Er gebeurt veel als je een baby hebt en niet meer bij elkaar woont. Soms hebben de ouders nooit samengewoond, soms zijn ze uit elkaar gegaan tijdens de zwangerschap en soms vertrekt papa als de baby is geboren. De overeenkomst is wel dat baby’s over het algemeen bij hun moeder blijven wonen en dat papa grotendeels afhankelijk is van mama wanneer hij zijn baby kan zien, voor hoe lang en waar.
Mannen willen vader zijn
Vrijwel alle vaders vinden het belangrijk om een band met hun kind op te bouwen. Ze houden van hun kinderen en willen contact en er voor hen zijn. Ook al denk je in je boosheid misschien dat dit niet zo is, omdat hij jullie in de steek gelaten heeft. Vaders willen er wel voor hun baby zijn, alleen is de organisatie daarvan wat ingewikkelder dan bij grotere kinderen.
Er zijn steeds meer vaders die samen met de moeder gelijkwaardig voor hun baby zorgen. Over het algemeen zijn dit vooral hoogopgeleide mannen, die geen heel drukke banen hebben. In de meeste gevallen zorgen moeders meer voor hun baby’s en dat is niet geheel onlogisch want in de eerste 9 maanden is er tussen hen een fysieke verbondenheid die vaders niet hebben.
Er zijn nog steeds veel vaders die ‘meer kunnen’ met kinderen als ze groter zijn. Vanaf een jaar of 2-3 vinden ze het gemakkelijker; een peuter kan beter aangeven wat het nodig heeft, je kunt dingen doen met hen doen en je krijgt direct wat terug.
Bang om je kind kwijt te raken
Als papa niet bij zijn baby in huis woont, kan de angst de kop opsteken dat hij geen kans krijgt om een band met zijn kindje op te bouwen. Hij wordt bang dat de hechting niet goed zal gaan en dat hij voor de rest van zijn leven een tweederangs ouder zal zijn.
(De meeste mannen zullen ‘angst’ een te groot woord vinden of het zelfs ontkennen, maar ik denk dat dit is wat eronder ligt.) Geheel onterecht is die angst niet, want moeders hebben wel de neiging om baby bij zich te houden en om te denken dat zij het beste weten wat hij nodig heeft.
Onrealistische omgangsregelingen
Sommige vaders zijn in staat om rustig hun tijd af te wachten en om de moeder in het begin de ruimte te geven. Dat ligt aan de manier waarop de relatie is verbroken, hoe de ouders met elkaar omgaan, maar ook hoe zeker een man is van zichzelf in zijn rol als vader.
Veel vaders schieten in die angst en soms reageren ze daarop door eisen te gaan stellen. Eisen die onrealistisch zijn. Co-ouderschap voor een kind van 6 maanden is zo’n onrealistische eis.
Dreigen met advocaten
Mannen kunnen ook de neiging hebben om krachttaal te gaan gebruiken. Ze gaan het conflict opzoeken, dwingen of dreigen met advocaten of ze schakelen daadwerkelijk een advocaat in. Ze zaaien zo veel onrust bij de moeder en dus indirect ook bij de baby.
Maak een ouderschapsplan
Vaders hebben behoefte aan duidelijkheid. Voor nu, maar ook voor in de toekomst. Als je met hen duidelijke afspraken kunt maken, dan heb je meer kans dat ze gaan meewerken. Spreek af wat er nu mogelijk is.
Waarbij er een voorkeur is voor een aantal maal per week korte contactmomenten in het huis van de moeder (ik weet, dat moet je kunnen, maar als de druk eenmaal wat van de ketel is blijkt dat in veel gevallen best te gaan). Het is wel belangrijk dat papa dan voor baby zorgt en dat moeder zich even terugtrekt. Geniet ervan dat je wat tijd voor jezelf hebt.
Spreek ook af wat je in de toekomst gaat doen. Soms kan dat zijn dat je over 3 maanden weer contact opneemt met de mediator om afspraken te maken voor het volgende half jaar. Soms werk je alle stappen uit naar een volledig co-ouderschap. Bij scheidenmetbaby.nl kunnen ze je daarbij helpen.
Een kanttekening
Op de korte termijn betekent dit vrijwel altijd dat het merendeel van de zorg daadwerkelijk bij de moeder komt te liggen. Dat kan iets zijn wat ze niet wil of niet aankan. Vooral als een moeder veel werkt of geen netwerk heeft dat ze in kan schakelen voor hulp. Het kan zwaar zijn om te bedenken dat je er alleen voor staat.
Nog een kanttekening
Als papa de baby in het begin weinig ziet, wil dat niet zeggen dat alles verloren is. Naar mijn mening ligt er veel te veel nadruk op de hechting met de vader in het eerste jaar. Ik heb het vaak genoeg van dichtbij meegemaakt: als je de moeder in het 1e jaar de rust en ruimte kunt geven en vervolgens in toenemende mate betrokken bent bij het leven van je kindje, komt het echt wel goed met de onderlinge band.
Ik ben Marianne Laarakker, een familiemediator met een passie voor baby’s. Sinds 2007 help ik ouders om een ouderschapsplan op te stellen. Ik weet hoe moeilijk het kan zijn om te scheiden met een baby en hoe belangrijk het is om goede afspraken te maken over de zorg en opvoeding. Daarom ben ik in 2016 begonnen met het schrijven van blogs over dit onderwerp. Ik kreeg veel positieve reacties en veel verzoeken om advies en begeleiding en dat bracht me op het idee om in 2020 SCHEIDENMETBABY.NL te starten. Bij mij kun je online terecht voor ondersteuning bij het maken van afspraken over je baby. Of je dit in overleg met elkaar wilt doen, of wanneer je advies nodig hebt voor een mediation of juridische procedure, ik sta voor je klaar.
Vaderschap
- Verschil opvoeding vader & moeder
- Rol vader opvoeding
- Betrokken vader rol opvoeding
- Taakverdeling huishouden man & vrouw
- Ouderlijk gezag en voogdij
- Gescheiden papa
- Vader zoon relatie stimuleren
- Vader zoon relatie versterken
- Papa’s of mama’s kindje
- Papa dag ideeën
- Baby lijkt op vader
- Waarom beter als papa voorleest
- Vader baby aankleden
- Vader dochter uitjes
- Vader zoon uitjes