Als ouder maak je allemaal weleens mee dat je kind een opmerking maakt over iemand anders en jij even echt niet weet hoe te reageren. Het kan gaan om iemand in een rolstoel maar hij kan ook zomaar plompverloren roepen dat die meneer dik is…
Daar sta je dan. Moet jij je kind vermanend toespreken of juist uitleggen wat er aan de hand is? Moet jij je verontschuldigen naar de ander toe? Hoe reageer je hier nu het beste op?
Logische reactie van je kind
Als eerste moet je begrijpen dat je kind niet zo reageert om de ander te kwetsen. Je zoon of dochter ziet iets wat hij niet kent of wat hem nieuwsgierig maakt en vanuit zijn onschuld reageert hij hierop.
Het kan puur zijn vanuit verbazing (als het om een persoon gaat die dik is) maar ook omdat hij echt niet weet wat hij ziet.
Een kindje met een grote wijnvlek in haar gezicht, bijvoorbeeld, of een meneer met maar 1 been zijn zaken die het kind nu eenmaal niet vaak ziet en dus verbaasd over is. Of misschien zit er zelfs wel een vorm van angst bij, bij sommige kinderen. Boos worden is dan ook niet de juiste reactie.
De reactie van de ander
Hoe jij reageert hangt onder andere af van de reactie van de ander. Veel mensen zijn meer gekwetst door de reactie van de ouder dan door de reactie van het kind zelf.
Als jouw eigen kindje in een lichtgewicht rolstoel zit en een ander kind reageert daarop met een onschuldige vraag waarom, dan is dat toch minder kwetsend en snap je dat als ouder toch ook wel.
Gaat de vader of moeder lopen smoezen, dan voelt dat veel vervelender. Juist dan voelt het alsof jouw kind iets is om niet over te mogen praten, als iets wat er niet mag zijn.
Uiteraard is dat heel persoonlijk, maar juist contact maken en kijken of de ouders van het kind in de rolstoel iets erover willen zeggen, kan fijn zijn.
Je zou ook zelf fijn kunnen reageren door bijvoorbeeld iets te zeggen als “ja, zeg maar even hallo tegen het meisje”. Als je er zelf niet te zwaar over doet zal het vaak allemaal wel goed verlopen.
Uitleg volgt eventueel later
Misschien gaan de ouders van de gehandicapte zelf wel in op de opmerking van je kind als je even contact met ze maakt. Nu zullen echt niet alle ouders altijd zin hebben om alles weer uit te leggen. Even vriendelijk naar ze glimlachen kan uiteraard ook. Maar ga nooit negeren, dat doet pijn!
Onderweg naar huis kun je dan alsnog uitleggen dat er nu eenmaal kindjes zijn die niet kunnen lopen of een grote vlek in hun gezicht hebben. Dat we niet allemaal hetzelfde eruit zien en dat dat oké is.
Zo maak je duidelijk dat iedereen ertoe doet en dat het niet raar of vreemd is. Hoe meer jij er een punt van maakt en vindt dat hij niet mag vragen, hoe meer je eigenlijk zegt dat de ander dus ‘vreemd’ is of zelfs eng’.
Minder vreemd maken
Hoe zorg je nu dat je kind anderen, die er anders uitzien, toch als ‘gewoon’ gaat zien. Dat we allemaal gelijk zijn en we er allemaal toe doen? Probeer niet alleen uit te leggen wat er anders aan de ander is.
Maar benoem juist de dingen die hetzelfde zijn. Wat een mooie jurk het kindje ook aanheeft. Of wat een lieve knuffel het bij zich heeft. Je zou dan ook iets kunnen zeggen als ‘net als jij’ bij bepaalde voorbeelden.
Zo leert je kind dat wie er anders uitziet, toch gewoon ook kinderen/mensen zijn zoals ieder ander. Je zou ook leuke leesboeken kunnen opzoeken die gaan over kindjes in een rolstoel.
Als het over dik zijn gaat
Een meneer of mevrouw, of een kind natuurlijk, wat zwaarlijvig is kan zwaar beledigd zijn als je kind iets in die richting zegt. Je verontschuldigen is dan toch wel fijner dan dat je met een rood hoofd wegloopt.
Uiteraard hangt het van de leeftijd van je kind af of je je kind hier wel of niet op moet aanspreken. Kleintjes flappen er nu eenmaal alles uit en ze zijn gewoon nog te klein om dit niet te doen. Ze zullen het ook helemaal niet als een belediging bedoelen.
Je zou natuurlijk uit kunnen leggen dat je niet hard iets over een ander roept. Dat dat niet aardig is. Maar ook nu moet je eigenlijk oppassen dat je dit niet specifiek over een bepaalde groep mensen zegt, dat er sprake is van discriminatie zoals hier. Je geeft daar immers ook mee aan dat dikke mensen dus raar zijn.
Je kunt beter uitleggen dat je nooit iets hard over het uiterlijk van iemand anders zegt. Dat dat niet fijn kan zijn voor de ander. En als je kindje iets wil weten, hij dat op een gewone manier aan jou kan vragen als jullie weer thuis zijn…
Een onschuldige kinderopmerking
Ik denk dat we bij al dit soort opmerkingen in ons achterhoofd moeten houden dat het een onschuldige kinderopmerking is. Niet alleen door de ouders van het kind, maar ook door de persoon waar de opmerking over gaat!
Je kind leren dat alles en iedereen gelijk is en dat je nooit iets onaardigs hoort te zeggen over een ander, dat is het enige wat je kan doen. En mocht er een opmerking komen, smoes het niet weg!
Even contact maken met de ander, al is het maar door een glimlach, werkt meestal veel beter. En overkomt het jou dat een kind iets over jouw uiterlijk zegt? Houd dan ook dus in je achterhoofd dat het kind (zeker als ze nog klein zijn) het helemaal niet rot bedoelt!
Inclusief opvoeden
- Inclusief opvoeden zonder discriminatie
- Inclusiviteit bevorderen onderwijs & kinderopvang
- Wat doe je als je kind een opmerking maakt over iemand die anders is?
- Wat als je kind discrimineert?
- Nature versus nurture
- Genderneutraal opvoeden
- Verschillen tussen jongens en meisjes
- Multiculturele opvoeding
- Opvoeden twee multiculturele achtergronden
- Wat moet je regelen als je kind gaat studeren? - 30 November 2024
- Schmink voorbeelden hand / arm kind - 28 November 2024
- Knotjes maken bij kinderen - 26 November 2024