Soms loop je tegen leuke verrassingen aan en ontdek je plekjes waar je nog nooit over had gehoord, maar wel relatief (kwartier met auto) dichtbij zijn. Eén van die plekken is het Klauterwoud in Vlaardingen, we zijn eerder al wel bij Belevenisboerderij Schieveen en de Speeldernis in Rotterdam geweest wat een groot succes was.
Na een paar dagen regen was het woensdagmiddag droog dus besloten we met zijn vieren de auto in te stappen om hierheen te rijden. Het ligt vlak bij de A20 zodat je er zo bent. Toen we de straat inreden keken we om ons heen waar we moesten zijn, maar de enorme toegangspoort liet niets aan onduidelijkheid over. Ideaal is dat er in de straat volop parkeerruimte is en je dus direct naast de ingang kan parkeren.
Klauterwoud Vlaardingen
Zodra je door de poort loopt kom je in een enorm klimparadijs; een enorm veld met allemaal dijken en boomstammen daartussen zodat je over de boomstammen heen kan balanceren. Het hele veld ligt vol, dus je kan gemakkelijk van de ene kant naar de andere kant en zo zelf je weg bepalen. Over het algemeen zijn het allemaal vrij dikke boomstammen die breed genoeg zijn, maar als je twijfelt kun je altijd nog een andere pakken.
De jongste vloog er zo overheen, dochter vond het toch wel een beetje spannend zo ‘hoog’ maar met een beetje hulp was ze ook zo aan de overkant. Bij het veld staan ook een aantal picknicktafels zodat je lekker kan zitten. En er is zelfs een toilet, die was op dit moment echter gesloten (ik vermoed vanwege coronamaatregelen).
Het doolhofbos
Vervolgens kun je twee kanten op gaan voor het wandelpad, de kinderen wilden graag rechtdoor dus wij volgden ze. Al snel zagen we in de bosjes een klein paadje lopen; dat is natuurlijk veel avontuurlijker dan zo’n breed pad. Dus hop de bosjes in, kruip door sluip door, door het doolhof. Hier en daar over omgevallen bomen heen of andere natuurlijke hindernissen. Zo kwamen we halverwege een greppel tegen, gelukkig was hij daar droog en lagen er ook hier boomstammen overheen.
Natuurlijk toen ik er op ging stappen begon er één te rollen waardoor er lichte paniek ontstond. Maar gelukkig kwamen we allemaal veilig aan de overkant 😉 en konden we onze weg vervolgen. Bij ieder ‘kruispunt’ of afsplitsing kozen de kinderen waar we heen gingen en zo zagen we een groot deel van het doolhofbos. Want als je ergens weer het normale pad ziet, ga je natuurlijk de andere kant op!
Uiteindelijk kwamen we bij een open plek in het bos terecht met een aantal enorm grote rioolbuizen waar de kinderen natuurlijk meteen doorheen renden. Gelukkig hadden ze laarzen aan, want de afgelopen dagen had het geregend en de ondergrond was niet alleen hier en daar moerassig maar er stond ook water in de buizen. Zelf liepen we over de dijk heen naar de open cirkel in het midden. Over de rand loopt er een pad die je weer verder leidt het doolhof in. Natuurlijk waren we de kinderen binnen 5 seconden weer kwijt; de begroeiing hier is zo hoog dat je ze niet meer ziet!
Uiteindelijk zagen we ergens in de verte de kinderen zwaaien omdat ze de speeltuin hadden gevonden en bleken ze door het riet gekropen te zijn. In eerste instantie twijfelden of we dat wel zouden doen maar we hadden twee opties; of door het riet en over een houten bruggetje of over wat stapstenen in het water.
De meningen lagen verdeeld dus splitsten we ons op en zagen we elkaar weer aan de andere kant. Op dit laatste stuk kwamen we wel behoorlijk wat distels en bramenstruiken tegen met doornen die over het pad groeiden. Gelukkig hadden ze lange broeken aan en een jas. Maar het was toch wel even een uitdaging. In het doolhof hebben we ook een bepaald gebied ontweken omdat daar aardig wat brandnetels groeiden.
De speeltuin
En zo kwamen we dus via het doolhof terecht bij de speeltuin; een enorm houten bouwwerk met touwbruggen, klimelementen, glijbanen etc. En nog een tweede, rolstoelvriendelijk, speeltoestel met zandgravers etc. Eromheen lagen brede boomstammen om op te zitten en een bankje. Ook was er een kabelbaan waar ze toch wel even hulp bij nodig hadden omdat hij net te hoog was. De oudste was zo weer de bosjes in gedoken aan de andere kant om verder op avontuur te gaan.
Uitkijktoren
Vanaf hier loop je ook zo naar de uitkijktoren vanwaar je een prachtig uitzicht hebt op het Midden-Delfland en de Broekpolder. Deze toren is niet heel hoog en staat bovenop een heuveltje zodat je een natuurlijke verhoging hebt. Aan de andere kant loopt het Klauterwoud nog een stuk verder met een aantal wandelpaden. De kinderen hadden echter al snel het trekpontje gespot. Daar moesten we even op een boomstambankje wachten tot ze weer terug waren en daarna konden wij. Dit ging heel relaxed. Het viel me op dat het pontje ook twee heel brede drijvers had zodat de kans van omslaan minimaal is.
Meer informatie vind je hier.
Compleet dagje uit
Vanaf hier liepen we weer rustig terug richting de auto, we waren ondertussen alweer twee uur zoet. Natuurlijk toen ze konden kiezen tussen het wandelpad of de doolhofweggetjes werd voor dat laatste gekozen en namen we de avontuurlijke weg terug naar de ingang van het park. In totaal zijn we hier ruim twee uur geweest, en het was met tegenzin van de kinderen dat we weer naar huis gingen.
Ze hadden al bedacht dat ze hier wel een tentje konden opzetten om te blijven slapen! Iets verderop zagen we ook de aanlegplaats van de fluisterboot; wil je er een compleet dagje uit van maken dan kun je natuurlijk onderweg picknicken bij één van de picknicktafels en daarna een rondje varen door de haven.
Ben jij hier al eens geweest?
Zoals ze zelf zegt is ze besmet met het reisvirus en eist ze het liefste de hele wereld over. Ook gaat ze graag op ontdekking in eigen land en probeert de vele uurtjes achter de laptop te compenseren met quality time doorbrengen met het gezin.Ze is altijd in voor een spontane actie.
- Essentiële items die je niet mag vergeten op vakantie - 15 februari 2024
- Op vakantie naar Australië & Nieuw-Zeeland - 23 januari 2024
- 10 Leukste zomerkampen met kinderen - 4 december 2023
Leave a comment