Op school eten kan betekenen dat je kind niet of slecht eet. Zeker als je kind iedere dag op school (moet) eten kan dat toch zorgen geven. Waarom wil je kind niet eten en wat kun je daar als ouder aan doen? Hoe ga je om met de regels van school als daardoor je kind niet eten wil?
Mag een school regels stellen rondom eten?
Een school mag bepalen wat er wel en niet meegenomen mag worden voor eten. En wat er bijvoorbeeld gedronken mag worden in de pauze. Deze regels vallen onder het beleid van school, maar zijn wel degelijk ook te beïnvloeden door de ouders via de medezeggenschapsraad. Met andere woorden: je kunt als ouder vinden dat school dat niet bepaalt, maar zo werkt het dus niet…
Mijn kind lust het niet
Niet alle kinderen lusten veel. Ja, dat kan door je opvoeding komen, maar mijn mening is dat het ook wel degelijk aan het kind zelf kan liggen. Thuis kan je dan nog de trukendoos opentrekken en je kind op andere manieren aan het eten krijgen.
Maar wat doe je als jij er dus niet bent? Best een ingewikkeld thema. Want je wil wel dat je kind gezond blijft en dus eet, maar je kunt hem ook niet dwingen…omdat je er simpelweg niet bent op het moment dat hij gaat eten.
Als dwingen om te eten sowieso al een goed advies is. Want vaak maak je daar eten alleen maar meer beladen mee en dat kan juist averechts werken.
Tips om het eten leuk te krijgen
- Probeer creatief te zijn en ga op zoek naar eten wat ze wel lusten. Wat kan helpen is als hij er zelf een stem in heeft. Geef bijvoorbeeld keuze uit allerlei dingen en laat hem kiezen. Zo weet je zeker dat het wel goed is, maar heeft hij toch zelf mogen bepalen wat hij gaat eten. Wat ze ook eerder zal laten eten.
- Kijk naar je kind. Het ene kind houdt van vertrouwd en die geef je dus min of meer hetzelfde mee naar school. Terwijl de ander juist houdt van variatie. Natuurlijk zorg je dan dat je kind verrast wordt door wat er in zijn trommeltje zit.
- Geef niet te veel eten mee, dit kan afschrikken. Zeker bij de kleuters. Natuurlijk let je op of het genoeg is of dat hij al toe is aan meer boterhammetjes of fruit.
- Heb je het idee dat er op school dingen geforceerd worden? Dat kinderen alles MOETEN eten, ook als ze al vol zitten, bijvoorbeeld. Natuurlijk is dat iets heel anders dan regels opstellen rondom eten. Ga hierover in gesprek! Besef wel dat de leerkracht het anders kan bedoelen dan jouw kind vertelt. Een open helder gesprek kan dit ophelderen en kan voor alle partijen duidelijkheid verschaffen. Dat de leerkracht een kind wel aanspoort omdat het anders niet of weinig eet is immers alleen maar goed bedoeld.
- Moeilijke eter? Probeer in de dagen dat hij thuis eet nieuwe variaties uit. Wie weet ontdek je zo wel gezonde snacks of beleg wat je kind wel eet.
- Er zijn kinderen die juist bij anderen wel eten en thuis niet…Dus juist iets erbij doen wat je kind thuis niet eet kan best wel eens geprobeerd worden. Wie weet eet hij dan die gezonde hap opeens wel! Zolang het maar een onderdeeltje is van de hele maaltijd is het niet erg als hij het niet opeet. Je kunt het even voorleggen aan de juf, zodat ze weet dat er een probleempje kan zijn.
- Maak iets leuks van de groente: een pannenkoekje bijvoorbeeld. Dat ziet er heel anders uit dan rauwkost ofzo. Maar ondertussen krijgt je kind wel iets gezonds binnen!
- Praat net zo enthousiast over groente en fruit als hoe je over patat praat. Geef je kind ook niet het signaal dat groente niet lekker zou zijn door iets te zeggen in de trant van “eerst een paar hapjes hiervan eten en dan mag je…”. Daarmee geef je dus aan dat het ook inderdaad niet lekker is! Helpt op het moment zelf wel, maar zeker niet in zijn beeldvorming rondom gezond eten! En daarmee werkt het dus uiteindelijk averechts!
Pubers en hun lunch…
Een heel ander verhaal zijn de beruchte voorbeelden over lunchtrommels die met beschimmeld brood in een tas teruggevonden worden. En dan hebben we het dus over onze leuke puberzoons en -dochters. Het met zorg klaargemaakte eten wordt gewoon niet opgegeten en komt terug of wordt stiekem weggegooid op school. Hoe ga je daar nu weer mee om?
Een lekkerdere lunch
Eet hij of zij niet omdat de schoolkantine eigenlijk lekkerder eten heeft? Dan is het vooral de vraag wát ze dan eten. Dat een vers, warm croissantje lekkerder is dan een al uren eerder klaargemaakte boterham is niet ingewikkeld.
Je zou samen met je kind eens kunnen kijken wat een gezonde variant is en afspreken wanneer of hoe vaak ze dat dan eten. Op die dagen hoeft er dan geen of minder eten mee genomen te worden van huis. Een prima deal, toch?
Maar voorkom dat ze iedere middag aan de patat gaan bij de snackbar om de hoek! Dat moet je natuurlijk echt niet willen. Uiteraard is dat makkelijk gezegd, want ze worden nu eenmaal groot en zullen steeds minder afhankelijk zijn van jouw ideeën… Maar je kunt wel je best doen!
Geef het goede voorbeeld
En dan komt toch weer het advies dat je het goede voorbeeld moet geven. Je hebt geen poot om op te staan als je zelf ook altijd aan een broodje kroket zit. Eet dus gezond als je thuis bent en wees open (én eerlijk) over wat je op je werk eet.
Neem zelf brood en fruit mee, bijvoorbeeld. Eet je ook liever in de kantine, dan kun je eigenlijk niks zeggen over de keuze van je kind. Maar ook dan kun je wel vertellen wát je daar dan eet (gezond dus) …
Doe je zegje op school
Maak je met de andere ouders hard voor een gezond aanbod in de schoolkantine. Eigenlijk is het heel vreemd als dit niet het geval is! Is er minder of geen keus op ongezond gebied, dan is de verleiding ook minder groot. Al zal je nooit kunnen voorkomen dat je puber gewoon de stad even ingaat en daar iets gaat kopen.
Ga in gesprek met je puber
Oké, veel pubers zitten niet te wachten op een preek van hun ouders, maar je kunt wel ‘spelenderwijs’ het onderwerp gezond eten aansnijden. Of bijvoorbeeld waarom je het erg vindt als het eten wordt weggegooid. Niet met het opgeheven vingertje, want dan maak je kans dat je kind juist zijn kop in de wind gooit.
Maar gewoon uitleggen waarom en de verantwoording vervolgens bij hem of haar leggen is een heel andere benadering en doet een beroep op het verantwoordelijkheidsgevoel van je kind. Daarmee stel jij vertrouwen in hem of haar en maak je meer kans dat ze het ook doen en blijven doen.
Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!
- Halloween tuindecoratie - 3 October 2024
- Vier seizoenen boom knutselen / verven - 1 October 2024
- Regels rondom uitgaan van je kind; welke afspraken maak je? - 29 September 2024
