Skip to Content

Bevalling inleiden voor 40 weken zwangerschap; hoe opwekken?

Bevalling inleiden voor 40 weken zwangerschap; hoe opwekken?

We weten allemaal dat een zwangerschap zonder complicaties gemiddeld veertig weken duurt. Het is heel normaal als de bevalling plaats vindt tussen de 37e en 42e week van je zwangerschap.

De bevalling kan echter ook korter of langer op zich laten wachten; als je kindje zich aandient vóór je 37 weken zwanger bent, is er sprake van vroeggeboorte. Dit kan spontaan gebeuren, maar ook in overleg met een gynaecoloog gepland worden na inleiden, bijvoorbeeld omdat er complicaties zijn die gevaren kunnen opleveren voor moeder en/of kind.

Een inleiding gebeurt echter ook regelmatig tussen de 37e en 42e week van de zwangerschap, omdat het in sommige gevallen verstandiger kan zijn om eerder te bevallen in plaats van te wachten tot de bevalling spontaan begint.

Vanaf de 42e week van je zwangerschap ben je echt overtijd en moet de bevalling ook vaak worden ingeleid.

Prematuriteit

Wanneer een baby wordt geboren vóór de 37e week van de zwangerschap, is er sprake van prematuriteit. Een te vroeg geboren baby heeft direct na de bevalling veel zorg nodig, omdat de organen vaak nog niet allemaal goed zijn ontwikkeld.

De overlevingskans van een premature baby ligt daarom ook lager dan wanneer een baby wordt geboren na een voldragen zwangerschap, hoewel een baby die wordt geboren na 28 weken zwangerschap wel 95% kans heeft om te overleven.

Dat wil echter niet zeggen dat de kwaliteit van leven ook gelijk is aan die van een op tijd geboren baby; vroeggeboorte kan er namelijk voor zorgen dat er achterstanden zijn op lichamelijk en/of cognitief gebied.

Meestal wordt prematuriteit veroorzaakt door te veel vruchtwater, wat het gevolg kan zijn van bijvoorbeeld zwangerschapsdiabetes. Daarnaast worden meerlingen vaak vroegtijdig geboren, omdat de ruimte in de baarmoeder simpelweg kleiner is wanneer deze gedeeld moet worden met één of meer andere foetussen.

Serotiniteit

Ook is het enigszins zorgwekkend als je al bijna 42 weken zwanger bent en er nog steeds geen tekenen zijn dat de bevalling op gang komt. Dit noemt men serotiniteit.

Het is belangrijk dat de zwangerschap niet langer duurt dan 42 weken, omdat de werking van de placenta minder wordt. Je baby krijgt dan minder zuurstof en voedingsstoffen. De conditie van je kindje wordt natuurlijk goed in de gaten gehouden tijdens de bevalling door middel van een CTG.

De kans is groot dat de gynaecoloog voorstelt om de bevalling in te leiden als je bijna 42 weken zwanger bent.

Mijn eigen ervaringen inleiden in combinatie met zwangerschapsvergiftiging

Gedurende mijn gehele zwangerschap was ik onder controle bij een gynaecoloog in het ziekenhuis, omdat ik een te hoge BMI heb. Als gevolg daarvan werden mijn kindje en ik extra goed in de gaten gehouden en kreeg ik bijvoorbeeld meer controles en echo’s.

Voor elke controle moest ik gewogen worden, om goed te controleren dat ik niet teveel in gewicht zou toenemen tijdens de zwangerschap. Daarnaast zijn er meerdere bloedonderzoeken geweest om verschillende bloedwaarden in de gaten te houden, waaronder vitamine D en ijzer.

Bij elke controle werd ook mijn bloeddruk gemeten. Al snel bleek dat deze aan de hoge kant was en dat we dus moesten uitkijken dat het niet zou uitmonden in zwangerschapsvergiftiging (ook wel zwangerschapshypertensie genoemd).

Het is normaal dat de bloeddruk in de zwangerschap iets stijgt, omdat het hart harder moet werken om ook de foetus van bloed te voorzien. Mijn bloeddruk begon echter verder te stijgen dan normaal was, maar desondanks was er nog geen sprake van zwangerschapsvergiftiging.

Ik werd goed in de gaten gehouden en daar bleef het eigenlijk bij. Aan het einde van de zwangerschap werd mijn bloeddruk weer iets hoger en wilde de gynaecoloog eigenlijk toch gaan ingrijpen, om te voorkomen dat het zwangerschapsvergiftiging zou gaan worden.

Ik weet niet meer precies hoe hoog mijn bloeddruk destijds was, maar het schommelde rond de 150/90.

We spraken af met de gynaecoloog dat er misschien een kans was dat ik met 37 weken zwangerschap dus al ingeleid zou worden, tenzij mijn bloeddruk stabiel bleef of zou zakken.

Toen ik 37 weken zwanger was, ben ik dus weer bij de gynaecoloog op controle geweest, met in mijn achterhoofd de kans dat ik meteen zou moeten blijven en ingeleid zou worden. De zogenaamde vluchtkoffer én de Maxi Cosi lagen al in de auto!

Gelukkig was alles nog in orde en werd er besloten mij nog niet in te leiden. De gynaecoloog vond het echter wel verstandig om niet te lang te wachten en stelde daarom voor om me in te leiden met 38 weken zwangerschap.

Aan de ene kant vond ik het een raar en onnatuurlijk idee om niet ‘gewoon’ te wachten op een spontane bevalling, maar aan de andere kant was het ook fijn om een datum te hebben waarop het zou gebeuren en dat ik me daar zo goed mogelijk op kon voorbereiden.

En dat deed ik dus ook: ik zorgde dat alle spullen om mee te nemen klaar stonden, dat we genoeg boodschappen in huis hadden voor in de kraamweek, en dat het huis helemaal netjes was als we weer uit het ziekenhuis zouden komen. Dat laatste was nog best een uitdaging, aangezien het eind augustus 2018 erg warm was (zeg maar gerust heet).

Op de dag van de inleiding moesten we ons ’s avonds melden in het ziekenhuis. Eerst werd er een CTG gemaakt om te kijken hoe het ging met de baby in mijn buik. Daarna werd er een ballonnetje geplaatst in de baarmoeder, welke ervoor moest zorgen dat de baarmoedermond weker wordt en er enige ontsluiting ontstaat.

Daarna werd ik naar een andere kamer gebracht om te overnachten. Dit ging echter niet zonder problemen, want een uur na plaatsing van de ballonkatheter kreeg ik al heftige weeën. Ik heb toen een spuit met pethidine gekregen om te kunnen slapen.

De volgende ochtend werd alles nogmaals gecontroleerd. Ik bleek genoeg ontsluiting te hebben, dus de vliezen werden gebroken en ik kreeg een infuus. De ontsluiting vorderde helaas niet erg snel.

Ik had erg veel pijn en heb uiteindelijk een ruggenprik gekregen, waarna het nog zo’n 12 uur duurde voordat mijn baby eindelijk werd geboren. Alles is gelukkig goed verlopen en ik was vooral erg blij dat ik mijn kindje in mijn armen kon houden!

Bevalling inleiden voor 40 weken zwangerschap; hoe opwekken? - Mamaliefde

Omschrijving van de afbeelding

Jisca