Je kind vertrouwen: wees eens eerlijk. Vertrouw jij je kind? Hoe ga jij om met je kind? Vanuit vertrouwen of wantrouwen? Ingewikkelde vraag, want in hoeverre kún je al op je kind vertrouwen? Wanneer is dit gerechtvaardigd en wanneer gewoon nog te veel gevraagd? Hoe versterk je het vertrouwen in je kind?
Vertrouwen versus wantrouwen
Eigenlijk hoeven we ons even niet bezig te houden met de vraag of je je kind al kunt vertrouwen. Natuurlijk kun je van een klein kind nog niet zo veel verwachten als van een ouder kind, maar daar gaat het eigenlijk niet eens om. Waar het wel om gaat is hoe jij met je kind omgaat.
Als er ergens iets fout gaat, zul je dan direct denken dat je kind dat wel gedaan zal hebben en val je hem of haar daar dan meteen op aan? Of ga je uit van het positieve en zul je niet meteen oordelen?
Ik hoef waarschijnlijk niet uit te leggen dat de eerste manier niet echt goed zal werken. Kinderen weten echt wel dat jij ze niet vertrouwt en dat je dus meteen zult ‘aanvallen’. Jou de waarheid vertellen zullen ze dus liever achterwege laten en geef ze eens ongelijk!
Ben jij redelijk en wil je eerst het verhaal van je kind horen? Word je niet direct boos, maar wil je gewoon luisteren? Dan zullen kinderen veel eerder het eerlijke verhaal vertellen. Zelfs als ze het wel gedaan hebben, is dat dus nog altijd een betere manier.
Ik vertrouw jou niet!
Heb jij de neiging om je kind vooral te wantrouwen, dan keur je dus eigenlijk je kind af. Je zoon of dochter wordt diep gekwetst. Meteen al, omdat jij blijkbaar direct al hiervan uitgaat.
Maar helemaal als hij ook nog eens niet de schuldige is en jij weigert hem (haar) dan ook nog eens te geloven. Stap eens in zijn schoenen. Hoe zou jij je voelen als bijvoorbeeld je werkgever op die manier met je om zou gaan? En dan staat je papa of mama nog vele malen dichter bij je!
Waar ligt de grens?
Maar oké, natuurlijk is ook jouw kind geen heilige en kunnen er dingen zijn die gebeurd zijn waarbij jij heel goede redenen hebt om zijn ontkenning niet te geloven.
Alles zomaar laten gebeuren en hem overal op die manier mee weg laten komen is natuurlijk ook niet de ideale weg. Je wilt je kind toch leren dat hij verantwoording neemt voor de dingen die hij doet. Hoe leer je dus je kind over vertrouwen en betrouwbaar zijn?
Neutrale situatie
Probeer het gesprek hierover eens aan te gaan als er niks aan de hand is. Dus gewoon tijdens het eten het gesprek op dit onderwerp uit laten komen, bijvoorbeeld.
Omdat er niks is, hoeft niemand zich te verdedigen, maar kun je wel dingen duidelijk maken. Je kunt bijvoorbeeld eens vragen wat zij ervan vinden als iemand stiekem iets doet en waarom dat niet eerlijk is.
Je zou ook kunnen uitleggen dat je het eigenlijk veel erger vindt dat iemand over iets liegt wat er is gebeurd, dan dat wat er feitelijk gebeurd is. Ze zullen eerst moeten begrijpen wat vertrouwen en betrouwbaarheid is, voordat ze zich er ook naar kunnen gedragen.
Een ander idee is boekjes zoeken wat over dit onderwerp gaat. Hoewel het ook heel spelenderwijs aangeleerd wordt door…inderdaad, toch weer door jouw voorbeeldgedrag!
Wees zelf eerlijk
Met andere woorden: zeg zelf ook eerlijk als er iets is gebeurd. Draai zelf niet om dingen heen en durf ook toe te geven dat er bij jou weleens dingen niet helemaal goed of netjes gaan. Zeg zelf ook sorry in die gevallen en ga zo maar door. Jouw manier van omgaan met situaties zien zij immers als de normale manier van doen.
Hoe vertrouwen opbouwen
Hoe kun je je kind dus leren om betrouwbaar te zijn? Zoals gezegd door zelf het goede voorbeeld te geven, door duidelijk te maken wat eerlijk zijn en dat soort termen inhoudt én juist door je kind verantwoording te geven.
Leg je kind uit dat hij die verantwoording krijgt omdat je hem vertrouwt! Vaak zullen kinderen dat vertrouwen echt niet willen schaden en zullen ze ook hun uiterste best doen om de dingen eerlijk en goed te doen.
Blijf vertrouwen hebben in je kind
Natuurlijk zijn er situaties dat er zoiets als een gezond wantrouwen bestaat. Niet omdat je je kind niet wilt vertrouwen, maar juist omdat je door het verleden weet dat het dingen doet die niet de bedoeling zijn en jij hem juist beschermen wilt.
Probeer naar hem of haar toe wel de ouder te zijn die het kind vertrouwt! Je helpt een kind niet door alle verantwoording bij hem weg te nemen. Je bent een veilige haven van waaruit hij de wereld mag ontdekken en dat kan alleen als die haven hem vertrouwen geeft. Zijn zelfvertrouwen zal daardoor toenemen.
En zijn verantwoordelijkheidsgevoel daarmee (hopelijk) ook. De hele tijd achter zijn vodden aan zitten omdat je er niet op vertrouwt dat hij echt zijn huiswerk heeft gedaan.
Het zal hem ontzettend moedeloos maken en gefrustreerd. Kom je er niet uit in ingewikkelde situaties hoe je hem dan het beste begeleidt?
Hoe je hem op de juiste manier kunt begeleiden zonder dat hij denkt dat je hem wantrouwt? Uiteraard zal dit afhangen van de situatie, maar je kunt altijd advies vragen bij Het Centrum Voor Jeugd en Gezin.
Vertrouwen in zichzelf krijgen
Als jij je kind vertrouwt, zal je kind ook sneller zichzelf leren vertrouwen. En is dat niet wat we willen: dat een kind zichzelf vertrouwt? Hij durft op zichzelf te bouwen en weet dat hij het waard is.
Wil hij iets nieuws uitproberen? Natuurlijk hangt het van zijn vaardigheid en leeftijd af, maar als dit redelijk en veilig is, stimuleer hem dan om dit nieuwe te ondernemen!
Hoe meer hij ondervindt dat hij het zelf kan en ook nieuwe dingen zelf kan, hoe sterker hij straks in zijn volwassen leven in zijn schoenen zal staan!
Onze kinderen altijd maar pamperen maakt ze eerder tot mensen zonder (zelf)vertrouwen…en daar helpen we ze nou juist helemaal niet mee!
Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!
- Muziekinstrumenten voor kinderen; welke, waarmee beginnen etc. - 17 April 2024
- Fijne motoriek peuters - 16 April 2024
- Divali - 14 April 2024
