Er is natuurlijk een grote verscheidenheid aan jonge mama’s. De één zit meteen op een roze wolk, de ander vindt de impact van een baby op haar leven overweldigend of vindt het zelfs lastig om een band met haar baby op te bouwen.
Sommige moeders durven volledig op zichzelf te vertrouwen, anderen zijn voortdurend op zoek naar informatie om er zeker van te zijn dat hun kindje het allerbeste krijgt. Vergeef me als ik teveel generaliseer en jij je niet altijd herkent in mijn verhaal.
Opeens ben je een alleenstaande moeder
Voor alle moeders geldt dat hun leven op de kop staat bij een relatiebreuk tijdens de zwangerschap of als baby net is geboren. Je komt er alleen voor te staan. En je moet ook nog eens de relatie met de vader van je baby goed zien te houden.
Baby hoort bij moeder
Je baby zit 9 maanden in je buik en is ook nog eens 9 maanden fysiek met je verbonden. In de eerste 9 maanden maken baby’s geen onderscheid tussen jouw lichaam en dat van hunzelf. Jullie zitten als het ware samen in een energieveld. Daardoor kan een moeder de baby vaak gemakkelijker troosten en ze lijkt als vanzelf te begrijpen wat de signalen van de baby betekenen.
Voor papa is dat meestal een langere weg. Zij leren in de loop van de tijd de behoeften van hun kindje herkennen, bij de één gaat dat sneller dan bij de ander. Vaak vinden ze het pas echt leuk worden als het kindje eenmaal wat ouder is.
Moeders vinden het vaak moeilijk om de baby niet fysiek bij zich in de buurt te hebben en hebben de neiging om de zorg naar zich toe te trekken. ‘Overbezorgd’, noemen vaders dit dan weer.
Gewoon bezorgd of overbezorgd?
De grote uitdaging bij een relatiebreuk is dat je baby eerder los moet laten. Het kind moet naar papa toe kunnen en al op jonge leeftijd bij hem kunnen slapen. Hij verzorgt het dus, op zijn manier. Vaders zijn meestal iets ‘gemakkelijker’ dan moeders; ze laten de baby langer huilen, stoeien wilder, verschonen minder snel en zijn minder streng (of juist te streng) met eten.
In het algemeen doen ze meer dingen voor zichzelf als de baby bij hen is. Niet perfect misschien, in de ogen van mama, maar goed genoeg. Zo is het nu eenmaal, kinderen hebben niet voor niets 2 ouders. Zo leren ze van jongs af aan dat er verschillende wegen naar Rome leiden.
En de rest van je leven dan?
Voordat je zwanger werd had je misschien de gedachte dat je de zorg voor je baby samen met de vader zou doen omdat je een drukke baan hebt of sociaal leven hebt. En nu sta je er opeens alleen voor. De kans is groot dat de baby bij jou blijft wonen en als je geen groot netwerk van familie of vrienden in de buurt hebt, kan dit een heel zware periode worden.
Je hebt nog niet eens de tijd om rustig te douchen, moet altijd iets regelen als je even de deur uit wilt en mist iemand waar je alle kleine dingetjes van je kindje mee kunt bespreken. Vaak zouden deze moeders juist willen dat papa meer zorgt.
Er zijn natuurlijk ook moeders die om allerhande redenen hun kind niet aan de vader toevertrouwen (vaak heeft dat te maken met trauma en geweld), maar de moeders die ik bij scheidenmetbaby.nl begeleid, willen dat hun kindje opgroeit met hun vader.
Zelfs als het de keuze van de vader was om te vertrekken, voelen deze moeders zich zelf verantwoordelijk voor een goede hechting van hun kindje aan de vader. Ze wringen zich in allerhande bochten om de vader tegemoet te komen en maken zich tegelijkertijd zorgen dat de baby niet veilig gehecht wordt omdat die te lang bij hen vandaan is. Ze zitten in een spagaat en weten zelf niet meer wat ze nou eigenlijk willen.
Duidelijkheid geeft rust
Vaders kunnen vaak slecht tegen die onduidelijkheid van moeders. Ze willen weten waar ze aan toe zijn: Wanneer kan de baby mee naar hun huis? Wanneer kan die voor het eerst bij hun slapen? Ze willen weten waar ze aan toe zijn en het helpt om in fases afspraken met elkaar te maken.
Begin met het punt waarop je nu bent; wat kun je nu op dit moment aan? De volgende vraag is: wanneer denk je dat je de zorg uit kunt breiden? Op welke manier? Als je nog niet weet op welke manier je de zorg uit wil breiden, spreek dan af wanneer je daar met elkaar over gaat praten.
Misschien weet je al naar welke vorm van omgang je uiteindelijk toe wilt (bijvoorbeeld, om het weekend bij papa als het kindje 1,5 jaar is). Zo niet, laat het onderwerp dan nog even rusten, maar spreek wel af wanneer je het daar over gaat hebben. Zoek hulp als de gesprekken zelf niet lukken.
Bij scheidenmetbaby.nl hebben we de ervaring en expertise in huis en dan gaat het lukken om samen tot afspraken komen. Die duidelijkheid geeft vaders het vertrouwen dat het wel goed komt en dan zijn ze meer geneigd om mee te werken. Dan komt er rust. En rust is een groot goed als je een baby hebt.
Ik ben Marianne Laarakker, een familiemediator met een passie voor baby’s. Sinds 2007 help ik ouders om een ouderschapsplan op te stellen. Ik weet hoe moeilijk het kan zijn om te scheiden met een baby en hoe belangrijk het is om goede afspraken te maken over de zorg en opvoeding. Daarom ben ik in 2016 begonnen met het schrijven van blogs over dit onderwerp. Ik kreeg veel positieve reacties en veel verzoeken om advies en begeleiding en dat bracht me op het idee om in 2020 SCHEIDENMETBABY.NL te starten. Bij mij kun je online terecht voor ondersteuning bij het maken van afspraken over je baby. Of je dit in overleg met elkaar wilt doen, of wanneer je advies nodig hebt voor een mediation of juridische procedure, ik sta voor je klaar.
- Stoppen met roken als je zwanger wilt worden: zo doe je het - 26 February 2024
- Zo kijk je flexibel tv met het hele gezin: 5 tips - 26 February 2024
- Casual Chic & Comfortabel: Sweatshirt stijltips - 13 February 2024
