Skip to Content

Kind verplichten om te sporten; wat als hij / zij niet wil of te weinig sport?

Kind verplichten om te sporten; wat als hij / zij niet wil of te weinig sport?

Je geeft je kind op om te gaan sporten, maar dan na een tijdje wil hij niet sporten meer. Of wil hij toch liever iets anders doen.

Sporten is gezond, in ieder geval goed flink bewegen liefst meerdere keren per week. Het stimuleert de hersenen en het houdt het lichaam fit. Niet alleen voor volwassenen, maar zeker ook voor kinderen een dagelijkse must.

We stimuleren het dus maar al te graag dat kinderen naar een sportclub of vereniging gaan in de buurt. Het is ook goed voor de sociale vaardigheden. Tijdens het sporten heb je contact met leeftijdsgenoten en je maakt er wellicht vrienden.

Je leert omgaan met stress of spanning als er competities zijn, je leert tegenslagen te verwerken, want verliezen zal je ook een keer meemaken. Je leert regels als hoe om te gaan met.

Kortom het maakt je een sterk mens in vele opzichten. En dan hoeft het niet per se voetbal te zijn of hockey. Bij bijna alle verenigingen en clubs zijn deze ingrediënten vertegenwoordigd.

Hoe houd je een kind actief bij de club?

Motivatie is natuurlijk het belangrijkste punt om een kind actief te houden bij de club. Is je kind gemotiveerd genoeg om elke week weer naar de training te gaan? Kan het zijn of haar aansluiting vinden binnen de groep? Heeft het leuke contacten opgebouwd met anderen? Komt je kind thuis met enthousiaste verhalen? Heeft het kind zin in de geplande activiteiten of ziet je kind er als een berg tegenop?

Als de motivatie zakt dan is het lastig om actief te blijven en dan is het belangrijk om snel te handelen anders is de kans groot dat je kind nooit meer naar een andere club zou willen.

Bij ons was het ook even een “issue” wel of niet bij de club blijven…..

Kind verplichten om te sporten; wat als hij / zij niet wil of te weinig sport? - Mamaliefde

Onze oudste zat op “mijn clubbie”, Het was een muziekcorps, waarbij shows gelopen worden en muziek wordt gemaakt in drie categorieën dans, drums en blazers. Hij koos voor het blaasensemble, net als ik vroeger en ik was apetrots.

Bij elke uitvoering zag ik mezelf weer lopen als klein meisje met alle lol die erbij kwam, de gezellige busreisjes naar de optredens buiten de stad, de spanning van het wachten om je show te geven, het gemopper op de jury na het horen van de uitslag, het samen huilen als we weer eens (onterecht) verloren.

Het clublied wat saamhorig gezongen werd…..maar mijn droom stortte radicaal in toen hij ineens thuis kwam en boos riep “ik ga nooit meer!”

Hoezo je gaat nooit meer? Echt wel, het is heel erg belangrijk voor je om bij een club te zijn dus je gaat gewoon! En dát werd een strijd! Iedere zaterdag bleef hij extra lang op bed liggen en was hij met geen stok eruit te krijgen.

Een boos kind iedere week in huis en nog chagrijniger als hij weer terug was van de training. Pfff dit kon zo niet langer.

We hadden een hartig woordje met hem. Wat wil je dan? Waarom is het niet meer leuk? En dan, wat ga je dan doen in je vrije tijd?

Het was gewoon op, de interesse voor de muziek was weg, hij had net niet genoeg aansluiting met leeftijdsgenootjes, hij vond het niet meer leuk om er nog langer te zijn. Maar hij begreep ook wel dat we hem niet iedere zaterdag en zondag op zijn bed willen laten liggen starend naar een beeldscherm.

Dus kreeg hij de opdracht van ons om in ieder geval dit seizoen nog af te maken (want je kunt niet halverwege ergens mee stoppen, de club rekent op je, er is een hele show geschreven waar je aan deelneemt en die lege plek is niet zomaar op te vullen als je stopt) en ondertussen na te denken over een alternatief.

Enigszins opgelucht dat hij zich in ieder geval gehoord voelde door ons, wist hij het seizoen op een goede manier af te sluiten. Zijn broertje zat inmiddels ook al bij dezelfde club en in zijn laatste maanden kwam ook zijn zusje er nog bij.

Helaas mocht dit niet baten, want hij hield voet bij stuk. Dit waren zijn laatste optredens. Ik hoopte stiekem nog steeds dat het zou veranderen, zeker nu ze er alle drie rondliepen. Zo gaaf om je eigen kroost rond te zien lopen bij een corps waar jij vroeger ook tussen liep.

Oké, het was even slikken, gelukkig vonden twee van de drie het wel leuk, dus veel te klagen had ik nu ook weer niet haha.

Maar ja en nu dan?

Kind verplichten om te sporten; wat als hij / zij niet wil of te weinig sport? - Mamaliefde

Interesses voor andere sporten zoals voetbal, of basketbal of hockey waren er totaal niet. Ja tennis, maar dat leek ons niet echt een geschikte keuze, vooral omdat daar het teambeeld te beperkt bleef. Wij wilden vooral dat hij zou leren omgaan in een groep, dat is voor hem heel belangrijk.

Mijn man heeft vroeger op de scouting gezeten en had het daar ook altijd wel erg naar zijn zin. En met mijn schoonouders gaan we al jaren tijdens de meivakantie zeilen in Friesland.

Ook dit vond onze zoon wel erg leuk. Hij heeft daar ook al wat lessen gehad in een optimist, een klein zeilbootje wat als kind makkelijk te besturen is en waar basiszeilvaardigheden snel te leren zijn.

Zonder dat wij het wisten had onze zoon via internet contact gelegd met een zeilscouting bij ons in de buurt. Op dat moment waren we nog op vakantie in het buitenland. Ineens vroeg hij “oh ja wanneer zijn we precies weer thuis, hoe laat ongeveer want ik heb een kennismakingsafspraak gemaakt”.

Mijn man en ik keken elkaar verbaasd aan “wat?! Hoezo, met wie, waarover?”

“Oh nou ja, ik zou dan wel naar de zeilscouting willen en ik kan in september beginnen, dan is het bij de muziek ook klaar dus dat komt precies uit en als we thuis zijn van vakantie kan ik die zaterdag meteen mee met een proefles om te zien of ik het wel echt leuk vind daar”, werd er opeens op tafel gelegd.

Oké, het is al min of meer geregeld geloof ik, ik vrees dat we hier nog maar weinig in te brengen hebben…. Wel was ik supertrots op hoe hij dit op eigen houtje even regelt en ook rekening houdt met alles er omheen! En dat voor een jongen van 13 jaar!

Wauw, dit hadden we niet verwacht! En dat moest dus wel extra beloond worden vonden we. “Oké als jij dit echt wilt, dan staan we achter je keuze. En je hebt het prima geregeld zo jongen!”

Nu inmiddels twee jaar later zien we een superrelaxte jongen die lekker in zijn vel zit. Hij heeft het nog steeds onwijs naar zijn zin op de zeilscouting en hij maakt veel vrienden. Er zijn veel leuke activiteiten en ze gaan ook zeer geregeld op kamp.

Al die logeerpartijtjes zijn geen enkel probleem voor hem, hij geniet ervan. En hij zet zich ook enorm in voor allerlei maatschappelijke activiteiten.

Het collecteren of meedoen met inzamelacties voor de club, hij staat bij alle acties vooraan in de rij om deel te nemen. Hij is zo gegroeid hierin.

Het was de beste zet die hij ooit voor zichzelf heeft genomen. En vooral omdat hij dit zelfstandig heeft geregeld, maakt dat ik nóg trotser op hem ben!

Dus echt neem van mij aan, zodra je kind tegensputtert omdat hij niet meer wil, praat met je kind!

Kom erachter wat er scheelt, wat je kind dwars zit. Bedenk samen een alternatief of laat je kind zelf iets bedenken. Een gelukkig kind, wat prettig in zijn vel zit is ook een gezond kind! Daar kan drie keer in de week sporten niet tegen op!

Isabell
Latest posts by Isabell (see all)