Skip to Content

Pubers en punctualiteit; op tijd komen of altijd te laat?

Pubers en punctualiteit; op tijd komen of altijd te laat?

In menig huishouden vormt het fenomeen van op tijd komen een haast filosofische kwestie, vooral wanneer pubers in het spel zijn. Ouders delen een bonte mix van ervaringen en observaties, waarmee de complexiteit van pubers en hun relatie tot tijd aan het licht komt.

De uiteenlopende meningen van ouders weven een intrigerend verhaal, maar één constante blijft overeind: pubers hebben vaak een unieke kijk op tijd en punctualiteit.

Persoonlijke ervaringen

Verschillende ouders delen hun persoonlijke ervaringen met pubers en hun benadering van tijd en sterk kunnen wisselen. Een moeder merkt op dat haar oudste zoon van 17 altijd op tijd is, terwijl de jongste zoon van 12 regelmatig te laat komt door zijn getreuzel. Punctualiteit lijkteen persoonlijke eigenschap te zijn, waarbij sommigen altijd op tijd zijn, terwijl anderen de klok minder strak volgen.

Irritaties en oplossingen

Sommige ouders geven aan geïrriteerd te raken door het constante te laat komen van hun pubers. Een moeder deelt haar strategie om haar dochter te leren op tijd te komen: de afgesproken tijd een beetje naar voren schuiven. Op deze manier hoopt ze dat haar dochter op het juiste moment aanwezig zal zijn.

Een andere ouder suggereert dat het belangrijk is om te communiceren en duidelijke grenzen te stellen, waarbij de tijd van iedereen als kostbaar wordt beschouwd.

Karakter en respect

De discussie brengt ook de vraag naar voren of constant te laat komen een teken van disrespect is. Sommige ouders beschouwen het als een gebrek aan respect, terwijl anderen suggereren dat het meer te maken heeft met het karakter en de ontwikkelingsfase van pubers.

Tijdsblindheid en genetica

Een interessante observatie komt van ouders van pubers met ADHD. Deze worden specifiek genoemd als voorbeeld van jongeren die mogelijk moeite hebben met het inschatten van tijd. Ze delen hun ervaringen met tijdsblindheid, waarbij pubers moeite hebben met het inschatten van tijd door een nog ontwikkelende prefrontale cortex.

Sommige ouders geven aan dat ze zelf vroeger ook moeite hadden met punctualiteit, maar dat ze het in de loop der jaren hebben afgeleerd. Er wordt gesuggereerd dat tijdsbesef dan ook mogelijk genetisch bepaald is.

Strategieën en opvoeding

Ouders delen verschillende strategieën om met het fenomeen om te gaan. Een moeder geeft aan dat ze haar dochter heeft geleerd om zelfstandig naar school te fietsen om de irritatie van het wachten op anderen te vermijden. Anderen stellen voor om duidelijke afspraken te maken en, indien nodig, de aankomsttijd iets naar voren te schuiven.

De rol van opvoeding

Opvallend is dat ongeacht de punctualiteit van hun kind, veel ouders aangeven dat ze hun eigen waarden en normen met betrekking tot tijd proberen over te brengen op hun kinderen. Ze benadrukken het belang van respect voor de tijd van anderen en proberen hun pubers bewust te maken van de impact van te laat komen op afspraken en sociale relaties.

Hoewel de meningen variëren, lijkt het fenomeen van pubers en punctualiteit een complex samenspel te zijn van karaktereigenschappen, ontwikkelingsfases en genetische factoren. Ouders staan voor de uitdaging om hun pubers op te voeden met een bewustzijn van tijd, respect voor afspraken en de waarde van punctualiteit. Het blijft een dynamisch proces waarin zowel ouders als pubers leren omgaan met het begrip tijd in hun dagelijks leven.

Linda van Aken