Moerputtenbrug Den Bosch; wandelingen & spoorbrug natuurgebied

Al een paar keer had ik foto’s voorbij zien komen van deze prachtige gele voormalige Moerputtenspoorbrug in het midden van een meer in Brabant bij Den Bosch. Hij stond dan ook zeker op de lijst om een keer te bezoeken. Toen we terugkwamen van een midweekje in Limburg reden we in de buurt en besloot ik onderweg een stop te maken voor een korte kinderwandelroute. Dit vonden de kinderen helemaal fantastisch; het liefste wilden de jongens de hele brug aflopen en waren ze vervolgens vooral onder de indruk van het vlonderpad door het moeras.

Er zijn twee wandelroutes uitgezet die ook zeker met kinderen een aanrader zijn. Helaas was het niet heel mooi weer, daarom hielden we het op de korte route, ook omdat ze toch wel weer naar huis wilden gaan. In de zomer wil ik hier zeker nog een keer terugkomen. Het voordeel daarvan was wel dat het heel rustig was en we makkelijk konden parkeren.

Inhoudsopgave verberg

1. Moerputten

2. Natuurgebied de Moerputten

3. Wandelen bij de Moerputten

3.1. Halve Zolenpad

3.2. Bruggenroute

Moerputten

De Moerputtenbrug, of eigenlijk Moerputtenspoorbrug, vlakbij Den Bosch was een spoorbrug die in 1881 werd aangelegd en in 1890 in gebruik werd genomen en was onderdeel van de Langstraatspoorlijn tussen Den Bosch en Geertruidenberg (Lage Zwaluwe). Het spoor liep door het unieke natte laagveengebied van de Moerputten en daarom werden twee bruggen gebouwd: de Moerputtenbrug over de veenplas Lange Putten en de Venkantbrug. De 600 meter lange Moerputtenspoorbrug is een prachtig voorbeeld van industrieel erfgoed uit de 19e eeuw. Het enorme, statige gevaarte bestaat uit een geklonken, ijzeren constructie die rust op 35 gemetselde pijlers.

Het was enkel spoor, maar bij de aanleg had men rekening gehouden met een eventuele spoorverdubbeling in de toekomst. Daarom zijn de bakstenen pijlers breder, zodat er een tweede ijzeren brugdeel naast gelegd kon worden. Echter is hij tot 1972, toen de spoorlijn buiten gebruik raakte, altijd enkel spoor gebleven.

Ruim twintig jaar later waren er plannen om de brug te slopen, tot hij in 1995 werd opgenomen op de lijst van Rijksmonumenten. Aangezien de brug in een natuurgebied lag, werd de brug opgekocht door Staatsbosbeheer. Aangezien er 20 jaar niets was gedaan aan de brug, was deze vervallen en bladderde er giftige loodhoudende verf af die in het water en de kwetsbare natuur terecht kwam.

Daarom werd de brug in 2004 gerestaureerd en opnieuw geverfd in de oorspronkelijke okergele kleur. Pas in 2009 was de restauratie, na een pauze van een aantal jaar, klaar. Na de restauratie werd de brug onderdeel van de wandelroutes in het natuurgebied Het Groene Woud. In mei 2011 werd de brug definitief heropend voor wandelaars.

Aan de voet van de Moerputtenbrug ligt een drijvend ponton van waar je het beroemde zijaanzicht van de brug kunt zien, helaas is deze ook vervallen en moet vervangen worden. Daarvoor wordt nu geld ingezameld en is tot die tijd niet toegankelijk.. Bij de brughoofden is informatie te vinden over de geschiedenis van de beide bruggen.

Een stuk verderop vind je de Venkantbrug, deze ligt ook in dit natuurgebied maar is een stuk korter, namelijk 33 meter. Deze brug werd in 2011 gerestaureerd en ligt ten westen van de Moerputtenbrug vlakbij Vlijmen.

Natuurgebied de Moerputten

Op de hogere dekzanden van de provincie Brabant hebben beken eeuwenlang hun weg gezocht richting de Maas. Je vindt in het Groene Woud dan ook een afwisselend landschap van natte leembossen, moerassige kwelgebieden en beboste zandkoppen waar de beken slingerend hun weg tussen zoeken. Onze voorouders wonen en werken al eeuwenlang in dit gebied. Je vindt hier dan ook een grote verscheidenheid aan prachtige oude cultuurlandschappen. Denk aan de hooilanden met rijen knotwilgen, populierenbossen en bossen met vennen.

Aan de zuidwestzijde van Den Bosch ligt natuurgebied de Moerputten. Een gebied vol natuur en cultuurhistorie, met als pronkstuk de statige Moerputtenbrug, industrieel erfgoed uit vervlogen tijden. In 2017 zijn hier het kwelmoeras en de vochtige hooilanden hersteld. De goede waterkwaliteit van het kwelwater dat hier uit de grond omhoog komt, maakt dat het een paradijs is voor vogels, insecten en bijzondere planten zoals echte koekoeksbloem, holpijp en blauwe knoop.

Dit gebied is ook aangewezen als Natura-2000-gebied samen met Het Vlijmens Ven en het Bossche Broek. Dit gebied is onderdeel van de 162 geselecteerde gebieden door het Ministerie van Landbouw. Hier gaat het beekdal van de Dommel over in het laagveengebied van de “Naad van Brabant”. Door de ligging in deze overgangszone zijn in het gebied basenminnende water-, moeras- en graslandvegetaties aanwezig. De Moerputten is een natuurreservaat met een groot areaal aan blauwgrasland en elzenbroekbos.

Wandelen bij de Moerputten

Door het natuurgebied zijn er twee wandelingen uitgezet. De eerste twee routes beginnen bij de parkeerplaats van de Moerputten (hier op Google Maps). De routes vind je hier.

Halve Zolenpad

Als eerste is er een korte (blauwe) route van 1,5 km die ook wel het Halve Zolenpad wordt genoemd, dit is een kort pad waarvan een deel vlonderpad door het moeras. Vroeger werd er met de trein door de Moerputten veel leer vervoerd, waardoor de lokale bewoners de bijnaam halve zolen kregen.

Bruggenroute

Daarnaast heb je de gele Bruggenroute van 5 km die helemaal over de brug heen loopt. Vanaf daar kun je door de omliggende graslanden en het moerasgebied teruglopen. Of nog iets verder naar de Venkantbrug.

Wij hebben beide routes voor een deel met elkaar gecombineerd en begonnen met de gele route tot we bij de brug kwamen. Daar hebben we natuurlijk even foto’s gemaakt. Wel was het jammer dat het niet mogelijk was om de brug vanaf de zijkant te bewonderen. De jongens wilden het liefst de hele brug wandelen, maar toch wilden ze ook naar huis net als de dames.

Daarom liepen we terug via het Halve Zolenpad. Het is wel even goed opletten op de kaart, want de route staat niet aangegeven. Toch is het niet heel ingewikkeld, want er lopen drie trappen naar beneden aan de zuidkant, en één aan de noordkant (rode route). Vanaf de gele brug gezien is de eerste trap de plek waar je weer naar boven komt als je de gehele gele route loopt, en de tweede trap het tweede deel van de Halve Zolenpad. Wel hebben we een stukje van de gele route gelopen, dit stukje van het vlonderpad was toch wel iets indrukwekkender dan het blauwe deel.

Zelf waande ik me weer helemaal in de middeleeuwen, toen Nederland een stuk vochtiger en drassiger was en er over de hogere en drogere delen paden liepen en de rest moeras was. De kinderen vonden het vooral leuk om over het vlonderpad heen en weer te rennen. Aangezien het daarvoor had gevroren was het best fris en lag er een dun laagje ijs op het water en ijshaartjes op de planten. Op het pad waren gelukkig strips aangebracht waardoor deze niet heel glad was.

Met een wandelwagen zou ik dit echter niet aanbevelen, het trappetje en het pad op de dijk is nog wel te overzien maar het vlonderpad is vrij smal waardoor er geen ruimte is om elkaar te passeren.

Ieder seizoen maakt deze brug een prachtig plaatje; in de herfst met de rood/groene kleuren, als winter wandeling wanneer er een laagje sneeuw of ijs ligt of juist in het voorjaar / zomer als alles groen is en bloeit en er waterlelies in de veenplas groeien. In de zomer is het wel handig om muggenspray mee te nemen, door het vele water zijn deze volop aanwezig.

Meer informatie vind je hier.

Over
Laatste berichten

Linda van Aken

Blogger bij Mamaliefde

Linda is oprichter van Mamaliefde.nl, getrouwd en moeder van een koningskoppel bestaande uit een self-proclaimed prinses en een nieuwsgierige zoon.
Zoals ze zelf zegt is ze besmet met het reisvirus en eist ze het liefste de hele wereld over. Ook gaat ze graag op ontdekking in eigen land en probeert de vele uurtjes achter de laptop te compenseren met quality time doorbrengen met het gezin.Ze is altijd in voor een spontane actie.

Laatste berichten van Linda van Aken (alles zien)