Objectpermanentie; wat is het, betekenis, leeftijd en voorbeeld baby's

Een kleine baby zal niet begrijpen dat iets er nog is als hij of zij het niet meer ziet. De ontwikkeling tot dingen herinneren die er op dat moment niet zijn, wordt objectpermanentie genoemd. Wanneer ontwikkelt dit zich? Wat houdt het precies in? Waar heeft het o.a. invloed op? Kan je ontdekken of je kindje dit al heeft ontwikkeld?

Inhoud toon

Wat is objectpermanentie?

Zoals gezegd heeft dit dus te maken met het kunnen herinneren, zonder het te zien. Een object wat je kind ziet en wat daarna weg is, zal voor het kind geen reden zijn om ernaar te gaan zoeken als hij nog heel klein is. Wat je niet kan zien, is er simpelweg ook niet.

Meer uitleg vind je in dit filmpje hier.

Wanneer ontwikkelt de baby dit vermogen?

Een baby zal deze ontwikkeling doormaken gedurende de tweede helt van zijn eerste levensjaar. Hij zal dan leren om een object in zijn geheugen vast te leggen, zonder dat dit nog bij hem is.

Is je baby nog niet zover, dan zal hij iets wat uit zijn gezichtsveld verdwijnt niet proberen te zien of te pakken. Het is immers weg, ook uit zijn geheugen.

Hoe kan je testen of jouw baby dit al heeft?

Eigenlijk kun je heel eenvoudig dingen uitproberen hoever je kind in dit opzicht is. Is je kindje al een beetje zelf mobiel? Rol dan eens een balletje ergens onder wat hij ziet gebeuren. Wil hij dan zelf er onder gaan kijken, dan kun je ervan uit gaan dat hij deze ontwikkeling al gemaakt heeft of hier in ieder geval mee bezig is.

Hij heeft dus al een beeld opgeslagen in zijn geheugen, waardoor hij weet dat het er moet zijn. Of maak het minder ingewikkeld. Leg een voorwerp onder een doek wat hij ook ziet. Gaat hij wel of niet op zoek naar het voorwerp? Is je kind ongeveer een jaar dan zal hij zelfs op zoek gaan naar het voorwerp zonder dat hij het gezien heeft.

Waar heeft objectpermanentie mee te maken?

Een gevolg van objectpermanentie is ook het vermogen om iets of iemand te missen. Als iets niet meer bestaat wat je niet ziet, kan je het immers ook niet missen. Door deze ontwikkeling ontstaat er dus ook de kans op scheidingsangst.

Het kind gaat namelijk beseffen dat papa of mama bestaat, maar er niet is. Hierdoor gaan de echte ‘ik-mis-je’-gevoelens omhoog komen. Dat jij gewoon even naar de keuken gelopen bent en zo weer terug bent, kan voor sommige kindjes zelfs al heel beangstigend zijn.

Scheidingsangst

Nu is het natuurlijk fijn om te weten dat je kind je niet zomaar vergeet, maar het kan ook heel verdrietig zijn om je kindje zo te horen huilen, iedere keer als je even wegloopt.

Nu is dit op zich gewoon een fase waar je kindje mee om leert gaan en hoort er eigenlijk ook gewoon bij, maar toch. Je moet het dan ook niet zien als iets wat niet goed is of dat je kindje opeens ‘kinderachtiger’ is geworden.

Het is juist een teken van weer een ontwikkelingssprong. Het kan zelfs zo ver gaan dat je baby ook in de nacht hierdoor onrustig is of bijvoorbeeld echt opeens niet meer alleen wil gaan slapen. Door te beseffen dat het een fase is kan het voor jou al beter te aanvaarden zijn.

Wat kun je doen aan verlatingsangst?

Scheidingsangst of verlatingsangst is een fase, maar natuurlijk ook een leermoment. Je kind moet het vertrouwen krijgen dat je niet echt weg bent als hij je niet meer ziet. Huilt hij ’s nachts omdat hij wakker wordt en jou niet meer ziet?

Geef hem het vertrouwen door juist wel naar hem toe te gaan! Natuurlijk moet je er wel voor waken dat je het niet al te gezellig maakt. Want anders is dit gewoon uiteindelijk een leuk spelletje…

Heb je een oppas geregeld? Het is verstandig dat deze eerder komt, zodat je kind al aan haar gewend is en jij daardoor rustiger weg kunt gaan.

Ook naar een andere omgeving kan het helpen als je niet direct wegholt, maar eerst even bij hem blijft tot hij gewend is. Iets meegeven van thuis kan ook net even een extra ondersteuning zijn.

En wil je hem of haar spelenderwijs leren dat je er nog altijd bent? Een leuk kiekeboespelletje zijn ze altijd wel voor te porren!

Meer tips bij verlatingsangst

Het is een valkuil waar veel mensen in trappen, maar nee, je helpt je kind niet door stiekem weg te gaan. Eigenlijk bevestig je zo dat je zomaar opeens echt weg kunt zijn. Je kunt beter dus even de tijd nemen om hem te laten wennen én duidelijk afscheid nemen.

En kom je weer thuis? Dan mag je daar ook even heel duidelijk bij stil staan. Een lieve knuffel, even wat aandacht aan je kind. Zie je wel, mama komt gewoon weer terug! En mama is blij om weer bij jou te zijn!

Kiekeboe spelen

Zoals al eerder aangestipt is kiekeboe spelen een leuk spel wat helpt. Nu kan je dit natuurlijk op veel verschillende manieren doen.

Gewoon met de baby op schoot en een doek voor je houden. En deze steeds wegtrekken. Of duik steeds achter een object en kom steeds tevoorschijn. Zijn ze iets ouder dan wordt het helemaal lachen als ze zelf het ook gaan meespelen!

Heerlijk samen spelen en zo ook nog ontdekken dat mama er gewoon nog is, ook al zie je haar niet. Prima combinatie, toch? En ja, nog ouder? Dan is gewoon verstoppertje spelen de leuke opvolger.

Zicht

Baby ontwikkeling per maand

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!

Volg me via: