Skip to Content

Twijfel kinderwens, ook zonder partner

Twijfel kinderwens, ook zonder partner

Je handen rusten op je buik terwijl je mijmert over trappelende voetjes. Misschien weet je al tot in detail hoe de babykamer eruit zal komen te zien en is het allang geen verrassing meer hoe je kindje zal komen te heten.

Sommige vrouwen ervaren al op jonge leeftijd een diepgewortelde kinderwens. Voor hen is het geen kwestie van ‘of’ maar ‘wanneer’. Maar tussen zwanger willen raken en daadwerkelijk zwanger zijn zit nog een redelijk groot grijs gebied.

Soms lukt het niet direct, een andere keer kom je de ware niet tegen. Deze blog gaat over alle soorten kinderwensen die er maar zijn: van groots en meeslepend tot totaal afwezig.

Vruchtbaarheid

Een kinderwens is mooi, maar spannend. Want je hoort en leest steeds vaker dat het niet meteen lukt of dat stellen uiteindelijk in een IVF-traject belanden.

Niet dat het ook daadwerkelijk vaker voorkomt, maar het taboe brokkelt langzaam af en dat kan je vooraf natuurlijk best nerveus maken.

Daarom zet ik even alle feiten op een rijtje. Wat moet je weten wanneer je graag zwanger wil raken?

  • Tot je dertigste ben je het meest vruchtbaar, daarna nemen de vruchtbare eicellen snel af.
  • Het kan echt wel even duren. Zit dus niet in zak en as wanneer je na drie maanden nog niet zwanger bent. Uiteindelijk gaat het (tot je dertigste) om een kans van slechts 20%.
  • Behalve je eigen vruchtbaarheid kunnen ook andere dingen een rol spelen bij zwanger raken: stress, (over- of onder)gewicht, roken, alcohol, gebrek aan vitamines en mineralen.
  • Na het stoppen met de pil moeten de meeste vrouwen ‘ontpillen’ en dat verlengt de tijd dat je minder vruchtbaar bent.

Na een jaar ‘proberen’ is het voor de meeste stellen tijd voor een bezoekje aan de huisarts. Die kan je doorverwijzen naar een gynaecoloog om te zien of er misschien meer aan de hand is.

Kinderwensspreekuur

Wist je dat je met je kinderwens ook al terecht kan bij de verloskundige? In de praktijk helpen ze je namelijk met alle vraagstukken rondom (gezond) zwanger worden. Bovendien kan je hier al je prangende vragen of twijfels kwijt.

Misschien ben je wel angstig of juist heel gestrest, omdat je bang bent dat het niet lukt. Of heb je geen idee waar je in de berg informatie op internet nu precies de juiste kan vinden.

Ga dus vooral even langs voor voorlichting en het ontdekken van eventuele risicofactoren. Daarvoor kan je thuis vast deze lijst invullen. Mocht het nodig zijn, dan kan je verloskundige je al tijdig doorverwijzen naar een specialist.

Voorbereiden op je zwangerschap

Je bent nog niet zwanger, maar droomt al van giechelende kinderstemmetjes en de onvoorwaardelijke liefde die je zal voelen.

Hoewel je nog in een voorstadium van de zwangerschap zit, kan je vast wat dingen doen en regelen:

  • Slik dagelijks extra foliumzuur (om de risico’s op o.a. open ruggetje en hazenlip aanzienlijk te verlagen)
  • Informeer of in jouw familie of die van je partner erfelijke aandoeningen of ziekten voorkomen (ook als dat alleen in de mannelijke of vrouwelijke lijn is)
  • Let op medicijngebruik en overleg met de huisarts wat wijsheid is; hij of zij kan je goed informeren over de risico’s en misschien kijken naar een alternatief.
  • Zoek goed uit wat jullie rechten zijn op het werk (vooral met betrekking tot kolven en ouderschapsverlof)
  • Eet gezond
  • Als je (iets) te zwaar bent, probeer dan af te vallen en fitter te worden. Zwanger zijn is topsport! En uit ervaring weet ik dat als je niet energiek bent, je zwangerschap je letterlijk en figuurlijk zwaarder valt.
  • Stop met roken, drinken en uiteraard met drugs

Twijfels over je kinderwens

Zo’n twee procent van de Nederlandse bevolking wil bewust geen kinderen. Misschien behoor jij daartoe? Het kan best wel lastig zijn als iedereen om je heen ‘aan de kinderen gaat’ en je werkelijk geen idee hebt wat ze nu precies bedoelen met rammelende eierstokken.

Nog vervelender wordt het wanneer anderen je proberen te overtuigen: ‘maar het is echt heel leuk!’ of mogelijk erger ‘je hebt geen idee wat je mist’.

Wat ik maar wil zeggen: je mág twijfelen. Kinderen krijgen is een ingrijpende, alles veranderende stap. Wil je die maken? Dat is aan jou en dat kan niemand voor je beslissen. Als je weet van jezelf dat het moederschap niks voor jou is, laat het dan lekker.

En mocht je wel twijfelen, schrijf dan eens op wat voor jou de voordelen en nadelen zijn. Laat je informeren door een bekende die je vertrouwt en pas een dagje op bij je nichtjes of neefjes.

Wat als het niet meteen lukt?

Voor de één is het al klip en klaar op jonge leeftijd, de ander wil het liefst eerst zijn bucket list afwerken of wacht lange tijd tevergeefs op prince charming en raakt zwanger op haar veertigste.

Hoe dan ook, een kinderwens is iets moois – mits het lukt en de situatie ernaar is. Je hebt het leven immers niet altijd voor het kiezen. Misschien kom je niemand tegen of wil je partner helemaal geen kinderen?

Kinderwens, maar zonder partner

Na Junes geboorte liep mijn toenmalige relatie spaak. Dat was onvermijdelijk. Eigenlijk wisten we het al tijdens de zwangerschap: we passen niet bij elkaar en hebben allebei onze eigen (en bovendien compleet onverenigbare) leefstijl.

En toen was ik dus alleenstaand. Weliswaar diep dankbaar voor mijn dochter, maar tegelijkertijd met nog een diepgewortelde kinderwens. Zou ik ooit weer iemand vinden?

Uiteindelijk moest mijn kleine meisje ook gelukkig worden van een eventuele, toekomstige partner. Die kinderwens was verschrikkelijk sterk, realistisch of niet. Pijnlijk ook, omdat ik moest accepteren dat het er gewoon niet in zat. Voorlopig niet althans.

Wat je uiteindelijk met die gevoelens doet, is echt aan jou. De één zal de kinderwens met pijn in haar hart loslaten, de ander kiest voor adoptie of inseminatie.

Bewust Alleenstaande Moeder (BAM)

Als je kinderwens heel diep zit en jouw prins op het witte paard kennelijk vergeten is zijn navigatie aan te zetten, dan is het Bewust Alleenstaand Moederschap misschien iets voor je. Dat betekent automatisch ook dat er geen gezellig hoogtepunt aan de verwekking vooraf gaat, maar je hulp moet zoeken bij de aanlevering van de zaadcellen.

Opties die je hebt als je het alleen gaat doen:

  • Een bekende die jou heel graag helpt, maar zelf geen directe vaderschapswens heeft
  • Donor bij een vruchtbaarheidskliniek

In het eerste geval moet je een speciaal setje aanschaffen via internet of de apotheek, bij een kliniek ga je een traject in. Als je het allemaal buiten de kliniek om regelt, is het natuurlijk wel zaak om te controleren of de donor geen (seksueel) overdraagbare ziekten heeft.

Lees ook: Bewust alleenstaande moeder

Praktisch

Uit eigen ervaring weet ik dat het alleenstaand ouderschap heel intensief kan zijn. Vooral omdat je geen back-up hebt.

Want wie neemt jouw taken over wanneer je doodop bent? (En dat ben je wanneer je kindje nachtenlang niet slaapt) Of wanneer je baby veel huilt en je niet meer kan? Wie zorgt er voor de boodschappen als je nergens meer energie voor hebt?

Kortom, regel een solide netwerk om je heen. Ze zeggen niet voor niks: it takes a village to raise a child. Die woorden gaan helemaal op wanneer je een alleenstaande moeder bent. Een kindje krijgen, is allesomvattend.

En hopelijk heb je een engeltje in de box liggen dat alleen maar rustig pruttelt en heel consequent op schema slaapt. Maar zo niet, dan is het belangrijk dat je daarop bent voorbereid. Zodat je vooral ook kan genieten van de prachtige momenten die ouderschap met zich meebrengt!

Voordelen

Aan het alleenstaand ouderschap kleven zeker ook bepaalde voordelen. Zo hoef je geen rekening te houden met de vader tijdens feestdagen en vakanties.

Je maakt alles mee en je kind zal later weten dat zijn moeder al zoveel van hem hield, dat ze besloot er alleen voor te gaan. Gewenster kan je niet zijn, toch?

Zwanger en plots alleenstaand

Hoe triest ook, sommige mannen (jongens) kiezen het hazenpad zodra ze horen dat hun vriendin zwanger is. Wat nu? Alles in je eentje doen met minder geld en veel minder energie?

Praktische tips:

  • Zorg voor een basisnetwerk waarop jij kan terugvallen. En doe dat ook als het nodig is. Zeker als je wat jonger bent, kan je alle hulp goed gebruiken. Misschien heb je een vriendin die ook zwanger is? Pas op elkaars kindjes zodat je allebei soms even iets voor jezelf kan doen.
  • Regel je zaken goed: zoek werk of ga meer uren draaien, regel de kinderopvang en/of maak je studie af.
  • Vraag hulp aan instanties. Als alleenstaande moeder kan je tijdens je studie soms gebruik maken van een speciaal fonds dat je een financiële toelage geeft. En er zijn mensen die je willen en kunnen begeleiden bij het opzetten en inrichten van je leven mét kind. Maak daar ook gebruik van: zij hebben de ervaring en zo hoef je het wiel zelf niet uit te vinden.
  • Zorg goed voor jezelf! Happy mom, happy kids. Dat is écht zo. Dus beloon jezelf soms met een kappersbezoekje, ga eens shoppen om je eigen kledingkast aan te vullen of regel oppas om even te kunnen bijkletsen met een goede vriend(in).

Partner heeft geen kinderwens

Wat te doen als je partner geen kinderwens heeft? Dat maakt de situatie natuurlijk behoorlijk lastig. Want de pil ‘vergeten’ is simpelweg not done.

Je kunt een kindje niet opzadelen met een vader die overduidelijk nooit voor hem of haar had willen gaan. Persoonlijk denk ik dat er in deze situatie maar één optie is: je kiest voor je relatie of je kinderwens.

Onvervulde kinderwens

Helaas is het niet iedereen gegeven om zwanger te raken. Misschien ontmoet je de ware niet en besluit je (gaandeweg) dat je alleen een kindje zou willen krijgen als je dat kan delen met iemand anders. Of bij jou of je partner is het fysiek (bijna) onmogelijk om kinderen te krijgen. Dan kan je dus achterblijven met een onvervulde kinderwens.

Het kan ontzettend pijnlijk zijn om erover te praten. Niet in de laatste plaats als anderen (onbedoelde) kwetsende opmerkingen maken. Zoek vooral ook lotgenoten op, bijvoorbeeld op een forum of via social media.

Probeer het contact met je partner hierin niet te verliezen en verwerk het samen – al dan niet allebei op je eigen manier. Kies ook je eigen moment om het met buitenstaanders te bespreken, als je die behoefte voelt. En zo niet, dan is het ook prima. Jullie verdriet, jullie manier om ermee om te gaan.

Linda van Aken