Negatief gedrag spiegelen kind; wat doen?

Gedrag spiegelen is niet voorbehouden aan kinderen, maar zal wel vaker voorkomen bij kinderen. In veel gevallen is negatief gedrag bij kinderen niks anders dan spiegelgedrag en nodigt het je uit om naar jezelf te kijken… Wat is nu precies spiegelen? Waarom doen kinderen dat? En hoe ga je hier mee om?

Inhoud toon

Wat is spiegelen?

Spiegelen wil zeggen dat jouw gedrag een kopie is van het gedrag van de ander. Je spiegelt dus het gedrag van de ander.

Dit kan zowel invloed hebben op hoe je praat, je houding, intonatie, en bijvoorbeeld je ademhaling. Je kunt dit bewust inzetten als volwassene, om zo een goed contact te kunnen maken met de ander. Maar vaak gaat dit ook onbewust.

Hoe erg je spiegelt is per persoon natuurlijk verschillend. Denk maar eens aan het glimlachten van iemand. Zie jij dat? Wedden dat je de neiging hebt om meteen terug te glimlachen?

Uit onderzoek met apen is gebleken dat er neuronen verantwoordelijk zijn voor dit gedrag. Deze worden dan ook spiegelneuronen genoemd.

Zijn er voordelen aan spiegelen?

Mensen die veel spiegelen zullen vaak als sympathiek weggezet worden. Mensen voelen zich meer gezien door deze spiegelaar en vaak wordt het gesprek met deze mensen ook leuker gevonden.

Bewust dit gedrag in leren zetten kan voor bijvoorbeeld sprekers een groot goed zijn. Maar hoe zit dit bij kinderen?

Waarom spiegelen kinderen?

Kinderen spiegelen niet alleen wat hun gesprekspartner doet. Zij spiegelen onbewust en geven zo aan hoe zij de wereld om hen heen ervaren. Is een kind bij jou heel anders in zijn gedrag dan bij je partner? Dan is de kans groot dat hij of zij jouw gedrag spiegelt.

Wat kan spiegelgedrag bij kinderen zijn

Uiteraard moet je opletten dat je niet ieder negatief gedrag van je kind meteen wegzet als spiegelgedrag, want er kunnen ook andere factoren zijn. Je kind kan zich ook gewoon zelf niet goed voelen of wordt misschien op school gepest.

Ook die factoren zul je moeten uitsluiten én je zult bij jezelf dus kunnen nagaan of er iets in het gedrag van je kind jou spiegelt.

De volgende gedragingen zijn voorbeelden van wat spiegelgedrag zou kunnen zijn (maar is uiteraard niet compleet):

Kind claimt jou
Kind luistert niet
Kind wil niet slapen in zijn eigen bed
Kind wil altijd aandacht hebben
Kind heeft driftbuien

Hoe ga je om met spiegelgedrag van je kind?

Allereerst zul je open moeten staan voor het idee dat je kind zo is omdat hij dit bij jou ziet. Verander jij jouw gedrag, dan zal je kind ook veranderen. Nu is dat heel makkelijk gezegd, maar vaak zijn we zelf niet eens bewust van die gedragingen.

Loop jij boos te doen en je kind reageert hier boos op, dan is het vrij duidelijk. Maar jouw gedragingen kunnen veel subtieler zijn, waarvan jij zelf niet eens bewust bent.

Je kind pikt dit echter wel op en reageert hierop. Rustig de tijd nemen om eens goed naar je eigen gedrag te kijken is goed voor jouzelf én je kind.

Terug naar je innerlijk kind

Vaak heeft het te maken met je eigen innerlijk kind. Dit is een ‘deel’ in jou waar jouw gevoelens, herinneringen en verlangens uit je kindertijd zijn vastgelegd.

De dingen die je nu ervaart worden enorm door dat kindsdeel beïnvloed. Juist dat kindsdeel kan jou onbewust leiden en je laten doen wat je doet. Het kan je emotioneel raken, maar ook bijvoorbeeld ervoor zorgen dat je oordelen hebt over anderen of over jezelf.

Iedereen maakt als kind dingen mee waardoor je jezelf bent gaan beschermen en waardoor je bijvoorbeeld jezelf bent gaan afschermen om bepaalde dingen niet meer te hoeven voelen.

Dit van jezelf gaan inzien is de eerste stap naar bewustwording en daarmee naar een manier om hier goed mee om te gaan en weer voluit te durven leven.

Alles al gedaan om hem te laten luisteren…

Je hebt het gevoel dat je alles al gedaan hebt maar je zoon of dochter wil maar niet luisteren. Je bent ten einde raad en verwijt je kind ondertussen van alles. Het kan confronterend zijn om dan te moeten gaan beseffen dat het eigenlijk gewoon bij jezelf ligt.

Wat je hebt gedaan is proberen je kind te veranderen, terwijl het probleem helemaal niet bij je kind ligt. Je hebt hem of haar gedwongen om jouw wil te doen, wat het dus niet deed…

Maar daarmee heb je eigenlijk wel je kind geleerd om toch vooral niet naar zijn eigen hart te luisteren. Je zou kunnen zeggen dat je kind met zijn spiegelgedrag eigenlijk jou juist wilde vertellen wat er in jou speelt.

Je kind leren luisteren doe je niet door zijn ‘wil te breken’, maar door ook naar hem of haar te luisteren en zo:

Het goede voorbeeld te geven
Het in zijn waarde te laten
Een fijne vertrouwensband te geven
Een kind zelfvertrouwen te geven
Een kind te laten voelen dat er van hem gehouden wordt
En ja, dan geef je uiteraard ook je grenzen aan!

Hulp nodig?

Natuurlijk is dit allemaal lekker makkelijk gezegd en kan het behoorlijk ingewikkeld zijn. Sta je open voor het spiegelgedrag en wil je ermee aan de slag? Er zijn genoeg coaches te vinden die jou hiermee kunnen helpen. Om zo het contact met je kind (én je eigen innerlijk kind) weer goed te krijgen!

Leren door imiteren

Misschien vind je het verhaal van het innerlijk kind erg vaag en kun je er niks mee. Dat is natuurlijk ook best iets heel persoonlijks. Wil je je hier niet in verdiepen, dan is dat uiteraard jouw goed recht.

Toch blijft er wel iets staan: jouw gedrag veranderen kan echt wel helpen om meer grip te krijgen op de relatie met je kind. Hoe je het ook went of keert: je kind kopieert je gedrag. Zo leert het immers alles in zijn jonge leventje.

Doe jij altijd boos tegen je kind? Heb je het altijd druk met je werk? Luister je niet echt naar je kind als het wat vertelt? Je kind ziet dat als normaal en zal dit gedrag ook vertonen.

Schakel hulp in als je er zelf niet uitkomt en kijk eens of je zelf echt niet iets anders kunt doen! Andere gesprekstechnieken kunnen ook al een oplossing zijn.

Toon respect en geef je kind te allen tijde liefde! Want liefde blijft het grote wondermiddel!

Negatief gedrag

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!

Volg me via: