Beste buren. Ik begrijp dat het soms niet altijd meevalt om naast ons te wonen. We zijn een gezin met drie jonge kinderen en ik ben me ervan bewust dat jullie qua geluid geregeld het één en ander meekrijgen van wat hier gebeurt.
Ik kan me voorstellen dat het soms wat heftig klinkt. Zo af en toe kunnen de kinderen flink krijsen en nee, dat vind ik zelf ook niet leuk.
Maar soms is het gewoon even niet anders. Ik voel toch behoefte om voor de zekerheid nog heel even te zeggen: ik mishandel geen kinderen, mochten jullie dat toevallig denken. Dus dat is niet de reden waarom ze krijsen. Dit zijn redenen waarom mijn kinderen wel krijsen.
Aankleden
Mijn dochtertje van 10 maanden wil absoluut niet op het aankleedkussen liggen. Aan- en uitkleden gaat dan ook met een hoop gewurm en gedoe. Als ik haar laat zitten dan gaat ze staan en kruipen. En dan het liefst van de commode af.
Dus om ongelukken te voorkomen is liggen soms even essentieel. Maar daar is mevrouw het dus niet mee eens en dat laat ze horen.
In de buurt van een vieze luier
Voor degene die denkt dat alleen meisjes konden gillen, mijn jongens kunnen er ook wat van. Ik verschoon mijn dochtertje vaak beneden, omdat er iets geks is met onze trap. Want zodra ik een voet op de trap zet, gaat er ergens een kind krijsen. Dus om de vrede in huis enigszins in stand te houden, verschoon ik mijn dochtertje op de bank.
Maar o wee als ik geheel per ongeluk een gebruikte luier ergens in de straal van 4 meter rondom de jongens heb gelegd. Reden genoeg om de boel bij elkaar te krijsen, vinden ze. Sorry buren.
Loopkar
Mijn dochtertje heeft sinds kort de loopkar ontdekt en nu loopt ze het liefste de hele dag met die kar door de kamer. Klinkt op zich leuk, maar er is wel een probleem: de kamer houd na een meter of wat op. Dan duwt ze met de kar tegen de verwarming aan maar ze krijgt hem maar niet verder.
En als ik dan niet binnen 1 seconde bij haar sta om de kar om te draaien… boos!
Haren knippen
Het favoriete vakantieklusje van mijn tweede zoontje, niet dus. Ik knip mijn kinderen zelf en dat doe ik meestal in de vakanties omdat daar dan net wat meer tijd voor is.
Mijn tweede zoontje zet het altijd op een piepen en gillen omdat hij het vreselijk vindt. Waardoor het eigenlijk alleen maar langer duurt, maar het is me tot op heden nog niet gelukt om hem dat aan zijn verstand te brengen.
Afpakken
Het gaat in een oogwenk. De jongens zijn eerst gezellig samen aan het spelen en ineens hoor ik gegil vanuit de kamer komen. En hard ook. Zodra ik ernaartoe loop, beland ik in een discussie van: ‘ik had hem’, ‘niet waar, ik had hem het eerst’, ‘ja maar, jij had hem losgelaten’…
Klaarmaken voor school
Schoenen aan, jas aan, plassen, tanden poetsen, tas mee… Er moet zo veel gebeuren als ze naar school moeten. En het is in principe ook de bedoeling dat de jongens het meeste zelf doen.
Ik ben namelijk ook al druk bezig om mijn dochtertje klaar te maken, en op de één of andere manier gaat de klok ’s morgens heel snel. Maar denk maar niet dat de jongens het er mee eens zijn dat ze dingen zelf moeten doen, stel je voor zeg! Ze kunnen luid en duidelijk laten weten dat ze niet van plan zijn zichzelf klaar te maken.
Kruipend zusje
De jongens kunnen leuk samen spelen, maar zoals alle broers en zussen kunnen ze ook erg veel ruzie maken.
En net als er een beetje vrede in huis heerst bedenkt mijn dochtertje dat ze het tijd vindt om haar broers met een bezoekje te verblijden. Vrolijk komt ze aankruipen en pakt wat ze pakken kan. NEE, MAMA!!!
Filmpje uit
Bij ons thuis is het om 17:00 schermtijd. Ik ben dan zelf aan het koken en de kinderen mogen even tot rust komen achter een filmpje. In huis heerst en dan een heel serene sfeer. Totdat het etenstijd is en we allemaal aan tafel moeten, en dus het scherm uit moet. Ik bereid de jongens dan eerst een aantal keren voor dat straks het scherm uitgaat.
Vervolgens ga ik ernaast zitten en kijk even mee om te kijken hoelang het filmpje nog duurt. Ik maak een afspraak met ze over tot hoelang ze het filmpje nog mogen kijken.
Maar als dan dat vreselijke moment is aangebroken dat het scherm ook daadwerkelijk uit moet, dan wordt er, met hoeveel beleid ik ze ook voorbereid, toch nog gekrijst.
Mama dank
Mijn dochtertje heeft al behoorlijk een eigen willetje. Ze heeft inmiddels een flinke snelheid in het kruipen en kan staan en lopen achter een kar.
Kortom, ze kan bijna overal met haar vingertjes bij en niks in huis is meer veilig. Zodra je bijvoorbeeld de koelkast opendoet, komt ze met een enorme snelheid aankruipen om aan de spullen in de koelkast te zitten. En als ze dan iets in haar handje heeft wat ze niet mag hebben dan zeg ik: ‘mama dank’.
Ze weet prima wat dat betekent en vaak geeft ze het dan ook aan mij. Maar ze wil het toch hebben en dan zit er nog maar één ding op: gillen!
Spelen
Ook als de kinderen lekker aan het spelen kan het aan de andere kant van de muur klinken als gekrijs. Mijn jongens hebben ontzettend veel energie en zitten vaak vol leuke ideeën. Ze gaan niet braaf kraaltjes rijgen aan tafel, maar ze pakken bijvoorbeeld een kleed en spelen dat het een boot is.
Eentje moet dan trekken en de ander zit erop. Dit spelletje gaat gepaard met een hoop bombarie en gegil. Maar van plezier gelukkig.
En troost je, zoals je hier kan lezen ben je echt niet de enige!
Wat is de reden van jullie kinderen om te gillen?
Ik ben bijles docent exacte vakken en blogger. Neem gerust een kijken op www.nietvolgensboekje.nl !
- Baby verkleedkleding; 40 kostuum ideeën voor Carnaval & Halloween - 1 February 2024
- Jongens kapsels; 27 stoere kinderkapsels 2024 - 1 January 2024
- Sinterklaasjournaal 2024; Van wanneer begint het tot intocht - 1 October 2023
