Skip to Content

Youtube kanaal maken voor kinderen; hoe oud moet je zijn en hoe doe je dat?

Youtube kanaal maken voor kinderen; hoe oud moet je zijn en hoe doe je dat?

Vandaag worden de allereerste Veed-Awards uitgereikt. Dit kwam ik onlangs voorbij bij RTL Late Night. Zelf kijk ik eigenlijk nauwelijks filmpjes op youtube, of althans keek. Sinds dit programma kijk ik zowaar met enige regelmaat de vlogs van Mascha. Nooit gedacht dat ik een beauty-blogger interessant zou vinden. Daar blijft het ook bij. Ik zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen.

Toch blijkt het enorm groot te zijn. Voornamelijk bij jonge kinderen / tieners. Die elkaar filmpjes laten zien van youtubers die je toch echt moet volgen. Zo zat ik laatst op een jongerenavond naast twee meisjes van dertien jaar die interessante youtube kanalen aan het uitwisselen waren of filmpjes lieten zien die je toch echt gezien moet hebben.

Jonge youtubers

De youtubers zijn zelf vaak nog jongeren, net een paar jaar ouders dan de kijkers / doelgroep. Op zich logisch, want dat spreekt tot de verbeelding. Waar mijn leeftijdsgenootjes op keken tegen Hollywoodsterren en iedereen droomde van een leven als model begin je nu je eigen youtube kanaal.

En voor je het weet heb je honderdduizenden volgers; mensen die iedere dag klaar staan om je nieuwe filmpje te zien. Als je vijf minuten te laat bent heb je de poppen al aan het dansen.

Het maken van deze filmpjes is dan ook enorm geprofessionaliseerd het afgelopen jaar. Waardoor je er als beginneling niet makkelijk tussen komt. Het zijn uit de hand gelopen hobby’s, waar ze groot geld mee verdienen. De tieners die dat zien willen dat natuurlijk ook, want hoe moeilijk is dat nu?

Het bekend worden lijkt nu voor iedereen weggelegd te zijn. En niet alleen voor the lucky ones. Met als gevolg dat er zelfs youtube kanalen ontstaan van 12-jarige meisjes met tienduizenden volgers. Die een keer per week delen wat er in haar kledingkast zit, de vragen van een tag beantwoorden of een home make-over delen.

De filmpjes zijn professioneel gemonteerd en ze loopt zelf als een model door het beeld. Die heeft ze dus niet zelf gemaakt. Ik kan me ook niet indenken dat haar ouders hier niet van op de hoogte zijn.

Zelf heb ik daar mijn twijfels over. Moet je dit als ouder wel willen en er aan mee werken? Als ouder wordt er van je verwacht dat je je kinderen beschermt. Er is dan een klein stemmetje dat zich afvraagt of dit wel de wens van het kind zelf is.

Of dat er ouders achter zitten die op deze manier een zakcentje willen verdienen. In de youtube business gaat er een hoop geld om, en dat wordt alleen maar meer. In de video’s die ik zag kwam ik echter geen commerciële uitingen tegen, ik kan er dus niet echt over oordelen.

Kinderen online?

Nu zijn mijn kinderen nog erg jong, en moet ik er niet aan denken. Ja, ik deel foto’s van hun via social media. Maar let er steeds meer op wat ik wel of niet deel. Geen badfoto’s, en ook geen weekoverzichten meer.

Ook als ze er zelf nog geen toestemming voor kunnen geven en de gevolgen er van kunnen overzien. Dat is mijn taak als volwassene, om ze straks te leren wat wel en niet kan. Dat datgene wat je deelt in principe voor altijd beschikbaar blijft. Zelfs als je het verwijdert.

Dat het openbaar is, en niet alleen leeftijdsgenootjes het kunnen zien, maar ook mensen die met hele achtergronden kijken.

Vanwege de commercialisering op dit vlak. En toch ook wel tegen de meningen van andere kinderen. Als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt… Kinderen kunnen ongenadig hard tegen elkaar zijn. Oftewel de media-opvoeding.

Daarna mogen ze hun eigen accounts aanmaken, onder toezicht. Ik wil wel kunnen zien wat ze wel / niet delen. Want verbieden is volgens mij ook geen oplossing, dan is de kans groter dat ze het stiekem doen. En heb je er helemaal geen invloed over.

Naar aanleiding hiervan ontstond er een leuke discussie met andere moeders. Niet over het wel of niet delen van de namen / foto’s van je kind, maar het zelf beginnen van social media accounts. Waaronder mama’s met oudere kinderen. Twee mama’s zijn zo lief om hun mening ook met jullie te delen; twee meningen die totaal van elkaar verschillen.

Mijn kinderen willen ook zoveel, maar ze krijgen niet alles.

Als eerste Kimberley, mama van een zoon (6) en dochter (4) die allebei naar de basisschool gaan.

Kinderen die al jong een YouTube-kanaal beginnen. Wat vind ik hiervan? Kort uitgelegd: Niet goed. Maar oké, ik zal ook uitleggen waarom ik dit niet goed vind. Jonge kinderen, vooral meisjes, beginnen aan zo’n kanaal en vaak zijn hun ouders het hier mee eens. Hier kan ik niet zo goed bij.

Ouders die hun dochters van twaalf filmen en op YouTube plaatsen, hebben die niet door dat deze kindjes worden gebombardeerd met slechte opmerkingen? “Je haar zit hier stom.” of “Jeetje, wat heb jij rare kleren aan!” zijn nog milde onaardige opmerkingen.

Als meisje (of jongen) van twaalf kun je daar echt nog niet goed mee omgaan. Misschien dat papa en mama denken “Joh, mijn kind weet dat dat niet zo is.”, maar het zijn kwetsende opmerkingen die je op zo’n jonge leeftijd nog veel erger kwetsen.

Excuses als “Mijn kind wil dit.” en “Maar ze vind het leuk!” vind ik niet acceptabel. Waarom niet? Ten eerste: Wie is de baas bij jullie thuis? Mijn kinderen willen ook zoveel, maar ze krijgen niet alles. Want? Niet alles is goed voor ze en ik wil ze niet meegeven dat alles maar kan, als ze het maar willen.

Hoe krijg je verwende kinderen? Zo dus. En dan de opmerking “Ja, al zou ik het niet goedvinden, ze doen het toch wel.” Wie koopt de camera waarmee ze filmen? De ouders. En ben je dan te lui om te controleren of je kind(je!) toch een YouTube-kanaal heeft of kun je dan opeens niet meer met een computer omgaan?

En dan heb ik het nog niet eens over alle viezeriken gehad. Vieze mannetjes en vrouwtjes die bewust op zoek gaan naar YouTube-kanalen van jonge kinderen. Lekker de hele dag naar je dochter (of zoon) gluren en er even flink op los fantaseren. Gadverdamme, je moet er toch niet aan denken?

En ja, zo’n viezerd kan ook in je speeltuin zitten en naar je kindje kijken (brrr), maar die kans is ten eerste kleiner en ten tweede ben je erbij in een speeltuin. Zodra je iets online gegooid hebt, heb je er geen controle meer over.

En wat als je zoon of dochter straks ouder is? Ik zou er persoonlijk niet vrolijker van worden, wetende dat er filmpjes van mezelf als twaalfjarige online zouden staan.

Maar goed, omdat ‘social media tegenwoordig helemaal niet gek meer is’ (want ook dat is een goede smoes voor ouders die hun jonge kindjes filmen voor YouTube), moet het allemaal maar geaccepteerd worden en normaal zijn? Nee.

Als blogger deel ik zelf ook foto’s van mijn kindjes (niet veel, maar goed, ze staan online) en altijd denk ik na voordat ik ze plaats. Ik als ouder wil mijn kinderen beschermen en ik vind dat ouders die hun jonge kinderen filmen en de filmpjes online plaatsen dit niet voldoende doen.

Je kunt je kind natuurlijk niet in alles beschermen, maar over dit soort dingen heb jij als ouder de regie in handen. Bescherm alsjeblieft je kind waar je dat ook maar kunt.

Van de duizenden filmpjes die ze gemaakt heeft, staat er nog maar 1 online.

Daar tegenover staat de mening van Judith, mama van twee dochters van 1 en 8 jaar.

Naar mijn mening is het belangrijk ze op de hoogte te houden van social media. Helemaal met een moeder die alles deelt op social media. De jongste van 1 kijkt met mij of grote zus filmpjes op Youtube. Er zit een kinderslot op, en ze kunnen dus niets zien wat ongepast is.

Nou weet de oudste van 8 heel goed wat wel en niet geschikt voor haar is, als er toch wat tussen glipt, laat ze dit altijd meteen weten. Zij is zelf dol op youtube, en kijkt het liefst de nagespeelde poppen filmpjes, of de reviews van andere jonge meisjes.

Als ze speelt doet ze dit ook altijd of er een publiek is. Ze wil het graag zelf filmen, of dat ik het film. Het liefst zou ze alles op youtube zetten, maar van de duizenden filmpjes die ze gemaakt heeft, staat er nog maar 1 online.

Ik begeleid haar wel in wat wel en niet mag, en ze is redelijk bewust van de gevaren. Zo maakt ze ook met niemand contact, en reageert ze niet op video’s ofzo. Ik bekijk altijd haar geschiedenis op de tablet, en met vragen komt ze bij me. Bewust met social media omgaan maakt haar vast bekend met de social media wereld, en is dat later niet raar voor haar.

Op school werken ze juist heel ouderwets zonder computers, en dat leert ze dus thuis. Over een paar jaar gaat ze daar op de middelbare school mee aan de slag, en vind het wel fijn dat ze weet waar ze mee bezig is, en wat wel en niet kan.

Hoe staan jullie tegenover een social media account voor jullie kinderen?

Linda van Aken
  1. Lilith says:

    Ik ben geen moeder, maar werk ik de kinderopvang en surf regelmatig het web over, op zoek naar flauwe en gekke filmpjes.
    Kom je vaak uit bij Toren C. Waar natuurlijk martelingen tussen kantoor-collega’s, sex en sperma en krachttermen veel gebruikt worden. Het is heel harde satire, veel volwassen geintjes en niet bedoeld voor kinderen. Maar je wilt niet weten hoeveel 8 tot 11 jarigen daarop zitten te typen; ‘Wat betekent verkragting dan, waarom deed die man dat met de hond, das niet grappig hoor ik ben ilse van 7 en ik houw van honden.’
    Mensen moeten hun kinderen op Youtube echt in de gaten houden.

  2. Marijke says:

    Hier kijkt A 7 mee met mijn accounts. Zo leert ze wel al het eea, maar nig geen eigen account. En dat blijft voorlopig nog zo. Ik kijk regelmatig even mee. En leg ook uit waarom. Gelukkig kijkt ze nog naar filmpjes van K3 op YouTube. Maar hoe lang nog….
    Ze heeft ook instemrecht met foto’s die ik van haar plaats op Facebook, maar meestal ben ik nog kritischer dan zij is. Genoeg te leren dus nog

  3. Kimberley says:

    Mijn kinderen weten wat Social Media is, maar ze hoeven er niet jong aan te beginnen. Vind het vanaf Judith erg vreemd om zo hard door te drukken ‘ze krijgen er toch wel mee te maken’. Want ja, ze komen ook ooit in contact met drugs en seks, dus moeten we ze dat zo vroeg mogelijk geven? Nee, ze mogen erover leren, maar om op jonge leeftijd te zeggen dat ze het ‘moeten gebruiken, want later…’ Dat vind ik onzin.

Comments are closed.