Wij gaan graag met het gezin naar het theater, toen ik zelf nog een kind was namen mijn ouders ons mee naar het jeugdtheater en ook op latere leeftijd vond ik het geweldig om de grote musicals te bekijken zoals Les Miserables en The Sound of Music.
Al vanaf jongst af aan nemen wij onze kinderen ook mee naar het theater, denk bijvoorbeeld aan een babyconcert waarbij je heel kleinschalig op de vloer zit rondom de muzikanten en de kinderen gewoon vrij mogen kruipen.
Vanaf twee jaar zijn er geweldige theatervoorstellingen van voor kinderen bekende karakters die niet te lang duren zodat ze er vol in blijven zitten. Voor iedere leeftijd is er wel een geschikte voorstelling.
Een musical die nog heel hoog op mijn verlanglijstje stond en ik al een paar keer naar had gekeken om kaartjes te kopen was The Lion King. Ook dit is een grootschalige productie, maar dan één die ook geschikt is met (jonge) kinderen.
Er zijn bijvoorbeeld matineevoorstellingen in de middag zodat het niet te laat wordt. Het was er echter nog niet van gekomen, want goedkoop is het niet. Toen ik een uitnodiging kreeg om met het gezin naar deze show te gaan sprong ik dus letterlijk een gat in de lucht.
Natuurlijk wilde ik dat! Het was wel een avond, dus het zou best laat worden voor de kinderen. Maar gelukkig was de donderdag erop al de laatste schooldag voor de vakantie. En kreeg ik van de juf te horen dat het niet erg was als ze wat later waren.
The Lion King; 2-jarig jubileum
De avond dat wij er waren was een jubileumvoorstelling; al twee jaar staat deze show op de planken in het AFAS Circustheater in Scheveningen. Dit was de 1318e show om precies te zijn en al meer dan 1,3 miljoen mensen hebben deze geweldige voorstelling mogen aanschouwen.
Na het zien van de voorstelling begrijp ik wel waarom hij nog steeds zo populair is, dit is gewoon een musical die je gezien moet hebben.
Het is een compleet spektakel. Niet met vliegende mensen door de zaal zoals bij Tarzan, maar gewoon in 1 woord wow. Het decor, de kostuums, de sfeer maar vooral ook de acteurs maken het tot een waar feest.
Het klopt gewoon allemaal tot in de puntjes en overal lijkt wel aan gedacht. De kinderen zaten dan ook het grootste deel van de voorstelling op het puntje van hun stoel. En dat voor een voorstelling van twee uur en drie kwartier, inclusief een pauze.
Dat is toch wel een stuk langer dan de kindervoorstellingen die ze gewend waren. En mijn kinderen zijn echt geen kinderen die stil kunnen zitten.
Vanwege het late tijdstip vochten ze toch ook wel een beetje tegen hun slaap, die bij de jongste een kwartier voor het einde van de voorstelling toch overwon.
De voorstelling had grote indruk op ze gemaakt en ook de dagen er na konden ze het over niets anders meer hebben, bij zoon van vier had de valse Scar enorm veel indruk gemaakt en bij dochter van 6 dat Simba en Nala verliefd waren.
Met kinderen naar het theater
We waren deze avond niet zomaar uitgenodigd voor The Lion King, er waren veel BN’ers, ook met (jonge) kinderen en pers aanwezig. Deze avond was namelijk niet zomaar een jubileumavond. Helaas is het niet voor iedereen mogelijk om naar het theater te gaan.
Nog steeds zijn er in Nederland veel gezinnen die onder de armoedegrens leven. Deze donderdag was het dan ook niet voor niets de Dag van de Armoede om hierbij stil te staan.
Niet alleen in landen ver weg, maar ook in Nederland zijn er gezinnen die bijvoorbeeld in december moeten kiezen tussen het kopen van een Sinterklaascadeautje of iets voor de verjaardag.
Daarom dat Linda de Mol de Linda Foundation heeft opgezet. Een stichting die ieder jaar pakketten weggeeft met waardebonnen en cadeautjes aan gezinnen die dat hard kunnen gebruiken en zeer dankbaar worden ontvangen.
Ook in eigen omgeving heb ik gezien hoe welkom dit enorme cadeau is. Dat ouders bijvoorbeeld ook een keer nieuwe kleding kunnen kopen van de waardebonnen. Alle kosten voor deze stichting betaalt ze uit eigen zak, zodat er geen geld ‘verloren’ gaat aan overhead. Een geweldig initiatief dus.
Daarom dat er voor het begin van de show van The Lion King een enorme cheque werd overhandigd door Albert Verlinde aan Linda de Mol in de aanwezigheid van een deel van de cast.
Een heel mooi gebaar waar heel veel gezinnen heel erg mee geholpen waren. Er werd al snel even uitgerekend dat hier vanwege de afspraken die er gemaakt zijn voor 60.000 aan waardebonnen mee ingekocht kan worden.
Deze werd natuurlijk onder luid applaus van het publiek van The Lion King in ontvangst genomen waarna de nodige persfoto’s werden gemaakt en de voorstelling echt zou beginnen. Ik had het extra speciaal gevonden als deze gezinnen voor deze avond uitgenodigd waren om de voorstelling te mogen bekijken.
Het verhaal van The Lion King
Het verhaal van The Lion King is gebaseerd op de Disneyvariant waarin bijvoorbeeld ook de leus Hakuna Matata een rol speelt. Het verhaal speelt zich af op de savanne in Afrika waar Mufasa en zijn vrouw een baby krijgen en die bovenop de Koningsrots aan iedereen showt.
Simba groeit samen met zijn vriendin Nala op onder het toezicht van de roodsnaveltok Sazu op en wil graag net als zijn vader zijn, dapper en stoer. De valse oom Scar, kan het niet hebben dat hij zelf geen troonopvolger meer is en wil graag koning worden.
Daarom vertelt hij Simba over het Olifantenkerkhof, een plaats die net buiten het koninkrijk valt en waar de hyena’s de baas zijn en daarom verboden gebied is. Mufasa kan gelukkig nog net op tijd de twee jonge leeuwenwelpjes redden van de hyena’s.
Vlak daarna weet hij Simba naar de kloof te lokken en ervoor te zorgen dat er een kudde gnoes hem dreigen onder te lopen.
Ook hier weet Mufasa hem te redden, maar in een poging om zelf te ontsnappen wordt hij door Scar van de rotsen gegooid en overlijdt. Vervolgens praat hij Simba een schuldgevoel aan, dat hij het gevoel krijgt dat het zijn schuld is en dat zijn moeder hem nooit meer zou willen zien.
Daarom loopt hij weg naar het tropische regenwoud, Scar stuurt de hyena’s achter hem aan om hem te vermoorden maar die laten hem lopen.
In het regenwoud leert Simba de vrienden Timon (stokpaardje) en Pumbaa (knobbelzwijn) ontmoet en groeit daar op tot een volwassen leeuw. In de savanne rouwen de leeuwinnen om de dood van Mufasa en de vermeende dood van Simba en neemt Scar de rol van koning op zich.
Na de pauze gaat het verhaal van The Lion King verder en zien we hoe de hyena’s nu samen met de leeuwen de savanne bewonen, maar er een gebrek is aan voedsel en ook de waterbron droog is komen te staan.
Om het tij te keren besluit hij dat de jonge Nala die nu een volwassen leeuwin is, zijn vrouw moet worden zodat er kleine Scars rond gaan kruipen. Ondertussen worden de leeuwinnen steeds verder weg gestuurd om voedsel te halen. Zo komt Nala ook in het regenwoud terecht en maakt jacht op Pumbaa die hulp krijgt van Simba.
Die twee zijn dolblij dat ze elkaar weer zien. Nala probeert hem er van te overtuigen terug te gaan om zijn titel als koning op te eisen. Simba is echter van mening dat wat er in het verleden is gebeurd daar moet blijven.
Hij loopt weg en ontmoet dan de aap Rafiki die hem een visioen laat zien van zijn vader. Die moedigt hem aan om terug te gaan, zodra Nala, Pumbaa en Timon dat horen volgen ze. Aangekomen op de savanne denken ze eerst dat Mufasa is herrezen, maar komen er al snel achter dat het om de volwassen Simba gaat.
Scar speelt zijn troef uit door hem schuldig te laten voelen over de dood van zijn vader en wil hem van de Koningsrots gooien. Daar vertelt hij de waarheid aan Simba die vervolgens alsnog de strijd aangaat en Scar de waarheid laat vertellen dat hij de moordenaar is van Mufasa die eerst de hyena’s de schuld probeert te geven.
Vervolgens valt hij van de Koningsrots en maken de hyena’s een einde aan zijn leven. Het verhaal eindigt zoals het is begonnen, met alle dieren op het toneel maar dit keer Simba en Nala als koningspaar bovenop de Koningsrots en de aap Rafiki die een welpje toont aan iedereen die het wil zien. De cirkel van het leven is rond.
Een voorstelling vol emotie
Het verhaal van The Lion King is een verhaal vol emotie; van blijdschap tot woede en verdriet. Als toeschouwer word je meegenomen in deze wervelwind van emoties en leef je helemaal mee.
Dit geldt ook voor de kinderen die op het puntje van hun stoel zitten om maar vooral niets te missen, en dat terwijl naar mate de avond verstrijkt ze steeds harder vechten tegen de slaap. Het ene moment zijn ze helemaal blij en het volgende wordt het toch een beetje spannend.
Het verhaal begint in de zaal zelf, van achter komen de acteurs en actrices tevoorschijn en lopen door de zaal heen naar voren. We zien giraffen, vogels, en zelfs een olifant voorbij komen, dit maakt al grote indruk op de kinderen.
Er gebeurt zoveel dat je gewoon niet weet waar je moet kijken. Je zit meteen al met kippenvel rechtop; de lat ligt hoog voor de rest van de avond.
Als ik dit filmpje terugkijk van de Musical Awardshow bekruipt me datzelfde gevoel weer. Wat mij opvalt is de glimlach op het gezicht van de acteurs, niet zozeer een gemaakte glimlach maar één dat ze echt genieten van het spelen van hun rol, iedere keer als ze weer in de zaal komen zie je die lach.
Natuurlijk zijn ook het duo Timon en Simbaa hilarisch en ligt de zaal regelmatig dubbel van het lachen.
Vlak na de opening komt de aap Rafiki op het podium en zingt een lied in een taal met klanken waar je niets van begrijpt, maar vanwege de emotie en de intonaties in haar stem en gebaren heb je het gevoel alsof je alles verstaat en begrijpt waar ze over zingt. Echt indrukwekkend hoe ze dat voor elkaar krijgt.
Mijn dochter zit naast me en vindt het op sommige momenten toch wel een beetje spannend, zo is er een moment dat de muziek helemaal opzwelt en de hele zaal mee lijkt te dreunen.
Of de dreiging op het theater net echt voelt. Momenten dat ze heel stevig mijn hand en arm vasthoudt en twijfelt tussen het door half samengeknepen ogen te kijken of toch afwenden omdat de spanning oploopt. Zoonlief had hier minder last van.
Natuurlijk mag de humor niet ontbreken in The Lion King, er zitten meerdere momenten in de voorstelling dat er een lachsalvo door de zaal klinkt.
Grappige momenten die ook de kinderen hilarisch vinden, zoals het duo Pumbaa en Timon die met een zeer sterk Belgisch accent vrolijke grapjes maken of de vogel die een stukje Let it Go van Frozen zingt. Tot en met ‘verborgen’ dingetjes die vooral de volwassenen opvallen. Zoals de hyena die een paar bekende Fort Nite pasjes danst.
Er zitten ook verdrietige momenten bij, zoals het moment dat Mufasa sterft, een moment dat niet alleen de leeuwinnen op het podium met tranen in hun ogen zitten (wat ze echt heel mooi visueel hebben gemaakt) maar ook zoonlief een paar traantjes moest laten terwijl hij op schoot zat bij zijn vader. Zo werd hij meegenomen in het verhaal.
Gelukkig eindigt het verhaal goed en had de oudste ook een moment dat er een traantje vloeide, maar dan van blijdschap omdat ze het verhaal zo mooi vond. Namelijk op het einde van de voorstelling als Simba en Nala samen de rots bestijgen en het verhaal goed eindigt.
En eerlijk is eerlijk, zelf had ik ook een moment bij het lied dat werd gezongen door Nala dat je de emotie zo voelt dat je de tranen voelt prikken.
Petje af
In de eerste scène, bij de opening van The Lion King zie je meteen al alle dieren op het toneel verschijnen in de meest schitterende kostuums. Aan de ene kant ‘mens’ maar aan de andere kant het dier dat ze symboliseren.
De giraffen met hun lange poten over het podium gaan of de enorme olifant die een plaatsje heeft. Tijdens de voorstelling is het een komen en gaan van kostuums en staan ze regelmatig met zijn allen op het podium.
Momenten dat ik me zelf afvraag wie welke rol speelt, want het kan niet anders dan dat bijvoorbeeld Timon ook in andere scènes op het podium staat, maar met zijn groene gezicht zou dat toch wel moeten opvallen. Mooi ook hoe ze toch bepaalde Afrikaanse sferen weten te creëren door het gebruik van materialen, printjes en modellen.
Wat ook heel veel indruk op mij maakt is het decor, qua decor wisselingen valt het eigenlijk nog wel mee. Er wordt vooral veel gewerkt met doeken en alleen de Koningsrots rijdt een aantal keer het podium op. Toch zitten er heel veel bijzondere elementen in het decor verwerkt.
Zoals het podium dat een klein beetje omhoog gaat aan de achterkant en daardoor schuin staat. Het water dat door een gat in het podium wordt weggetrokken, de enorme bloemen in het tropische regenwoud die opgeblazen worden vanuit verborgen vakjes in het podium en ga zo maar door.
Je blijft je verbazen. Met als hoogtepunt toch wel de kudde gnoes die op hol slaat in de kloof.
Zo indrukwekkend zoals dit is vorm gegeven, beginnend met een projectie op het doek, gevolgd door een apparaat dat ronddraait, vervolgens de acteurs met twee maskers in hun hand en helemaal vooraan de acteurs met enorme maskers zodat je ook echt het gevoel van diepte krijgt.
En toch, zelfs met deze hoogwaardige kostuums en innovatieve decor is het niets zonder de acteurs en actrices die het hele verhaal tot leven weten te brengen. En dat onder begeleiding van een live orkest dat half onder het podium zit en aan de zijkant twee loges waarin drums en grotere instrumenten staan.
De muzikale omlijsting maakt het geheel helemaal af. Van het bulderen waarbij de hele zaal mee lijkt de dreunen bij de kudde gnoes tot en met het vrolijke in het regenwoud, een verdrietig muziekje als er gerouwd wordt en het vrolijke en bekende Circle of Life ter afsluiting. Het aantal bekende liedjes uit de film bleef echter beperkt.
Ik kan er wel over blijven praten. Eigenlijk kom ik gewoon woorden te kort om deze voorstelling te beschrijven, het is echt zo indrukwekkend. Dat je hem gewoon met eigen ogen zou moeten zien! Al dan niet samen met je kinderen!
Heb jij The Lion King al gezien?
Theater met kinderen
- Kindermusicals & theatervoorstellingen
- Theater met kinderen
- Sinterklaas theater voorstellingen
- Buurman & Buurman theater review
- Cats musical review
- Disney on Ice review
- K3 theater show review
- Kikker en vriendjes theater
- Lion King musical review
- Mathäus Passion voor kinderen
- Paw Patrol Live in theater review
- Rupsje Nooitgenoeg review
- Sesamstraat Live in theater
- Sneeuwwitje theater review
- Sound of Music musical review
- Social Squad Theater review
- Thomas de Trein review
- Woezel en Pip theater review
Met een achtergrond als pedagoge is Linda goed thuis in de theoretische aspecten van het ouderschap. Toch erkent ze dat in de praktijk, als moeder, de dingen soms net iets anders uitpakken. Daarnaast heeft ze een zwak voor kwalitatief speelgoed.
Linda heeft een passie voor reizen en ontdekt graag nieuwe plekken en probeert de vele werkuren te balanceren door kostbare quality time door te brengen met haar gezin.
Het zijn deze persoonlijke ervaringen die haar inspireren om te schrijven, en daarom behoren gezinsgerelateerde onderwerpen tot haar favorieten. Spontane acties schuwt ze niet; Linda staat altijd open voor een beetje avontuur.
- Ontspanningsoefeningen voor kinderen - 18 April 2024
- Waarom het goed is om samen aan tafel te eten als gezin - 15 April 2024
- DIY Sieraden opbergen; 30 ideeën om zelf te maken van hout of gerecyclede materialen - 15 April 2024
