Skip to Content

Vader zoon relatie stimuleren; wat doen en gevolgen ongezonde verstoorde verhouding

Vader zoon relatie stimuleren; wat doen en gevolgen ongezonde verstoorde verhouding

De verhouding van een vader tegenover zijn zoon: hoe bepalend is deze vader zoon relatie voor het kind? Is die anders dan een relatie van een zoon met zijn moeder? Of die van de vader met zijn dochter? En hoe zit het met jongens die op moeten groeien zonder vader?

Echte mannen

Alle demonstraties ten spijt, mannen en vrouwen zijn nu eenmaal niet gelijk. Ja, natuurlijk wel in rechten (en plichten dan dus ook!). Natuurlijk zijn we gelijkwaardig. Maar we zijn niet gelijk in de zin van ‘hetzelfde’.

Er bestaat echt zoiets als echte jongens- en meidendingen, jongens- en meidengedrag.

Uiteraard met de kanttekening dat dit gemiddelden zijn. En dus zal een jongen zich nu eenmaal meer identificeren met de mannelijke ouder. Dát is ook meteen het grote verschil tussen zijn relatie met zijn moeder en zijn vader.

Vaak zie je ook dat de leeftijd van het kind verschil maakt in hoe zijn voorkeur ligt ten opzichte van zijn ouders. Zie je bij een jong kindje vaak dat het bij pijn naar zijn moeder zal vluchten, bij een oudere jongen (bij meiden is die periode er trouwens ook) zal de voorkeur toch naar papa gaan.

Waarbij je niet moet denken in termen als ‘meer houden van’, maar simpelweg omdat hij (onbewust) beseft dat vader hem meer kan helpen… Om te leren hoe je als man in de wereld staat.

Het grote voorbeeld

Logisch toch, dat je als vader het grote voorbeeld voor je kind bent? En dat een zoon zich dan meer richting de vader zal begeven. Hij is immers ook een man! Hoe gedraag je je als man? Wat doen mannen wel en wat niet?

Even lekker samen stoeien, zonder dat er weer gezegd wordt dat er voorzichtig gedaan moet worden. Even samen buiten aan het werk en stoere mannendingen samendoen…

Oké, en even lekker bij papa op schoot gewoon een boekje lezen. Dat voelt lekker veilig.

Zeker als de jongens groter worden zullen ze favoriete onderwerpen gaan krijgen, die ze toch liever met papa bespreken.

Natuurlijk zullen ze willen opscheppen over hun sterke vader. En in de pubertijd zal een zoon stiekem zijn vader nog altijd als voorbeeld nemen. Na een tijdje van verzet komt er vaak een periode waarin ze ‘vader’ gaan respecteren en bewonderen. Moet je als vader daar heel bewust mee omgaan?

Eigenlijk zal het meeste gewoon vanzelf gaan. Er gewoon voor je kind zijn, is eigenlijk het beste wat je doen kunt voor de vader zoon band. En niet jezelf willen veranderen in een tweede moeder. Een moeder heeft hij al, jij bent juist nodig als vader!

Waardering is een groot goed

Als kind wil je graag dat je gezien wordt door je ouders. Als een vader is het voor je zoon van groot belang dat je hem laat merken dat je trots op hem bent. Het geeft hem immers een gevoel van ‘geslaagd’ te zijn.

Laat hem merken dat je van hem houdt, maar spreek ook gewoon eens uit dat je iets knap vindt of iets waardeert! Expliciet benoemen geeft toch weer net een ander gevoel.

Samen mannendingen doen

Leuk om te doen: een echte mannendag organiseren. Samen met je zoon(s) op stap. En dan het liefst iets doen wat jullie eigenlijk nooit doen als mama erbij is. Maak het tot iets speciaals.

Nu heeft je kind misschien een stoere mama, die graag ook die dingen doet, maar goed, dat even terzijde. De natuur in met een tentje, op stap naar een technisch museum of bedenk iets wat jij leuk vindt en je kind graag kennis mee wilt laten maken!

Opgroeien zonder vader zoon relatie

Eénoudergezinnen, twee moeders hebben of een vader, die na de scheiding niks meer met het kind te maken wil hebben (of te ver weg woont). Een vader die al jong overlijdt. Er kunnen zoveel redenen zijn waarom een zoon op kan groeien zonder vader.

Natuurlijk is het vooral belangrijk dat een thuis een liefdevol huis is. Dat kan je als moeder zeker geven. Maar je kunt nu eenmaal niet jezelf veranderen in een vader.

Vaders gaan anders om met kinderen en situaties. Mannen reageren doorgaans toch anders. Vader en moeder hebben allebei een eigen inbreng in het gezin.

Nu hoef je misschien niet direct terug te verlangen naar de strenge vader aan het hoofd van de tafel. Maar een vader weet doorgaans wel beter het wildere gedrag van de doorsnee jongen in te schatten.

Waarmee we direct op het punt komen waarbij het ook in het onderwijs nogal eens scheef dreigt te lopen: typisch jongensgedrag wordt als een probleem gezien in onze maatschappij!

Bij meer mannelijke leerkrachten zou dat best wel eens een vooruitgang kunnen zijn. En dat geldt dus ook misschien wel in een gezin.

Meer hierover weten? Het boek Jongens Zijn ’t (hier) is dan een aanrader!

Een man die de vaderrol op zich neemt

Voor deze jongens kan het fijn zijn om een man in de arm te nemen die de vaderrol op zich kan nemen. Waarbij het vooral gaat om een man om zich heen te hebben en niet zozeer om door hem ook als een vader opgevoed te worden.

Gewoon als voorbeeld, dus. Heeft een kind bijvoorbeeld twee moeders? Kijk dan eens of er een oom is, die regelmatig iets met hem wilt ondernemen én die er voor hem wil zijn als hij een gesprek met een man zou willen hebben.

We kunnen eigenwijs zijn en hier niet aan willen, maar alle emancipatie ten spijt: we zijn en blijven (meestal) man en vrouw…met alle verschillen van dien. En dat heeft niks te maken met minderwaardig zijn, maar is gewoon het omarmen van hoe onze echte natuur is!

Vader en dochter, zoon en moeder

Uiteraard kun je als vader ook met je dochter een dag apart op stap, laat je haar ook merken dat je trots op haar bent en ga zo maar door. Toch is je voorbeeldfunctie simpelweg anders.

Regelmatig zie je wel dat een dochter beïnvloed wordt bij de keuze van haar partner door haar relatie met haar vader. Daarnaast heeft een meisje nu eenmaal echte vrouwendingen waar ze gewoon haar moeder voor nodig heeft…

Vanzelfsprekend zegt dit niets over de waarde van de relatie. Ieder kind heeft beide ouders nodig! Ook de relatie van de zoon met zijn moeder werkt op deze manier.

Wil Cats
Volg me via:
Latest posts by Wil Cats (see all)