Vakantie ergernissen; 10 situaties die je liever vermijdt tijdens reizen met kinderen

Heerlijk, vakantietijd. Vol goede moed en blijde zin stap je met je kids en partner in de auto en vertrekt. Op naar twee weken rust en gezelligheid… toch? Dát is maar net hoe je het bekijkt. Want of je nu wil of niet: er valt altijd wel iets te zeuren, iets te bejammeren (om het zo maar even te noemen). En echt niet alleen door die lieve schatjes van je, want wees eens eerlijk: je kan er zelf ook best wat van!

Bijna ieder jaar en bij bijna iedereen zijn er dingen die juist in de vakantieperiode tot ergernissen leiden. En de tien meest akelige dingen? Daar gaan we nu eens lekker voor zitten. Neem een kop koffie en besef al lezend dat het hier en nu, veilig thuis aan je eettafel, helemaal zo gek nog niet is ;-).

Inhoud toon

Zijn we er al?

Je bent de straat nog niet uit, of ze beginnen al: het eeuwige gezeur of jullie er nog niet zijn! Je kunt honderd keer zeggen dat het héél lang rijden is (maar ja: wat is héél lang voor een kind? Precies: vijf minuten!).

Je kunt ze even afleiden door een spelletje te doen of ze boos het zwijgen op te leggen (want niet echt bevorderlijk is voor de vakantiestemming) maar je kan er op wachten: ‘Mám, zijn we er al??’

Het regent, het regent…

Je bent op vakantie in een park met een prachtige speelvijver, leuke speeltoestellen en nog veel meer leuks voor de kinderen…buiten…. En laten de weergoden juist nú bedacht hebben dat het te droog is daar beneden. Hopla, braaf kiepen ze iedere dag weer bakken vol vocht naar beneden.

En jullie? Jullie vermaken je wel hoor, dicht op elkaar gepropt in de caravan, uren turend naar alle vormen van beeldschermpjes die voor handen zijn. Gelukkig ben je niet meer verplicht om ‘mens erger je niet’ de hele dag te spelen. Dankzij die beeldschermpjes! Zijn ze toch nog ergens goed voor. Want weet je: je ergert je immers wél en niet zo’n klein beetje ook!

Doe niet zo irritant

Waar je thuis nog een beetje afstand van elkaar kunt nemen, doordat je zo je eigen beslommeringen hebt, ben je op vakantie vooral op elkaar aangewezen. Dat kan natuurlijk heerlijk zijn.

Maar helaas blijkt het ook voor veel gezinnen regelmatig een reden te zijn om continu op elkaar te vitten. De kleine ergernissen van thuis, worden hier opeens levensgroot omdat je niet even naar een vriendin gaat om iets anders te doen.

Omdat niemand vertrekt naar zijn werk en bij thuiskomst is het ergernisje over die rondslingerende sokken allang weer weg… Maar hier blijf je die sokken maar zien liggen en hij doet niets om ze even op te rapen. Maar ik houd mijn mond, ik houd mijn mond…AAAARRGGHH, RUIM DIE SOKKEN OP!

Snoep

Tijdens je vakantie is het heerlijk om daagjes op stap te gaan. Dagje dierentuin, dagje speeltuin of misschien wel een kindvriendelijk museum. Natuurlijk zoek je de leukste dingen op, zodat de kinderen zich lekker zullen vermaken. En als zij zich vermaken, is het voor jou ook leuk.

Alleen, wat nou zo jammer is, de kinderen weten dat je op vakantie wat makkelijker bent en wat ze thuis veel minder doen, doen ze hier dus wel! ‘Wat kan mij die olifant schelen: ik wil een snoepje! Nú!’

Help, mijn kind is weg

In de vakantie kom je al snel op plekken met nog heel veel andere toeristen. En juist dáár heeft jouw kleintje het voor elkaar: hij raakt kwijt. Angst voert de boventoon en als je dan ook nog eens in het Frans moet gaan uitleggen hoe hij eruit ziet…

De auto is te klein

Het was je nooit opgevallen, thuis. Maar nu je voor het eerst met kleine kinderen op vakantie wil, blijkt de kofferbak toch wel erg weinig ruimte te hebben.

Het badje, het fietsje, de kinderwagen: forget it, het past niet! Om nog maar te zwijgen over het campingbedje, wat je ook zo handig leek. Of die extra pakken luiers, want die zijn hier vast stukken goedkoper.

En welk merk moet je anders nemen? En natuurlijk moeten er wel extra kleertjes mee en… Waarom is die auto zo klein? Waarom hebben we geen bus?

Leve de buren…

O nee, dat hebben wij weer: een groep jongeren als onze buren. Nu is dat op zich niet erg, maar je weet al wat je te wachten staat. Iedere avond weer wordt het nachtwerk voor het bij die gasten stil is. Jouw kinderen kunnen niet slapen, jij dus ook niet. Jouw kinderen zijn overdag niet te genieten, jij dus ook niet. Lang leve de vakantie…

Ik moet plassen

Nu had je bij de laatste stop of voordat je het vliegtuig in stapt nog zo gezegd dat ze even moesten gaan plassen. Maar nee hoor, mevrouwtje eigenwijs van tien jaar vond het niet nodig en ze is toch zeker geen klein kind meer!

En wie zit er na tien minuten te jammeren dat ze echt NU naar de wc moet? Precies, diezelfde dame. Tja, juffie, de volgende mogelijkheid is pas over 30 km.

Drama! Moeten we dan toch stoppen langs de kant van de snelweg? Of wachten tot het vliegtuig is opgestegen en de lampjes “riempjes vast” uitstaan. Zucht….

Lang leve de vrede

Kijk nou toch, die lieve snoeten van je vier kindertjes, netjes op een rijtje….nu ze slapen. Zo had je je vakantie voorgesteld. Gezelligheid ten top. Allemaal bij elkaar. Samen spelen, samen genieten.

Maar wat denk je? Die belhamels zijn alleen maar aan het ruzie maken. Kunnen ze dat nou echt niet even voor straks weer thuis bewaren? Nee, dus…

Knuffel zoek

Vakantie is toch vooral dingen doen. En natuurlijk met de favoriete knuffels van je kinderen. En natuurlijk betekent dat ook dat diezelfde knuffels kwijt raken…

Misschien wel een van de meest voorkomende ergernissen. Kind kan niet slapen zonder knuffel en gilt moord en brand.

Dus ga je maar weer een zoektocht houden, over de camping met je zaklampje. Waarom zit dat beest dan ook niet gewoon vastgeknoopt aan dat kind…

Wat is jouw grootste ergernis op vakantie?

Meer fijne tips vind je hier.

Vakantie tips

Vakantie wat meenemen

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!

Volg me via: