Huilbaby kenmerken & ervaringen met osteopaat- Mamaliefde.nl

Baby’s en huilen horen bij elkaar, je kindje kan immers alleen zo kenbaar maken dat er iets is. Maar er zijn kindjes die heel veel huilen en vaak niet getroost kunnen worden. Deze zogenaamde huilbaby’s kunnen hun ouders tot wanhoop drijven, want je voelt je zo machteloos en je wilt zo graag dat je kindje tevreden is.

Wat zijn de oorzaken, kun je het voorkomen en wat kun je er aan doen?

Inhoud toon

Kenmerken van een huilbaby

Wanneer is het omslagpunt dat je kindje niet gewoon huilt, maar hij of zij als een huilbaby wordt gezien? Hoewel je misschien zelf vindt dat je kindje veel huilt, hoeft dit nog niet onder deze noemer te vallen volgens de officiële benamingen.

De kenmerken die een huilbaby kan hebben:

Drie uur per dag huilen en dat drie keer per week en dan ook nog eens drie weken lang, pas dan wordt je kindje als huilbaby gezien.
Ontroostbaar zijn, ook als je wiegt en sust. Het huilen is luidkeels en je kindje beweegt er ook heftig bij.
Het huilen is niet gewoon huilen, maar echt krijsen, waardoor je niet meer begrijpt of het om honger of pijn gaat, omdat alles hetzelfde klinkt.
Je kindje is schrikkerig en snel overprikkeld.
Je kindje overstrekt zich.
Je kindje heeft een duidelijke voorkeurshouding.
Je kindje kan de beentjes moeilijk buigen en strekken.
Het draaien van het bekken is lastig.
Je kindje ligt graag met het hoofdje ergens tegenaan, bijvoorbeeld de bovenkant van zijn bedje. Dit kan duiden op hoofdpijn.
Hard en gespannen buikje.

Een huilbaby ben je dus niet zomaar! Maar het laat ook zien dat het niet zomaar iets is. Je kindje is duidelijk ongelukkig en jij wordt het zo ook.

Vraag om hulp als je je zorgen maakt of het gewoon niet meer aan kan!

Wat zijn de oorzaken van een huilbaby?

Meestal is er geen oorzaak te vinden voor een huilbaby. Het is maar 10% bij wie er wel een oorzaak gevonden kan worden en ook die oorzaken lopen erg uitéén.

Het kan te maken hebben met de bevalling, die voor het kindje traumatisch of juist te snel is geweest. Daar kan niemand iets aan doen!

Eventuele oorzaken kunnen zijn:

Moeilijke of te snelle bevalling, zoals gezegd
Darmkrampjes
Liesbreuk
Een verborgen reflux
Een infectie, zoals een oorontsteking
Te veel of te weinig drinken
Autisme
Psychische oorzaken
Stressvolle gezinssituatie, wat een baby echt wel aanvoelt!
Een (postnatale) depressieve moeder

Tips omgaan met een huilbaby

Blijf ondanks alles je kindje duidelijk maken dat je er voor hem bent en knuffel het heerlijk. Veel huilbaby’s hebben juist jouw aanwezigheid nodig. Bedenk dat ze echt niet huilen om je te pesten, maar omdat zij zich overduidelijk niet prettig voelen.

Mijn twee jongste mannetjes vonden het heerlijk om met hun buikje op mijn onderarm te leggen (bij de twee oudsten wist ik deze manier van vasthouden helaas nog niet), ze waren dan wel geen huilbaby’s, maar vonden het overduidelijk heerlijk.

Het schijnt huilbaby’s ook te helpen en ik heb weleens begrepen dat de wrijving van het buikje op jouw onderarm helpt bij krampjes. Je kindje voelt zo ook echt jouw huid (als je hem op je blote arm legt uiteraard) en voelt zich zo heerlijk dicht bij jou, wat een veilig gevoel geeft.

Andere manieren van huid-op-huidcontact kan natuurlijk ook. Een draagzak kan eveneens een fijne manier zijn om je kindje troost te bieden en toch meer te kunnen doen dan alleen je baby vasthouden.

Maar vooral raad ik je ook aan om bij de huisarts of kinderarts langs te gaan om er zeker van te zijn dat er geen lichamelijke oorzaak is. Ook kun je een osteopaat een diagnose laten stellen.

Het consultatiebureau is uiteraard ook dé plek om je zorgen kenbaar te maken. Blijf er niet mee lopen, want daar schiet je simpelweg niets mee op. Misschien hebben zij wel de gouden tip wat in jouw geval het beste zal werken!

Zit het jou niet lekker en denk je dat er meer aan de hand is dan dat de geleerden beweren? Niets houdt je tegen om een second opinion aan te vragen. Ga af op je moedergevoel!

Tips bij huilbaby’s

Hoe blijf je de situatie de baas als jouw kindje een huilbaby is?

Bedenk dat je kind het echt niet doet om jou het leven zuur te maken. Hij heeft je juist nodig en laat zo merken dat er iets is, ook al is het voor ons vaag wat het dan is. Zeg nou zelf: een trauma (van bijvoorbeeld de geboorte) is niet uit te leggen zonder dat je praten kan (en zelfs met woorden is het moeilijk…)
Zorg niet alleen goed voor je kind, maar ook voor jezelf! Een uitgebluste moeder kan je kindje juist niet gebruiken.
Blijf praten met je partner, zodat jullie er sámen uitkomen en er als een team voor gaan. Bedenk dat jullie hier even doorheen moeten en dat het tijdelijk is.
Blijf samen leuke dingen doen om weer op adem te komen. Opa en oma of goede vrienden willen vast wel een avondje op je baby passen.
Zoek lotgenoten om even lekker bij elkaar ‘uit te huilen’.
Blijf je kindje de liefde geven wat het zo nodig heeft!
Wat je vaak meekrijgt als je hulp vraagt, is een schema om zo regelmaat op te bouwen, wat voor een baby rustgevend kan zijn. Zorg dus voor regelmaat!
Huilbaby’s zijn vaak snel overprikkeld. Zorg dus voor rust!
Sommige baby’s zijn gebaat bij inbakeren. Doe dit wel op de juiste manier en doe niet zomaar iets…
Er zijn baby’s die juist rustig worden van babymassage
Houd bij hoe lang en wanneer je baby huilt, zo krijgt de hulpverlener er beter zicht op en misschien zie jij zo ook meer verbanden waarom het mis gaat (bijvoorbeeld als blijkt dat het altijd na het eten gebeurt en er dus misschien wel een allergie achter kan zitten)

Ten overvloede, hoop ik, maar ben je wanhopig? Je baby door elkaar schudden kan leiden tot de dood van je kind! Slaan is uiteraard ook uit den boze. Laat het niet zo ver komen dat je zo wanhopig wordt, maar als je niet meer voor jezelf instaat: leg je kindje rustig in de box of het bedje en loop even weg. Zoek hulp bijvoorbeeld bij het Centrum voor Jeugd en Gezin!

Als niets helpt

Soms kan het nodig zijn dat je kindje wordt opgenomen in het ziekenhuis. Dit kan voor de baby nodig zijn om een goed ritme op te bouwen, maar ook voor de ouders om tot rust te kunnen komen.

Als je eenmaal er zelf doorheen zit, is dat niet alleen erg voor jou/jullie, maar zal de negatieve spiraal alleen maar verder doorzetten. Je kindje zal immers door deze spanning nog onrustiger worden.

In zo’n geval kan een paar dagen ziekenhuis even deze spiraal doorbreken en de weg naar verbetering ingezet kunnen worden.

Baby ontwikkeling per maand

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!