Mama blunders; herkenbaar voor iedere moeder!

Tja, we zijn moeder en vinden van onszelf dat we dus ook perfect moeten zijn richting ons kind. Maar laat me je uit die droom helpen: je bent niet perfect… Ook niet als moeder. En juist omdat we perfect willen zijn, zijn de meest gewone foutjes die we maken opeens onoverkomelijk en zien we het als een mama blunder.

Maar dat geeft niet hoor, het geeft later alleen maar stof tot lachen op verjaardagen… En om even de hele boel recht te zetten: nee, je bent niet perfect in de zin van dat je altijd alles goed doet zoals het moet.

Maar veel belangrijker: je bent wel perfect gewoon zoals je bént! Ook als moeder! Goed, mama blunders dus…

Inhoud toon

Studiedag

Haast, haast, had ik. We waren al aan de late kant. Dus de groten uit de auto gegooid en met de jongste (toen nog kleuter) draven naar zijn kant van het schoolgebouw. Maar help, wat was het hier akelig rustig!

Zo laat was ik nou toch ook weer niet? Met een stijgend voorgevoel van ‘hier gaat iets niet goed’ lopen we naar de ingang. En ja hoor, er hing een papiertje met de mededeling dat de kleuters studiedag hebben…

Grmpf, schaam en nu zo gewoon mogelijk teruglopen naar de auto. “Kom maar schat, je hebt vrij vandaag”…

Help, het is woensdag!

En dan nog zo één. Op woensdag waren de schooltijden anders bij de kleuters. Ik loop op mijn gemakje bij het tuincentrum over de parkeerplaats. Nog even hier een plantje kopen en dan de jongens halen, dacht ik…

Opeens zie ik over de weg moeders fietsen. En met een schok bedenk ik me dat het WOENSDAG is: ik moet mijn kleuter al opgehaald hebben! Met een noodvaart richting school waar de juf me met een grijns stond op te wachten. En ik? Tja…

Aan de andere kant van de brug

Eh…en dan nog maar één. Zoon opgehaald op de fiets. Ons dorp wordt doormidden gesneden door een doorgaande weg en een brug.

Zoon vertelt me dat een klasgenoot weer aan het treiteren was geweest en vervolgens of hij binnendoor naar de brug mocht fietsen. Natuurlijk, zie ik je bij de brug!

Met mijn hoofd bij dat ‘rotjoch’, die continu mijn zoon én andere leerlingen liep te pesten, fiets ik door. Brug over, fietspad op…achter me gaat de brug dicht. En ja hoor, moeders wordt wakker: ik zou wachten bij de brug!

En toen stonden we dus naar elkaar te zwaaien over het water heen… Gelukkig kon hij er wel om lachen, maar ik schaamde me weer eens behoorlijk! Want hij had niet alleen die brug over gemogen…

Namen

Nog zo één, die volgens mij iedereen wel heeft: de verkeerde naam roepen. Meestal roep ik ze allemaal voordat ik de juiste heb.

Nu is dat misschien nog geen blunder te noemen, maar toen ik aan alle namen van mijn kinderen blijkbaar nog niet genoeg had en dus de naam van mijn hond maar ging gebruiken, zakte ik toch wel door de grond…

De blunder van de schoonmoeder…

Ooit in mijn eigen jonge jaren had ik verkering met een jongen, waarvan de mama dacht dat ze haar zoon door en door kende. Zo beweerde ze stellig tegen mij iets over haar zoon (ik zal even niet op de details ingaan) waarvan ik wist dat het tegenovergesteld was van wat zij beweerde. Ik heb mijn mond gehouden want de opmerking was zelfs goed bedoeld.

Inwendig heb ik haar eerlijk gezegd behoorlijk uitgelachen. Ze had een duidelijk ‘zedelijker’ beeld van haar zoon dan wat de werkelijkheid was. Maar ik heb er 1 ding van geleerd: je mag denken dat jij je kind volledig goed kent, maar dat lijkt maar zo!

Je bent immers nooit de hele dag bij hem of haar, dus hoe weet jij nu wat hij/zij dan doet? Ik zal dus nooit zo’n opmerking maken tegen een vriendin van mijn mannen. Die blunder laat ik liever aan een ander over…

Staart tussen de deur

Ik weet niet of het een mama blunder te noemen is, maar het gebeurde wel in mijn rol als mama. Ik was mijn oudste, toen dus een kleine baby, aan het verschonen. Hij kwam net uit het badje, waar ik hem met manlief in had gedaan.

De telefoon ging en mijn man loopt dus naar een andere kamer waar de telefoon stond. Hij dacht er in zijn haast niet bij na de deur dicht te doen, maar ik had dus mijn baby voor me op de commode liggen.

Dus dacht ik slim te zijn en mijn kind goed in de gaten te houden en niet van mijn plek te wijken. Met mijn voet kon ik precies de deur een zetje geven, zodat het niet te koud voor de kleine zou zijn…

Om met afgrijzen te zien dat er een staartje onder de deur zat! Kater protesteerde luid, ik gillen, manlief komt er aan draven…Paniek! Gelukkig bleek er niks aan de hand. Hoe zoon reageerde op alle commotie zou ik eigenlijk niet meer weten…

De gebruikelijke blunders

Nu zijn dit zo maar een paar blunders die me zelf overkomen zijn en uiteraard is het lijstje bij lange na niet compleet. Maar ook op internet kom je de mafste dingen tegen of hoor je die van een ander.

De blunders die je vooral tegenkomt of hoort:

Kind vergeten mee te nemen: je bent bijvoorbeeld met twee kinderen ergens heen en je vergeet 1 van de 2 weer mee te nemen.
Vergeten je kind af te leveren bij het KDV en dus kom je met kind op je werk aan.
Een verkeerd zalfje gebruiken waardoor je kindje iets totaal verkeerds op zich krijgt (met de nodige ellende erbij).
Een traphekje vergeten dicht te doen…
Iets vertellen bij de dokter en kindlief zegt gewoon dat dat niet waar is.
Ook zo’n veelvoorkomende: de ongelukken met poepluiers of plassende kinderen.

Wat ik maar wil zeggen

Dus: om een lang verhaal kort te maken: we doen allemaal wel eens iets raars! Zolang onze intenties maar goed zijn is er niets om je voor te schamen! En deel jij nu ook jouw blunder?

Moederschap

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!

Volg me via: