Skip to Content

Momster; omdat moeders ook maar een mens zijn

By: Author Isabell

Categories Moederschap, Blogs

Momster; omdat moeders ook maar een mens zijn

Je bent een … momster, een mommy monster!

Kinderen zijn natuurlijk superleuk en schattig en het hebben van een gezin vind ik een mooie rijkdom waar ik veel van houd maar, er kunnen momenten tussen zitten dat je hier toch even anders over denkt.

Je kind schreeuwt af en toe de longen uit zijn lijf, is brutaal tegen jou, maakt spullen (bewust) kapot, zoekt steeds weer ruzie met zijn broertje of zusje, een echte drakenpit dus.

Die haalt weleens het bloed onder je nagels vandaan en die plak je het liefst achter het behang.

En soms is het niet het kind wat zo uit zijn vel springt, soms is het de moeder die even uit haar slof schiet, bij wie het allemaal even te veel wordt, die bij het minste of geringste al fel en boos reageert. Niet je kind is hier de draak, maar JIJ…

Inhoud toon

Momster moet van alles…

We leven momenteel in een supersnelle wereld waar alles direct MOET, wachten staat nog nauwelijks meer in het woordenboek.

Dit merk ik ook bij de kinderen…..zodra we ergens op onze beurt moeten wachten (waar dan ook, in de wachtkamer bij de tandarts, in de rij van een winkel, op de bus, maakt niet uit waar) en het duurt al iets meer dan een halve minuut dan wordt er al direct gezucht, gesteund en gehangen aan mij.

Duurt lang, ik verveel me, saai, wanneer zijn wij nou eens een keer aan de beurt, het hele klaaglied wordt gezongen. Tja zeg ik, wachten duurt nu eenmaal lang, een mens is niet gemaakt om te wachten.

Hhmmm deze opmerking was eruit voordat ik er zelf erg in had. Klopt dat wel? Hebben we inderdaad geen `wacht-capaciteit` meer in huis?

Ik ben bang van niet, door de digitale wereld en alle gemakken die dat met zich mee heeft gebracht, lijken we het `verleerd` te zijn om op onze beurt te wachten, om geduld te hebben.

De slogan `vandaag besteld, morgen in huis` was vroeger ondenkbaar en zelfs dat duurt nu misschien al eens te lang.

We zijn ongeduldig en verwachten continu dat alles en iedereen direct klaarstaat en onze wensen worden vervuld. En je weet wat er bij kinderen gebeurt die moeten wachten, of niet (meteen) de zin krijgen…..die gaan dreinen, worden chagrijnig en gaan dit afreageren op jou!

Zo werkt dat natuurlijk ook bij volwassenen! Ook wij vertonen af en toe dit gedrag, want ook wij willen niet wachten. Dus worden we chagrijnig en reageren dit af op de eerste de beste die in onze buurt is en dat is helaas meestal je kind.

Mama, mag ik….

Door de snelheid waar alles MOET zijn we in ons hoofd continu bezig lijstjes af te werken, sommige mensen schrijven ze op, op een To Do-lijstje, maar de meesten van ons houden het lijstje bij in het hoofd (te veel moeite om een pen te zoeken en het lijstje af te vinken, kan net zo makkelijk in het brein opgeslagen worden, daar gaat wegvinken sneller).

Maar hierdoor raakt het brein overspoeld en kan het bijna niks meer erbij hebben. Dat vollopen gebeurt niet zichtbaar.

Op een papier kun je zien dat een vel volkomt, dat het tijd wordt om het om te draaien en aan de achterkant verder te schrijven. Bij je brein zie je dit niet, maar voel je dit wel (uiteindelijk).

Je bent thuis bijvoorbeeld nog wat taken van het werk aan het afhandelen, of je bent al bezig met een boodschappenlijstje omdat je straks nog boodschappen wil halen nadat je de kinderen op de club hebt afgezet.

En dan hangt er ineens een kind aan je been dat begint `mama, mag ik….`

Je hoort vaag iets, maar wil het liever niet horen. Nu even niet, ik ben bezig, je stoort me nu, zie je dat dan niet en je schudt je hoofd `nee` in de hoop zo antwoord te hebben gegeven, maar daar nemen kinderen meestal geen genoegen mee.

Er wordt een trukendoos uit de kast gehaald, een zeurderig stemmetje opgezet, smeekbedes opgezegd en de liefste pruillipjes getrokken in de hoop dat het kind zijn zin krijgt. En dát kun je nu natuurlijk helemaal niet hebben.

Dus je geeft een snauw NEE zei ik toch! Luister dan!

Kind druipt verdrietig af en jij kan weer verder, hoewel……je gaat je nu misschien wel even achter de oren krabben….wat gebeurde hier nu?

Uit eigen ervaring weet ik dat dit `achter je oor krab-momentje` niet na een eerste keer al voorkomt. Hier gaan nog heel wat van dit soort momentjes overheen.

Het hoort er bij…

En terwijl ik deze blog aan het schrijven ben, komt mijn zoon thuis uit school. Hij zit in groep 8 van de basisschool.

Totaal verbolgen over wat er is voorgevallen in de klas! Er was een meisje bloedchagrijnig en niet te genieten, het klaslokaal was echt te klein voor haar vandaag, iedereen kreeg ervan langs……zelfs ík omdat ik per ongeluk tegen haar arm aanstootte tijdens het schrijven!

Pff belachelijk zeg zoals zij toen reageerde!! Echt niet normaal. Ze leek wel iemand anders, sterker nog ze leek wel een monster vandaag…..ik hoop dat het morgen weer normaal is, dan vind ik haar veel leuker!

Tja jongen, wen er maar aan! Dit zal je vanaf nu wel vaker gaan meemaken.

De meiden gaan hormonen ontwikkelen en de daarbij behorende cyclus krijgen. Dan zijn ze nu eenmaal anders, gaat met een paar dagen wel weer over (en dan is de volgende dame aan de beurt haha).

Het hoort er soms dus bij, er zijn bepaalde momenten bij een vrouw die het geoorloofd maken om even “af te reageren”. Soms zijn er situaties waar wij (bijna) niets aan kunnen doen, we hebben het dan even niet in de hand.

Wees dan vooral lief voor deze “monsters”, dat is het grootste advies die ik je kan meegeven. Niet alle monsters zijn eng en gemeen, er bestaan ook aaibare lieve monsters, die het niet zo bedoelen.

Moederschap
Isabell
Latest posts by Isabell (see all)

Gerelateerde berichten:

50 dingen waaraan je een moeder herkend - Mamaliefde.nl50 manieren om een mama te herkennen 8 momenten waarop ik me afvraag waarom ik aan kinderen ben begonnen - Mamaliefde.nl8 momenten waarop ik me afvraag waarom ik aan kinderen ben begonnen Een rekening sturen na een playdate? - Mamaliefde.nlMoeder verstuurt rekening voor het ruineren van merkschoentjes na een playdate Opvoedmoe; Wat minder leuk is aan opvoeden - Mamaliefde.nlOpvoedmoe; De minder leuke kanten van het opvoeden van kinderen