Nicole Adelaars is 33 jaar oud. Ze is getrouwd met Bart en samen hebben ze twee kinderen. Fay (dochter) van 4 jaar oud en Milo (zoon) van net 1 jaar oud.
Na de bevalling van hun dochter belandde ze in een postnatale depressie, die twee jaar lang heeft geduurd. In die tijd heb ik haar ook leren kennen, nu alweer vier jaar geleden. Inmiddels is ze volledig hersteld verklaard, al blijft het iets dat ze altijd met zich mee zal dragen.
Het speelde ook zeker een rol tijdens haar tweede zwangerschap. Ze is vrij open over deze periode en heeft daar op haar eigen blog (hier) over geschreven.
In het kader van de campagne ‘Hey! Het is oké, maak postnatale depressie bespreekbaar!’ van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) werkt ze graag mee aan een interview om haar verhaal te vertellen en haar ervaringen te delen.
Om zo andere moeders die dit ervaren, of hun omgeving te helpen om het te bespreken.
De eerste signalen van postnatale depressie
Dat het niet goed met haar ging, ontging Nicole eigenlijk een beetje.
Natuurlijk wist ze dat het niet helemaal lekker liep na de geboorte van haar dochter Fay, maar wat ze nu voelde had voor haar gevoel net zo goed kunnen horen bij kraamtranen of de baby blues – symptomen waar veel net bevallen vrouwen mee te maken krijgen.
Het was uiteindelijk de gynaecoloog die aan de bel trok. ‘Zelf dacht ik nog altijd dat het van tijdelijke aard was. Ik hield me in die periode vooral bezig met mijn dochter Fay en totaal niet met mezelf. Ik cijferde mezelf compleet weg,’ vertelt ze.
Achteraf was dat wegcijferen en gebrek aan zelfzorg hét signaal, maar dat zag ze pas in na het stellen van de diagnose.
Het dubbele hieraan is dat de zorg voor haar dochter deze periode aan de ene kant zo zwaar maakte, maar haar aan de andere kant ook op de been hield.
Kenmerkend voor een depressie kan zijn dat je het liefst hele dagen in bed wil blijven liggen. Zo ook Nicole: ‘Ik had moeite met opstaan en om voor haar te zorgen. Het allerliefste wilde ik wegkruipen. Maar voor haar bleef ik. Voor haar stond ik op.’
Hulp vragen, is niet altijd even makkelijk maar wel goed
De belangrijkste steun kwam vanuit Nicoles omgeving: haar partner, familieleden en goede vrienden. Ook de sociaal pedagogisch verpleegkundige en een psychiater hielpen haar steeds verder vooruit.
Nicole: ‘Het is lastig voor je omgeving om te weten wat een postnatale depressie inhoudt als je er zelf nooit mee te maken hebt gehad.
Maar de meeste mensen bleven in ons leven en hielpen ons waar mogelijk. Ze vingen Fay soms op zodat ik wat ademruimte kreeg.’ Uiteraard verloor het stel ook vrienden door de situatie, maar achteraf was dat maar beter ook.
Opmerkingen als ‘je ziet er helemaal niet depressief uit’ kun je missen als kiespijn. Je hebt en wilt geen energie verliezen aan dergelijke negatieve reacties.
Een gezin dat te kampen krijgt met depressie bij één van de ouders kan het eigenlijk niet alleen oplossen. Toch is het zeker niet altijd makkelijk om hulp te aanvaarden, aldus Nicole: ‘Ik wilde bijvoorbeeld wel met mijn man praten, maar voelde me tegelijkertijd verschrikkelijk bezwaard omdat er al zoveel op zijn schouders terecht kwam.’
Daarom was het prettig dat ze haar verhaal wekelijks kon vertellen tegen de sociaalpedagogisch verpleegkundige. Daarnaast schreef de psychiater medicatie voor in de vorm van antidepressiva. Die combinatie bleek te helpen.
Na de postnatale depressie & wens voor een tweede kindje
Na verloop van tijd kwam toch de wens voor een tweede kindje. Zou het dit keer goed gaan? Nicole vond het doodeng om de stap te zetten en weer in verwachting te raken. Toch bleek de kinderwens groter dan de angst. Dat leidde tot negen maanden lang afvragen of de geschiedenis zich zou herhalen.
De kans is volgens de boekjes namelijk wel groter als je al een keer een postnatale depressie hebt gehad. Vanuit de hulpverlening werd er echter goed gereageerd: al tijdens de zwangerschap hielden ze Nicole goed in de gaten en bleef het lijntje kort.
Achteraf vindt ze het nog steeds weleens moeilijk om terug te blikken. Ze ervaart soms nog schuldgevoelens richting haar man en dochter. Met name omdat hij zoveel op zijn schouders kreeg in die periode en ze Fay gevoelsmatig niet alle aandacht en liefde kon geven die ze wel verdiende. Dat probeert Nicole daarom nu weer in te halen en goed te maken.
Ze geeft aan dat praten met anderen die in een vergelijkbare situatie hebben gezeten haar veel heeft geholpen; “Horen dat je niet de enige bent, scheelt echt.” Ook scheelde het voor Nicole dat ze in het ziekenhuis alert waren op een postnatale depressie.
Vooral omdat ze in het verleden al eens depressief was en omdat ze tijdens de zwangerschap een aantal tegenslagen moest verwerken. ‘Ik heb ook andere verhalen gehoord. Vrouwen bij wie het werd afgedaan als onzin en bij wie ze de klachten wegwuifden. Verschrikkelijk!’
Naar omstandigheden kijkt Nicole dus redelijk positief terug op haar depressie. Wanneer als je van nature niet snel om hulp vraagt, word je tijdens een postnatale depressie met je neus op de feiten gedrukt. Je moet immers wel.
En Nicole ervaart het daardoor soms alsof ze haar portie hulp nu wel heeft gehad, ondanks dat ze van binnen best weet dat dat onzin is.
Ondanks dat het inmiddels zo’n twee jaar geleden is, blijft de postnatale depressie toch op bepaalde momenten invloed hebben op haar leven – al is het gelukkig nooit meer zo verschrikkelijk heftig als toen.
Tip!
Zit je in een vergelijkbare situatie? Dan wil Nicole je graag meegeven: ‘Vraag om hulp! Je hoeft het niet alleen te doen en juist door hulp te vragen, krijg je zorg die zowel jij als je kindje nodig hebben. Dat is absoluut geen zwakte, maar maakt je juist alleen maar sterker.‘
Een mooie boodschap om dit interview mee af te sluiten! Nicole, heel erg bedankt voor je bijdrage. Hopelijk hebben anderen hier veel baat bij! Mocht je zelf met vragen zitten, dan kan je altijd terecht op de website Hey Helpt.nl
Geschreven in samenwerking met de Rijksoverheid.
Ontzwangeren
- Ontzwangeren symptomen en klachten
- Kleding voor na bevalling
- Postnatale depressie of babyblues
- Postnatale depressie ervaringen
- Kraamtranen na bevalling
- Burn-out na bevalling
- Seks na bevalling
- Eerste menstruatie na bevalling
- Vruchtbaar na bevalling?
- Zwangerschapsincontinentie
- Zwangerschapdementie
- Hoofdpijn na bevalling
- Haaruitval na bevalling
- Gezond gewicht na bevalling
- Buik na bevalling
- Verwijde vagina na bevalling
- Populaire cosmetische ingrepen na bevalling
- Sporten na bevalling
- Thuis sporten na bevalling
- Verandering relatie na bevalling
- Ouderschapsverlof
Met een achtergrond als pedagoge is Linda goed thuis in de theoretische aspecten van het ouderschap. Toch erkent ze dat in de praktijk, als moeder, de dingen soms net iets anders uitpakken. Daarnaast heeft ze een zwak voor kwalitatief speelgoed.
Linda heeft een passie voor reizen en ontdekt graag nieuwe plekken en probeert de vele werkuren te balanceren door kostbare quality time door te brengen met haar gezin.
Het zijn deze persoonlijke ervaringen die haar inspireren om te schrijven, en daarom behoren gezinsgerelateerde onderwerpen tot haar favorieten. Spontane acties schuwt ze niet; Linda staat altijd open voor een beetje avontuur.
- 15 Candy kebab traktatie ideeën; snoep op een stokje - 19 April 2024
- Ontspanningsoefeningen voor kinderen - 18 April 2024
- Waarom het goed is om samen aan tafel te eten als gezin - 15 April 2024
