Skip to Content

Meccanoid G15KS robot review programmeren

Meccanoid G15KS robot review programmeren

Zaterdag middag was er in de megastores in Den Haag een feestje vanwege het 15 jarig bestaan. Dit werd onder andere gevierd met een presentatie van de Meccanoid G15KS van Meccano, de nieuwe programmeerbare robot van Meccano.

Aangezien de kinderen het altijd leuk vinden om naar dit soort evenementen te gaan en het voor ons praktisch naast de deur ligt, tram in tram uit. Was dit de gelegenheid om er met z’n drieën op uit te gaan. Het feit dat ik rond mijn tiende een doos Meccano had gekregen waar ik een paar jaar plezier van heb gehad en nog altijd positief op terug kijk maakte het ook voor mij leuk.

Afgelopen weekend was ik weg naar het congres, waardoor papa een heel papaweekend had. Voor de gelegenheid heb ik hem gevraagd hier een verslag over te schrijven. Maar wat ga je doen? Omdat Linda de auto mee heeft moet alles binnen loop, fiets of OV afstand zijn en natuurlijk moet het weer ook meehelpen. 

De hele dag binnen zitten bij mogelijk slecht weer of langer onderweg zijn dan de tijd dat we aan het eigenlijke uitje besteden had ik ook geen zin in. Gelukkig kwam Linda met de oplossing.

Presentatie Meccanoid

Alles zat mee, het weer was goed en de tram was keurig op tijd. Vanuit de tram hebben we heerlijk naar de eendjes en de bootjes gekeken toen de tram langs de Vliet reed en na ongeveer 20 minuten waren we op de plek van bestemming.

In de Megastores aangekomen was de openbare presentatie van de Meccanoid net begonnen met een “toneel stukje” waarin een jeugdig personage bezig was met de robot. Een beetje kattenkwaad uit halen, dansen, high fives uitdelen en kungfu, alles deed de robot om zo de verveling te verdrijven.

Het was heerlijk interactief en de aanwezige jeugd mocht lekker meedoen. Peuter dochter vond de grote groep met kinderen toch wel een beetje eng en bleef veilig bij papa staan terwijl dreumes boy toch op verkenning uitging.

Jammer genoeg was de groep met kinderen net te groot en kwam mijn kleine ventje niet tot het podium. Tijd om de rust op te zoeken, op naar de Experience room van Meccano.

Experience room

De Experience room was dicht bij en daar werden we ontvangen door een aardige dame die vroeg of we gewoon kwamen kijken of dat we op de lijst stonden. Aangezien we op de lijst stonden mochten we het besloten deel in.

Daar was van alles te doen. Er was onder andere een speelhoek, radio bestuurbare dinosaurussen, autonome robot hondjes, tafels vol Meccano, een bioscoopje. En natuurlijk twee Meccanoids die ondanks het vele omgevingsgeluid de gesproken opdrachten goed uitvoerden. 

Zelfs in deze rustige omgeving moest dochter niet veel hebben van de robot die groter was dan haarzelf. Dan maar lekker iets samen maken, aan een van de tafels vol meccano.

Terwijl dreumes boy zich vermaakte met een dinosaurus ging ik met de kleine meid aan de slag. De schroefjes en moertjes waren nog iets te moeilijk voor een drie jarige maar het imbus sleuteltje snapte ze meteen.

Ze had papa al meerdere keren met gereedschap gezien en imiteert dat regelmatig, bijvoorbeeld door met een lepel haar step te fixen. Het draaien aan de schroefjes was dan ook geen probleem. Samen hebben we een eenvoudige kraanwagen gemaakt.

Toen ze de schroefjes op de Meccanoid herkende bleek hij toch iets minder eng dan ze dacht en ging ze de robot toch van iets dichterbij bekijken. Samen met dreumes boy ging ze op onderzoek uit. High five geven vond ze leuk.

Hand in hand lopen met de robot was nog net een stapje te ver. Onze zoon daarin tegen had meer interrese in de aansluitingen van de draadjes naar de boord computer. Het scheelde niet veel of hij de Meccanoid onklaar gemaakt.

Na een tijdje heerlijk samen spelen, bouwen en ontdekken werd de jongeman toch een beetje moe en viel, nadat ik hem in de buggy had gedaan, snel in slaap. De jongedame ging in de Paw Patrol bioscoop filmpjes kijken zodat ik zelf ook even kon bijkomen. 

Onder genot van een cakeje en een glasje bubbels bladerde in het tijdschrift van het Meccano gilde. Toen we uiteindelijk naar huis gingen kregen we nog een doos Meccano mee om thuis te proberen.

Aan de slag

De doos die we mee kregen was de canyon crawler (15301). Aangezien dit model voor 10 jaar en ouder is, mijn jeugdige enthousiasme voor Meccano weer op borrelde en Linda rustig haar weekendje weg wilde verwerken ging ik alleen aan de slag.

Wat viel dat tegen zeg. Ik dacht dat ik met een minuutje of 20 wel klaar zou zijn maar het duurde zeker anderhalf uur voordat ik voldaan de geveerde terreinwagen in mijn hand kon houden.

Mijn vingers zijn toch iets groter dan twintig jaar geleden en dit model is toch iets krapper dan de modellen die ik in mijn jeugd had gebouwd. Gelukkig hebben de knappe koppen bij Meccano daar wat op gevonden en heeft het steeksleuteltje tegenwoordig een houdertje voor de moertjes.

Een mooi eind van een heerlijke dag met de kids. Hoe moeilijk en soms heerlijk frustreren het bouwen van deze auto ook was het smaakt zeker naar meer. Gelukkig maar want ik hoorde dat ik eind oktober weer mee mag naar een persevent, met allemaal roze en paars.

Spelen jullie mannen ook altijd zo graag zelf met het speelgoed van de kinderen?

Linda van Aken