Skip to Content

Kindvolgend werken; voorbeelden opvoedingsstijlen

Kindvolgend werken; voorbeelden opvoedingsstijlen

Beeld je eens in; tien moeders met een kind tussen de twee en vier jaar. Heerlijk in de peuterpuberteit. Die een dag lang samen doorbrengen. Dat zal vast een hoop chaos opleveren.

En dan, aan het einde van de dag vraag je wat ze ervan vonden. Moeders hebben de eigenschap altijd wel ergens iets van te vinden. Nederlandse moeders natuurlijk helemaal. Over zichzelf, maar ook over de andere kinderen en moeders.

Hoe ze met elkaar omgaan, corrigeren, communiceren of aankleden. Gelukkig maar, anders zou het zo saai zijn.

Weg met de 3 RRR-en!

Wie heeft er nog nooit gehoord van Rust, Regelmaat en Reinheid? Dooddoeners zijn het, in mijn ogen. Natuurlijk zijn er kinderen die er baat bij hebben. Die niet veel prikkels kunnen hebben. Dat geldt echter niet voor alle kinderen.

Daarom kijk ik zelf het liefste naar het kind zelf.

Als je kind ziek is, maar het bedtijd is laat je het toch ook niet liggen? Je pakt het op en geeft het een knuffel, zingt een liedje, leest nog een boekje voor, geeft een flesje water en als het hele riedeltje niet helpt mag het toch nog even mee naar beneden.

In ieder geval wel in dit huis.

Nu is ziek zijn een bijzondere situatie, maar ook in het dagelijkse leven probeer ik dit waar mogelijk toe te passen. En wat is er mis met een beetje weerstand opbouwen? De 3-seconden regel is niet voor niets bedacht ;-)

Grapje, hoor. Eten van de vloer gaat me iets te ver, maar van met slakken spelen is, voor zover ik weet, nog niemand dood gegaan.

Behalve dan misschien een geschrokken mama die misschien even niet zat op te letten en een boekje aan het lezen was, tot haar dochter een cadeautje onder haar neus hield…

Babytaal

Om kindvolgend te werken is het heel belangrijk om met je baby te communiceren. Kijken naar wat zijn lichaamstaal aangeeft, en dit zo snel mogelijk leren duiden. Of zijn huiltjes te begrijpen.

Wist je dat er vijf soorten huiltjes zijn waarmee een baby aangeeft wat er aan de hand is? Als je zoekt op Dunstan babytaal vind je hier veel meer informatie over.

Zo kan je beter inspelen op de behoeften van je kind. Geen kind is tenslotte hetzelfde.

In de praktijk

Klinkt natuurlijk allemaal heel mooi en idyllisch natuurlijk, maar ik weet zeker dat de kans heel groot is dat je dit zelf ook al in de praktijk toepast. Niet alleen het ziek zijn voorbeeld.

Maar als je kind in slaap dreigt te vallen, laat je het dan liggen in de box of breng je het naar bed? Als je tweejarige dreumes een pers-gezichtje trekt, laat je het dan rondlopen of neem je hem mee naar de wc?

Baby’s die borstvoeding krijgen; doe je dat op de klok of op verzoek?

Zo ontstaat er stiekem vanzelf toch een soort van ritme. Afgestemd op de behoeften van je kind.

De basis ligt in het hebben van een goede vertrouwensband met je kind. Dat je de signalen die je kind afgeeft begrijpt, oppakt en er iets mee doet. Daarom ben ik zo blij met onze kinderen, die kunnen een hoop hebben.

Binnenkort gaat de jongste van dan vijf maanden zelfs een weekendje mee op scoutingkamp.

Gordon methode

Meneer Gordon ging uit van de eigen wil van het kind en dat er echt naar het kind geluisterd moet worden. Ik heb zelf ooit een cursus gevolgd en het positieve sprak mij wel aan.

Helaas was de dame voor de klas erg optimistisch en af en toe vond ik haar iets te veel oogklepjes ophebben, want het werkt echt niet voor ieder kind even goed en vooral ook: het wil niet zeggen dat andere (positieve) vormen van opvoeding dus fout zijn. Maar goed, dat is weer een ander verhaal.

Bij de Gordon-methode ga je, kortweg gezegd, uit van de gelijkheid tussen jou en de ander. In dit geval dus ouder en kind. Er wordt echt naar elkaar geluisterd en met respect. Alleen in geval van veiligheid mag je als ouder je stem laten gelden, in de overige zal je dus ook de mening van je kind net zo zwaar moeten laten wegen.

Gordon stelt dat het voor een kind vooral niet te volgen is als de ouder ja zegt, maar nee uitstraalt. Als je, als ouder, autoritair bent en het volgende moment weer niet.

De Gordonmethode is dus vooral een manier van communiceren met elkaar. Overigens is bij deze methode niet alleen de behoefte van het kind belangrijk, maar ook die van jou!

Er zijn wel scholen die ook echt Gordon als uitgangspunt nemen, maar dit is toch minder bekend dan bijvoorbeeld de scholen die gebaseerd zijn op Steiner of Montessori.

Opvoedingsstijlen voorbeelden

Grof gezegd zijn er vier opvoedingsstijlen. Dit zijn geen labeltjes of methodes of wat dan ook, maar grofweg een indeling die je kan maken als het gaat om opvoeding. Die variëren in de mate waarin je als ouder het kind vrijlaat.

Er is geen goed of fout, aan iedere stijl zitten zijn voor- en nadelen. Dit zijn:

  • Autoritair; ouders die deze opvoedingsstijl hanteren hebben duidelijke grenzen zodat het kind weet wat er verwacht wordt. Indien een grens wordt overtreden, wordt er een consequentie opgelegd. Er is een beperkte mate van zelfstandigheid bij het kind.
  • Autoritair (democratisch); dit zijn ouders die zowel regels stellen, als oog hebben voor de vraag van hun kind. Er is ruimte om hier over te onderhandelen, als ouder heb je wel het laatste woord. Goed voor het zelfvertrouwen en de zelfredzaamheid, maar kost wel veel tijd. Het woordje waarom zal heel vaak gesteld worden.
  • Permissief; hierin zit het woord permissie; deze kinderen krijgen heel veel vrijheid en mogen veel. Er zijn nauwelijks regels, en dus ook weinig conflicten. Ouder en kind zijn gelijkwaardig. Doordat het kind veel wordt toegegeven kan het verwend worden en last krijgen met vrienden, omdat het gewend is zijn zin te krijgen.
  • Laissez-faire; Frans voor laat maar gaan. Dit zijn vaak ouders die veel tijd nodig hebben voor hun werk of zichzelf. De kinderen worden volledig losgelaten. Mogen zelf bepalen hoe laat ze naar bed gaan of moeten zelf voor het eten zorgen. Misschien goed voor de zelfredzaamheid, maar het kind leert geen grenzen en kan later moeite hebben met het maken van keuzes, omdat het dit niet gewend is.

Heb jij iets wat je graag nastreeft in de opvoeding?

Linda van Aken
  1. Marijke says:

    Probeer ik ook. Maar toch ook wel duidelijke grenzen op zijn tijd. Ik wil namelijk wel dat we met zijn allen aan tafel gaan, ook al hebben ze niet veel trek. En ook even op elkaar wachten na het eten, vind ik fijn. Maar als we uitgebreid tafelen, dan mogen ze er wel weer sneller af, om maar 2 voorbeelden te noemen.

  2. Birgit says:

    Ik ben juist wel van de RRR, maar met een autistische zoon, moet dit ook haast wel. Ik heb het geprobeerd om hem wat meer keuzevrijheid te geven, maar hier word hij zelf alleen maar ongelukkig van en mijn dochter gaat hierin mee. Dit betekend niet dat er geen ruimte is voor onderhandelingen. Het hoeft allemaal niet volgens een strak regime, maar wel met een vaste indeling en duidelijkheid.

  3. Nathalie says:

    Opvoeden is niet gemakkelijk. Toch vind ik tegenwoordig veel ouders hun kinderen maar wat doen, in plaats van ze het goede voorbeeld te geven en idd foutief gedrag te corrigeren. Dat resulteert in onbeleefde kinderen die inderdaad altijd hun zin willen hebben en OOK steeds vragen: maar waarom…

Comments are closed.