Hechting ouder & kind; kenmerken en tips bevorderen als baby

Hechting is belangrijk, dat word je wel duidelijk gemaakt in diverse opvoedboeken en artikelen op internet. Maar wat is nu eigenlijk hechting en waarom is dit zo belangrijk? Hoe zorg je voor een gezonde hechting en kan het ook verkeerde vormen aannemen?

Inhoud toon

Wat is hechting?

Onder hechting wordt de band verstaan die een, in dit geval, ouder en zijn/haar kind samen hebben. In principe gaat het hierbij om een affectieve relatie, die het kind vertrouwen geeft.

Een baby heeft behoefte aan deze hechting, dit is gewoon een natuurlijk gegeven. Het kindje zal zich minimaal aan 1 persoon hechten en hiermee dus een liefdevolle band hebben. Een kindje zo opvoeden dat het geen liefdesband op kan bouwen is dus niets anders dan het ontnemen van één van de eerste levensbehoeften.

Bowbly

John Bowbly was de man die de hechtingstheorie heeft omschreven. Hij maakte hiermee duidelijk dat zaken als ‘kinderen laten huilen’ geen goed idee zijn.

Dit beschreef hij trouwens al in de jaren 40/50! Zo modern is het ‘niet-laten-huilen’ dus eigenlijk helemaal niet.

Waarom is hechting zo belangrijk?

Hechting, indien het gaat om een goede hechting, geeft een kind een veilige haven. Het helpt de baby bij zijn sociale en emotionele ontwikkeling.

Hij zal in vreemde situaties de nabijheid opzoeken van deze opvoeder en vanuit deze veilige haven de wijde wereld durven ontdekken. Je spruit heeft behoefte om op deze manier de nieuwe omgeving te leren kennen.

Kinderen blijken meer zelfvertrouwen te hebben als zij goed gehecht zijn. Ze kunnen meer hebben en willen meer leren. Ook zijn ze minder angstig. Volgens meneer Bowbly is het effect op de geestelijke gezondheid zelfs onomkeerbaar.

Met andere woorden: je kindje moet in de eerste drie jaar van zijn leventje zich kunnen hechten aan 1 of meer personen om hier in zijn verdere leven geen last van te hebben. Hij stelde zelfs eerst dat dit de moeder moet zijn, maar daar kreeg hij teveel commentaar op.

Men gaat er nu vanuit dat hechting niet persé aan de moeder hoeft te zijn en ook aan meer personen kan zijn.

Een baby hecht zich van nature

Zoals gezegd zal een baby zich direct willen hechten. Natuurlijk zal dit de eerste maanden niet echt bewust zijn. Hij probeert met iedereen contact te maken en richt zich niet specifiek op één persoon.

Vanaf drie maanden zal hij een voorkeur gaan krijgen en zich echt gaan richten op deze mensen en hun reacties. Natuurlijk logisch dat dit vooral de mensen zijn die altijd om hem heen zijn. Ook de ouders zullen zich aan het kind gaan hechten, wat natuurlijk ook noodzakelijk is om een veilige hechting tot stand te brengen.

Is de baby min of meer een half jaar, dan zal het zich echt gaan richten op de mensen die heel direct bij hem staan en vaak ook op 1 specifiek.

Daarom is het dan ook belangrijk dat baby’s niet door teveel verschillende personen verzorgd worden. Waarbij men stelt dat kwaliteit ook nog eens boven kwantiteit gaat. Wees er dus echt voor je kindje als je tijd met hem doorbrengt.

Reageer op zijn behoeften, waardoor je lieverdje vertrouwen gaat krijgen. Niet alleen in jou, maar daarmee ook in de wereld om hem heen.

Vanaf 7/8 maanden krijg je de eenkennigheidsfase, die eigenlijk gewoon erbij hoort dus en de verlatingsangst komt om de hoek kijken. Probeer je kindje het vertrouwen te geven dat je terugkomt, door hier echt een beetje mee te trainen. Na 9 maanden zal de hechting nog wel toenemen, maar wordt de kritieke fase afgesloten.

Hoe bevorder je dus een goede hechting tussen ouder en kind?

Natuurlijk zal jij als ouder jouw baby de kans moeten geven om zich aan jou te kunnen hechten. Neem dus tijd om je kind aandacht te geven.

Geef hem het vertrouwen dat je er bent als hij je nodig heeft (daarmee komen we dus meteen op het ‘laten-huilen’-probleem) en troost hem als hij het nodig heeft. Leef je in in het kind en handel naar zijn behoeftes. Help hem bij het leren ontdekken van de wereld en later op school.

Wat is een onveilige hechting?

Een kind in, bijvoorbeeld, een probleemgezin kan zich wel hechten aan zijn ouders (want dat doen ze immers van nature) maar deze hechting kan heel onveilig zijn.

Bij een onveilige hechting zullen de kinderen zich juist vastklampen aan hun ouders en niet willen ontdekken of ze zijn juist het tegenovergestelde: ze stellen zich onverschillig op. Hoe ouder het kind is, hoe moeilijker het wordt om een hechting veilig te laten worden.

Vooral leerproblemen, geen eigenwaarde voelen en bijvoorbeeld geen relaties durven aangaan, zijn voorbeelden van problemen die onveilig gehechte kinderen ervaren.

Uiteraard lopen kinderen die nare situaties meemaken groter risico op een onveilige hechting. Denk hierbij aan ouders met een verslaving of psychische problemen.

Maar uiteraard ook kinderen die (vaak) gescheiden worden van de mensen die ze lief hebben, zijn eerder slachtoffer. Kinderen die in tehuizen verblijven, bijvoorbeeld, of adoptiekinderen zijn dan ook relatief vaker niet goed gehecht.

Daarnaast wordt een onveilige hechting ook gecreëerd als kinderen niet serieus genomen worden. Wil het kindje slapen, maar jij wil juist dán spelen? Wil je kind jouw aandacht, maar jij hebt nu geen tijd?

Jouw kleintje zal daardoor angstig of afwerend worden, wat een onveilige hechting teweeg brengt. Leer niet jouw eigen behoeften voorop te stellen, hoe klein ze dan misschien ook nog zijn!

Ook ouders die de ene keer het kind overladen met alle liefde en het volgende moment het volledig negeren, geven geen veilige basis aan het kind mee.

Therapieën

Er worden therapieën aangeboden, maar hier is wel enige voorzichtigheid geboden. Pedagogen kunnen uiteraard zeker helpen bij hechtingsproblemen. Maar let wel goed op. Er zijn namelijk behandelingen waarvan men denkt dat het juist averechts werkt!

Dwang is hierbij vaak niet aan te raden, zoals bij de holdingtherapie.

Bij de holdingtherapie gaat men er vanuit dat het vasthouden van het kind het kind moet ‘breken’ (om het maar even cru te zeggen).

Ze zouden zich dan uiteindelijk overgeven aan de liefdevolle (?) omhelzing van, bijvoorbeeld, de moeder. Dat ze daarbij bij sommige varianten zelfs zo ver gaan dat het kind vastgebonden kan worden of dat de ouder op het kind gaat zitten, dat geeft toch te denken!

Baby ontwikkeling per maand

Kraamweek

Natuurlijk Ouderschap

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!

Volg me via: