) te doen. Het kind kan zich gaan terugtrekken of juist de pestkop van de klas worden.

Niet zichzelf kunnen zijn

Een kind dat op een overbeschermende manier wordt opgevoed zal niet het gevoel hebben autonoom te zijn. Of in ieder geval in een veel minder grote mate. Hij kan immers niet zelf bepalen hoe hij de problemen zou aanpakken of hoe hij zelf dingen zou doen.

Ouders die continu zich met hem bemoeien, bij alles wat hij doet, zorgen voor een gevangen gevoel. Het is ook goed mogelijk dat het kind hierdoor dus niet meer echt feeling heeft met zijn eigen interesses en wat hij belangrijk vindt. Alles wordt immers voor hem beslist.

Beschermen: hoe dan wel?

Even heel simpel zou je kunnen zeggen dat je beschermt tot hij zelf bij machte is om het te kunnen. Een klein kind houd je bij zijn handje vast als je op straat loopt. Dat doe je (als het goed is) niet meer bij een puber… Natuurlijk even overdreven, maar het mag duidelijk zijn wat ik bedoel.

Natuurlijk zit er verschil in kinderen qua ontwikkeling en je zult inderdaad zijn ontwikkeling moeten volgen in wat wel en wat niet verstandig is. Leer hem begeleid zelfstandig te worden, zeg maar. En af en toe ‘vallen’ hoort daar ook bij.

Natuurlijk treed jij op als je kind gepest wordt op school. Maar niet ieder akkefietje met een vriendje is een reden om eropaf te gaan. Leer je kind om gewone ruzietjes zelf op te lossen. En als hij weet dat jij sowieso er op de achtergrond altijd voor hem bent, dan biedt dat al veiligheid.

Veiligheid zonder verstikkend te zijn. Volg je gevoel en voorkom dat je dingen enkel en alleen gaat doen omdat je denkt dat je anders als ouder faalt. Want een ouder die echt alles voor het kind overneemt of bepaalt, is helemaal niet perfect…

En hierbij gebruik je je gezonde verstand. Want veiligheid gaat natuurlijk wel voor alles. Dus je kind met net een zwemdiploma helemaal vrij in open water laten zwemmen is gewoon twee stappen te ver, ook al kan hij zwemmen…

Wees er voor hem

Je beschermt je kind voor gevaren. En je leert hem hoe er zelf mee om te gaan en uiteraard groeit dat met zijn leeftijd mee. Is er een probleem? Wees er voor je kind! En natuurlijk kunnen problemen te groot zijn voor je kind.

Maar dat zul je zelf ook wel aanvoelen, wanneer jij daarin enkel een adviserende rol hoeft aan te nemen of dat je een actieve rol moet aannemen.

Twijfel je? Zeker als je kind ouder is, kun je de vraag ook aan hem voorleggen. Zo geef je hem heel veel zeggenschap over zijn eigen leven én je laat duidelijk zien dat je er zeker voor hem bent en alles voor hem doen wilt.

Vraag maar gewoon wat hij fijn zou vinden. Dat hij alleen actie onderneemt, jij alleen of juist jullie samen. Waarschijnlijk weet jezelf dan ook wel wat het beste zal zijn. Is je kind erg verlegen en zegt hij dan dus standaard dat jij het moet doen?

Dan is het natuurlijk goed om hem wel te stimuleren om samen het te doen en dit uit te breiden naar zelf doen. Afhankelijk van de situatie natuurlijk.

Meer inspiratie vind je hier.

Opvoedingsstijlen

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!