Nekplooimeting tijdens zwangerschap; hoe gaat het en wat is de betrouwbaarheid van uitslag?

Als je zwanger bent, vraag je je misschien af wat de nekplooimeting van 11-14 weken is. Dit is een test die de dikte van de huidplooi in de nek van je baby meet. De resultaten van deze test kunnen helpen aangeven of je baby een hart- of chromosoomafwijking heeft of niet.

Wat houdt een nekplooimeting in?

Tijdens een echografie wordt de dikte van de huidplooi in de hals van je baby gemeten.

De huidplooi is geen echte plooi, maar een dun laagje vocht onder de huid – dat elke baby tussen elf en veertien weken in zijn hals heeft. Is de nekplooi dikker dan 3,5 millimeter? Dan kan dit wijzen op een hart- of chromosoomafwijking bij je baby, zoals het syndroom van Down, het Edwards-syndroom of het Patau-syndroom.

Je kunt dan kiezen voor vervolgonderzoek om zeker te weten of je kind een aangeboren afwijking heeft. De huidplooimeting is een eenvoudige, pijnloze test die mogelijk het leven van je kind kan redden – dus het is zeker de moeite waard om het te laten doen.

Hoe werkt een nekplooimeting

Een echografie wordt gebruikt om tijdens de zwangerschap een huidplooimeting te doen. Deze vorm van prenatale screening maakt deel uit van de gecombineerde test en is niet verplicht.

De verloskundige of gynaecoloog zal gewoonlijk vragen of je de gecombineerde test wilt laten uitvoeren, maar je kunt er ook zelf om vragen. De verloskundige zal beschrijven wat de screening inhoudt, of je er een wilt, en eventuele andere alternatieven (de NIPT).

In sommige gevallen zal de verloskundige of gynaecoloog de huidplooimeting uitvoeren, maar in de meeste gevallen zul je naar een speciaal echocentrum moeten gaan. De huidplooimeting duurt ongeveer een half uur. Het kan langer duren als het echografiepersoneel er bijvoorbeeld niet in slaagt je baby goed in beeld te krijgen

Tijdens de huidplooimeting wordt de dikte van je baby’s nekplooi gemeten. Dit gebeurt met behulp van een echo-onderzoek. Het personeel meet de dikte van je baby’s nekplooi van de achterkant van het hoofdje tot aan de ruggengraat.

De meting wordt dan omgezet in een risicofactor. Een risicofactor van 1 betekent dat er geen verhoogd risico is, terwijl een risicofactor van 2 betekent dat er wel een verhoogd risico is. Als je baby een risicofactor van 2 of meer heeft, wordt hij doorverwezen voor verder onderzoek

De huidplooimeting is een snelle en gemakkelijke manier om te screenen op afwijkingen bij je baby. Het is belangrijk te onthouden dat deze vorm van screening niet verplicht is, en je kunt altijd weigeren als je het niet wilt laten doen.

Het is echter altijd de moeite waard om met je verloskundige of gynaecoloog te overleggen of deze vorm van screening geschikt is voor jou en je baby.

Bloedonderzoek

Een genetische test, zoals een DNA-analyse, wordt gebruikt om de aanwezigheid van chromosomale afwijkingen bij de foetus op te sporen. Als je tussen negen en veertien weken zwanger bent, wordt hiervoor je bloed afgenomen.

De verloskundige neemt persoonlijk een bloedmonster af, maar je wordt vaker doorverwezen naar een bloedonderzoeks-laboratorium of een prenataalscreeningcentrum. Een laboratorium onderzoekt het bij je afgenomen bloed, en je verloskundige of gynaecoloog interpreteert de bevindingen.

Deze gegevens kunnen nuttig zijn bij het nemen van beslissingen over je zwangerschap en de zorg voor je kind.

Worden de kosten voor een combinatietest vergoed?

Er zijn veel redenen waarom je een combinatietest zou willen laten doen. Misschien maak je je zorgen over je risico op een aangeboren afwijking, of wil je gewoon gerustgesteld zijn. Hoe dan ook, het is belangrijk te weten dat de basisverzekering de kosten van de test alleen vergoedt voor vrouwen van 36 jaar en ouder.

Ben je jonger dan 36 en heb je geen medische indicatie voor de test, dan moet je de kosten zelf betalen. Maar als je wel een medische indicatie hebt, worden je kosten vergoed. Dus als je overweegt een combinatietest te laten doen, overleg dan eerst met je verzekering om te zien of deze wordt gedekt.

Uitslag van de combinatietest

De bloedtest en nekplooimeting zijn maar twee van de vele tests die aanstaande moeders moeten ondergaan. Hoewel de meeste van deze tests routinematig en relatief ongecompliceerd zijn, kunnen de bloedtest en de nekplooimeting iets ingewikkelder zijn.

De resultaten van deze tests bepalen, in combinatie met je leeftijd en de duur van je zwangerschap, of je baby een verhoogd risico heeft om een van de drie syndromen te hebben. Bedenk echter dat de test geen 100 procent zekerheid geeft. Het is een schatting van het risico.

Een verhoogde kans, wat nu?

Wat betekent een verhoogd risico? In Nederland zijn deskundigen overeengekomen dat een kans van 1 op 200 of hoger (zoals een kans van 1 op 100 of 1 op 10), een verhoogde kans is op het krijgen van een kind met het Downsyndroom.

Dit betekent dat van elke 200 zwangere vrouwen er 1 zwanger is van een kind met een syndroom. De andere 199 vrouwen verwachten geen kind met een syndroom.

Een verhoogde kans is dus niet hetzelfde als een hoge of een grote kans. Ook als uit het onderzoek blijkt dat er geen verhoogd risico is, is het mogelijk dat je baby een van de drie syndromen heeft.

Zwangerschap wordt vaak gezien als een tijd van opwinding en verwachting, en dat is niet voor niets. Maar het is ook een tijd waarin je voor een aantal moeilijke keuzes kunt komen te staan.

Een van die keuzes is of je al dan niet screeningstests laat doen, zoals een vruchtwaterpunctie of een vlokkentest (chorion villus sampling (CVS)). Deze tests kunnen je vertellen of je baby een aandoening heeft, maar ze zijn niet 100% nauwkeurig. Je vraagt je dus misschien af: hoe kun je er zeker van zijn?

De enige manier om absoluut zeker te zijn is een vruchtwaterpunctie of CVS. Maar deze tests zijn invasief en kunnen riskant zijn voor zowel jou als je baby. Het is dus echt aan jou om te beslissen of de voordelen al dan niet opwegen tegen de risico’s.

Als je deze tests overweegt, is het belangrijk om met je arts over alle mogelijke uitkomsten te praten. Met alle informatie in de hand kun je de beste beslissing voor jou en je gezin nemen.

Meer informatie vind je hier.

Gerelateerde berichten:

Echo zwangerschap; wanneer en hoeveel worden er gemaakt ter controle? Wat zou je doen als uit de nipt-test blijkt dat je kindje Down heeft? Termijnecho; wanneer en hoeveel weken en inwendig of uitwendig? Zwanger zijn is geen ziekte!