Skip to Content

Angst of onzeker om eerste keer moeder te worden; je bent niet de enige!

Angst of onzeker om eerste keer moeder te worden; je bent niet de enige!

Vorige week schreef ik een blog over papa-angsten, nu zijn de mama’s aan de beurt. Waar maken wij ons allemaal druk om als je de eerste keer moeder wordt? En welke gedachten helpen om je minder druk te maken?

Mama-angsten tijdens zwangerschap

De eerste twaalf weken van mijn zwangerschap vond ik heel spannend. Ik had er totaal niet op gerekend om zwanger te worden, omdat mij altijd was gezegd dat dat waarschijnlijk niet in mijn lijf zou gebeuren.

Ik was zo bang dat dit wonder dat er nu was, ook zomaar weer weg kon gaan. Toch net niet, even ervan geproefd en weg. Gelukkig is dat niet gebeurd en ligt er nu overal speelgoed op de grond.

Of je de zwangerschap nu had verwacht of niet, veel vrouwen zijn die eerste drie maanden bang om het baby’tje te verliezen. Zeker als je dat al eens eerder meegemaakt hebt…

Mijn verloskundige zei eens: ‘Vanaf het moment dat je weet dat je zwanger bent, ben je blij én heb je er een zorg bij.’ Want eerst denk je: zal de zwangerschap wel blijven? Dan denk je: zou de 20-wekenecho wel goed zijn?

En dan: wordt het kindje inderdaad wel gezond geboren? Ontwikkelt hij of zij zich goed?

Ben ik wel een goede moeder?

Vroeger, toen ik klein was, was ik er vast van overtuigd: Als je mama bent, dan weet je alles. Geen twijfel over mogelijk. Mijn veilige haven als iets eng was, als ik iets niet wist, en ga zo maar door. Altijd: mama.

Maar… nu ben ik zelf mama, en nu weet ik: alle mama’s zijn soms ook nog even een klein meisje, dat het niet weet. Hoe het moet met doorkomende tandjes, een open huid door die stomme luiers of een stevige val.

Alle moeders doen hun best, maar in wezen doen we allemaal maar wat. En daardoor komt de meest voorkomende angst om de hoek kijken: Ben ik wel een goede moeder?

Want je maakt andere keuzes dan je ouders en je schoonouders, en dat is ook heel gezond. Je maakt andere keuzes dan je vrienden en wie dan ook. Want jij bent jij.

En de opvoeding die je geeft, komt samen uit de mix van de opvoedingen van jou en je partner, alles wat je meegemaakt hebt, gelezen, wat je gezien hebt, je (geloofs)overtuiging en wat werkt bij jouw kind(eren) en wat niet.

Om minder mama-angsten te voelen, zijn drie dingen belangrijk:

Accepteer dat je fouten zult maken.

Elke ouder maakt fouten, we zijn mens en er is altijd wel iets dat beter had gekund. Doe je best met en uit liefde voor je kinderen, maar je bent niet perfect. Als je dat accepteert, kun je veel meer ontspannen met de dingen omgaan.

Waardoor je juist een helderder hoofd krijgt om beslissingen te maken en in te spelen op allerlei situaties in het gezinsleven.

Soms moet je zelfs fouten maken omdat het niet anders kan. Zo nam ik een keer een heel lang stuk de vluchtstrook met een baby achterin, dat is gevaarlijk.

Maar ik zat er niet mee, want ik stond al 3 uur muurvast in de file en ik móest naar een tankstation om mijn baby te voeden. Dus ja, het was niet goed, maar het kon niet anders.

En dan: let it go. Vertrouw jezelf en maak de best mogelijke beslissing in een situatie.

Blijf bij jezelf.

Ik las een keer een interview van een vader die met zijn vrouw en kinderen vaak gingen backpacken. De interviewer vroeg of hij er nooit over had nagedacht daarmee te stoppen nu hij kinderen had.

De vader antwoordde zoiets als: ‘Ja, daar heb ik inderdaad over nagedacht. En we doen heel veel voor de kinderen, maar ze moeten soms ook gewoon accepteren dat ze toevallig in dit gezin geboren zijn’. Dat antwoord ben ik nooit meer vergeten.

Vaak kijken moeders naar andere gezinnen en dan denk je al snel: moeten we niet een beetje dit of een beetje zo…

Zonder dat je het door hebt imiteer je elkaar, omdat je ervanuit gaat dat de ander het beter zal weten. Het geeft mij zo ontzettend veel rust om dan te bedenken: dit is ons gezin, wij doen het zo.

Niet dat je geen rekening met je kinderen moet houden, of dat je het anders moet doen dan de rest; maar het helpt zo veel om als gezin gewoon jezelf te zijn.

Kijk naar je kinderen

Gisteren keek ik naar mijn dochter, bijna 1 jaar. Het stortregende en ze zwaaide enthousiast naar de druppels tegen het raam. Ze straalde. Vroeger zag ik een kind en vond ik dat leuk, nu zie ik een kind en weet ik hoeveel liefde en verzorging erin zit voor zo’n kindje enthousiast naar de regen kan zwaaien.

Vaak denken we: doe ik het wel goed? Het helpt om naar je kind te kijken, écht te kijken. Hij/zij is gewassen, aangekleed, gevoed, en zit nu te spelen. Kijk in zijn of haar oogjes. Zie je blijdschap? Dan doe je het goed.

Meer is het niet. (En natuurlijk snap ik dat het plaatje soms groter is, dat je je zorgen maakt over wat je hem financieel meegeeft en en ga zo maar door. Maar soms vergeten we te kijken naar het ‘kleine’.)

Veelvoorkomende mama-angsten

Naast angsten tijdens de zwangerschap en de basisangst ‘Ben ik wel een goede moeder’, zijn er meer mama-angsten. De meest voorkomende vind je hieronder:

  • Dat andere mensen denken dat je geen goede moeder bent;
  • Of je kindje, eenmaal volwassen, wel blij is met zijn/haar opvoeding;
  • Dat je je kind per ongeluk pijn doet;
  • Als je zwanger bent: dat je je kind niet leuk gaat vinden;
  • Dat er een ongeluk gebeurt als je kind ook in de auto zit;
  • Dat dit ene muggenbultje toch een weet-ik-niet-wat-voor-symptoom is;
  • Als je kindje bij iemand anders in de auto zit/ergens anders slaapt/etc.;
  • Dat ze in de tuin per ongeluk een spin opeten omdat dat eruit ziet als een wandelend snoepje (hoe dan?);
  • Een ongeluk of ziekte op vakantie;
  • Hoe zal de wereld zijn als hij/zij volwassen is;
  • De spagaat van werken en thuis zijn bij de kinderen.

Angsten zijn (soms) gezond

En zo maar door. De ene angst groter dan de andere, realistischer dan de andere. Angsten zijn niet leuk, zeker niet als die buitenproportioneel worden. Vergeet nooit waar die angst vandaan komt.

Je houdt van je kind, en daarom voel je angst dat er iets gebeurt of misgaat. De basis van angst is liefde. Probeer je op de liefde te focussen in plaats van op de angst.

Op basis van liefde maak je de best mogelijke beslissing in de situatie, en dan is het goed.

Blijf je last hebben van (enorme) angsten? Zoek dan hulp. Je hoeft je niet te schamen, als iemand last van zijn arm heeft gaat ‘ie ook naar de dokter.

Moederschap

Omschrijving van de afbeelding

Martine Pieters-de Wit