Skip to Content

Wat als je kind geen vrienden heeft; wat zijn de gevolgen?

Wat als je kind geen vrienden heeft; wat zijn de gevolgen?

Je zoon zit in de tweede klas van de middelbare school en heeft twee vrienden. Maar zelf initiatief tonen om een vriend mee te vragen naar huis doet hij niet. Vroeger deed hij dat wel af en toe en dan was jij weer gerustgesteld met de wetenschap dat hij wel gewoon vrienden heeft.

Het raakt je dat hij tegenwoordig alleen thuiskomt en je maakt je zorgen om hem. Gaat het wel goed en heeft hij het wel naar zijn zin op school?

Je weet dat hij regelmatig zit te gamen op zijn zolderkamer en dan hoor je hem wel praten. Het schijnt normaal te zijn dat ze tegen elkaar aan zitten te kletsen tijdens een game en dit kan blijkbaar ook met een wildvreemde zijn.

Je zoon laat niet veel los en zegt dat hij het wel ‘leuk’ heeft op school. Je stelt hem regelmatig belangstellende vragen maar dan komt er niet veel uit. Je laat het maar zoals het is.

Maar eigenlijk wil je wat meer grip krijgen op zijn schoolsituatie. Je neemt contact op met zijn mentor en die ziet niet echt een probleem.

Hij ziet je zoon regelmatig bij twee vrienden staan en beschrijft hem als een vriendelijke en rustige jongen. Met zijn cijfers gaat het ook best goed met af en toe weleens een onvoldoende maar dit haalt hij dan makkelijk weer op.

Toch wens je dat je zoon wat socialer wordt en meer contacten gaat krijgen. Je had namelijk gelezen dat pubers normaal gesproken rond de 8 vrienden hebben en daar komt jouw zoon lang niet aan!

Het schijnt zo te zijn dat pubers die meer vrienden hebben ook gelukkiger in het leven staan.

Jij hebt dit zelf ook zo ervaren vroeger en nu nog steeds spreek je regelmatig met vriendinnen af. Je gunt je zoon ook zo graag een sociaal leven! Wat kan je doen om je puber te helpen?

Van wie is dit probleem?

De grote vraag is: van wie is dit probleem? Op school ziet de mentor geen verontrustende situatie. Zoon heeft twee vrienden waar hij regelmatig mee optrekt en heeft meer voorkeur voor kleine vriendengroepen dan grote vriendengroepen.

Over het algemeen is het wel aan te raden om het onderwerp vriendschappen bespreekbaar te maken met een puber.

Beschrijf de situatie van je puber en vraag naar de mening van je puber: ‘ik weet dat je twee vrienden op school hebt waar je regelmatig mee optrekt’. Wat vind je ervan? Hoe is het voor jou? Wat wens je in een vriendschap? Hoe gaat dat nu?

Het is belangrijk om je eigen mening en ideeën over vriendschap achterwege te houden. Het draait nu om de beleving van je zoon en hoe hij het ervaart.

Je kan daarna wel benoemen hoe jij vriendschap ervaart en wat jij belangrijk vindt. Maar laat vooral blijken dat er geen goed of fout antwoord is alleen verschil in beleving.

Mocht hij toch meer vrienden willen maar lukt dit op de een of andere manier niet, dan is het bruggetje snel gelegd naar het bespreken van een oplossing.

Verschil in karakter

Sinds de laatste jaren is er meer inzicht gekomen in de normale karaktereigenschappen van kinderen en jongeren. De één is wat introverter dan de ander en heeft een voorkeur voor een paar vrienden.

Deze vriendschappen gaan vaak wel diep en jongeren weten vaak vrijwel alles van elkaar. Dit in tegenstelling tot de wat extravertere jongeren die voorkeur geven aan grote vriendengroepen en wat oppervlakkige gesprekken.

Wat immers niet altijd oppervlakkig hoeft te zijn maar het praten over smalltalk gaat ze net wat makkelijker en natuurlijker af.

Als je als ouder wat extraverter bent dan je puber kan je al snel denken dat er mogelijk iets ‘mis’ is met je puber.

Waarom heeft mijn kind niet zoveel sociale contacten terwijl ik dat wel altijd had? Dit kan zorgen voor verwarring maar het hoeft niet te betekenen dat er echt iets aan de hand is met je puber.

De wat introvertere pubers vinden het prettig om vaker alleen te zijn en krijgen daar ook weer energie van.

Dit in tegenstelling tot de extravertere pubers die meer energie krijgen van contact met anderen.

Daarnaast kunnen ze uren kletsen over onderwerpen waar ze echt geïnteresseerd in zijn. De paar vriendschappen die ze hebben betekenen heel veel voor ze en ze zijn loyaal naar deze vrienden.

De wat introverte puber is ook erg goed in luisteren en belangstelling tonen in de ander.

Speelt verlegenheid een rol?

Sommige pubers hebben enorm last van verlegenheid en durven niet zoveel in de groep. Ze zijn gesloten en zijn enorm bang voor de mening van anderen. Wat zullen anderen wel niet denken wanneer ik dit of dat zeg?

Anderen nemen initiatief in het contact omdat de verlegen puber het zelf niet durft.

Verlegen pubers geloven sterk in hun negatieve gedachtes zoals: ‘ik ben toch niet leuk genoeg om bij de groep te horen’, ‘ik zeg toch alleen maar domme dingen’, ‘als ik iets zeg dan ga ik stotteren en dan gaan anderen mij uitlachen’.

Aan hun lichaamshouding is onzekerheid af te lezen en dit voelt de groep. Vaak hebben deze pubers een pestverleden en hebben dit nog niet voldoende verwerkt. Ze zijn vreselijk bang dat het hun weer gaat gebeuren en willen het liefste onzichtbaar door de school heenlopen.

Weerbaarheidstraining kan zorgen voor een zelfvertrouwenboost!

In dit geval is het aan te raden dat deze verlegen pubers hulp gaan zoeken. Een actieve houding van één van de ouders is aan te raden. De mentor op school kan hier ook een rol in spelen.

Er zijn verschillende scholen die intern weerbaarheidstrainingen verzorgen. De kanjertraining en de rots en watertraining zijn bekende trainingen die veelvuldig wordt toegepast.

Sommige ouders geven de voorkeur aan een weerbaarheidstraining buiten de school. Dit heeft zo zijn voordelen omdat pubers dan in een totaal andere setting terechtkomen met onbekende pubers.

Op die manier leren ze weer andere pubers kennen en ervaren ze dat ze niet de enige zijn die last hebben van een pestverleden of onzekere gevoelens. Pubers gaan gericht aan de slag met hun gedachten, gevoelens en gedrag in sociale situaties.

Door middel van rollenspellen oefenen ze vaardigheden en weten ze hoe ze op lastige situaties kunnen reageren.

Angela Reijnhoudt
Social