Vriendjes maken; vanaf welke leeftijd en wat als je kind moeilijk vriendjes maakt

Natuurlijk wens jij je kind veel vriendjes toe. Maar hoe gaat dat nu eigenlijk? Moet je hierbij helpen of moet je het juist spontaan laten gebeuren? Waar bemoei jij je wel mee en waarmee juist niet? En vanaf welke leeftijd krijgt je kind eigenlijk vriendjes?

Inhoud toon

Vanaf welke leeftijd vriendjes maken

Kinderen trekken elkaar aan. Dat zie je al bij baby’s. Vaak zijn ze veel sneller geneigd om naar een ander kindje te lachen dan naar een ouder iemand. Ook hun aandacht wordt toch vaak getrokken door andere kindjes.

Kleine dreumesjes vinden het al leuk om naast elkaar te spelen, maar mét elkaar is nog helemaal niet aan de orde. En zaken als samen spelen, samen delen… dát is echt nog een brug te ver!

Ook peuters spelen nog het liefst hun eigen spel en vinden samen spelen nog best lastig.

Als de kinderen eenmaal vier zijn en naar school gaan, komen ook de echtere vriendschappen om de hoek kijken. Alleen wisselen deze vriendschappen vrij makkelijk en gaat het vooral om spelen met iemand die hetzelfde wil doen als jij.

Maar je kind leert zo natuurlijk wel veel over sociale contacten! Vanaf een jaar of zeven zullen de echtere vriendschappen gaan ontstaan, hoewel de kinderen eerder al wel duidelijk weten wie ze wel en wie ze niet leuk vinden.

Vanaf een jaar of elf beginnen vrienden echt belangrijk te worden, omdat je ze nodig hebt en niet meer alleen maar omdat je dezelfde interesses hebt.

Vriendjes maken

Meestal zullen vriendschappen spontaan ontstaan. Je kind voelt duidelijk aan wie hij wel en niet leuk vindt en net als jij heeft hij zo zijn voorkeuren. Dat zul je als ouder toch moeten accepteren. Jij vindt ook niet iedereen even leuk, toch?

Maar wat nu als je kind moeilijk contact maakt of als je zoon of dochter altijd maar ruzie maakt? Dan is het verstandig om je er wel mee te gaan bemoeien en je kind te helpen om het vriendjesprobleem op te lossen.

Verlegen kind

Is je kind verlegen en durft het daardoor geen afspraakjes te maken, dan kan je hierbij natuurlijk prima helpen. Laat je kindje wel zelf eens vertellen met wie hij zou willen spelen, dat heeft meer succes dan wanneer jij het vriendje bepaalt.

Zeker bij kleuters kun je dan prima een speelafspraak maken met de moeder van dit kindje. Vraag eerst eens of het vriendje bij jullie komt spelen.

Is het bevallen dan zal je kind de volgende keer het misschien wel zelf durven vragen. En anders ga je het bijvoorbeeld eerst eens samen doen. Probeer je kind te stimuleren om zelf te ondernemen, maar forceer niets!

Ruzie maken

Maakt je kind altijd maar ruzie? Dat kan natuurlijk funest zijn voor de vriendschap en als het erg uit de hand loopt kan het zomaar gebeuren dat je kind helemaal niet meer geliefd is in de klas.

Natuurlijk laat je het niet zo ver komen voordat je er iets aan gaat doen. Probeer erachter te komen waarom hij steeds boos wordt. Misschien blijkt het kind gewoon te overprikkeld te zijn omdat hij zoveel moet (school, clubjes, oppas etc.) of blijkt hij moeite te hebben met zich te uiten en is de boosheid pure frustratie.

Overleg met de leerkrachten wat je hieraan kunt doen. Er zijn diverse soorten cursussen op dit gebied waar je kind aan kan deelnemen. Is je kind overprikkeld door te veel activiteiten? Bouw meer rust in!

Schrap in de verplichtingen (ook als het door jouw werkzaamheden komt, zal je hier serieus naar moeten kijken!) en zorg dat je kind voldoende slaapt.

Blijken de ruzies niet zo opgelost te kunnen worden, dan is het raadzaam om advies in te winnen bij Stichting Jeugd en Gezin of op school, bijvoorbeeld. Laat het niet zo ver komen dat je kind al te veel ellende over zich heen heeft gekregen!

Verdriet bij afwijzing

Is je kind verdrietig omdat hij afgewezen wordt of omdat zijn vriendje even met een ander wil spelen? Wals niet over deze gevoelens heen. Geef je kind de ruimte om zijn gevoelens te uiten en praat er over met hem. Je weet zelf best hoe het voelt en dat dat allesbehalve leuk is.

Natuurlijk kan je hem steunen door samen dan iets leuks te gaan doen, maar wat je ook doet: neem zijn verdriet serieus en laat ook merken dat je hem snapt. Je kan eveneens voorbeelden geven dat het jou ook overkwam zodat hij weet dat het gewoon is en dus niet aan hem ligt!

En misschien ook wel belangrijk om uit te stralen: je hoeft niet altijd vrolijk en blij te zijn! Teleurstellingen horen nu eenmaal bij het leven.

Op andere plekken vriendjes maken

Je kind kan om de één of andere reden op een school zitten die niet vlakbij huis is. Daardoor kan het zo zijn dat hij in vakanties en in de weekenden met zijn ziel onder zijn arm loopt omdat hij geen vriendjes heeft om mee te spelen.

Maar uiteraard zijn er nog veel meer mogelijkheden om vrienden te vinden:

Teamsport
Gewoon kinderen uit de straat: buiten spelen dus
Scouting
Speeltuin
Kinderen van vrienden van jou

Wat als je kind geen vrienden heeft?

Sociale contacten zijn belangrijk, dat is al vaak genoeg bewezen. Maar niet ieder mens is hetzelfde en het ene kind zal dus ook meer behoefte hebben aan deze contacten dan de ander.

Er zijn ook kinderen (en volwassenen) die juist behoefte hebben aan ‘alleen zijn’. Dit is niet raar! Geef je kind ook de ruimte om alleen te kunnen zijn als het hier behoefte aan heeft. Als je kind wel gewoon vriendjes heeft en lekker in zijn velletje zit, dan is er niets op tegen dat hij graag alleen op zijn eigen kamertje speelt, bijvoorbeeld.

Er is ook niks raars aan! Zadel je kind dus niet op met een gevoel dat hij iets fout doet en eigenlijk met vrienden hoort te spelen. Een onnodig gevoel van mislukking dring je hem dan op.

Niks mislukking, gewoon lekker zichzelf zijn. En dat is eerder een groot goed! Houd wel in de gaten of hij dit niet doet omdat hij geen vriendjes heeft: dan moet je uiteraard wel in actie komen.

Ook zonder hem te veroordelen, uiteraard.

Vriendschap

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!

Volg me via: