Skip to Content

Museumpark Orientalis review

Museumpark Orientalis review

Bij ons thuis vind je geen cadeautjes onder de kerstboom, maar een kerststal. Van Playmobil zodat ze er mee kunnen spelen en zelf het kerstverhaal kunnen naspelen. Het babytje ligt nog wel in de doos, die komt er pas op Kerstavond. Mijn ouders hadden, nadat ze zijn getrouwd, twee kerststallen en maken daar ieder jaar een behoorlijk diorama van in de woonkamer die tijdens de kerststallentocht (alternatief op kroegentocht) altijd erg populair is.

Toen we de uitnodiging kregen om naar de opening van de grootste kerststal van Europa te komen, leek me dat een gezellig uitje in het kader van de adventstijd. Mocht je ook nieuwsgierig zijn; wees er dan snel bij, want dit jaar wordt dit voor de laatste keer opgebouwd! En weer eens wat anders dan de opgebouwde kerstdorpen bekijken bij het lokale tuincentrum.

Museumpark Orientalis

Museumpark Orientalis bestaat al meer dan honderd jaar en is in 1911 begonnen als ‘Heilig land’ als alternatief voor mensen die graag daarheen wilden reizen maar geen geld hadden. Momenteel krijgt het museumpark geen subsidie meer en proberen ze de drie werelden bij elkaar te brengen en is er een hoop veranderd.

Verspreid over het park vind je Juda, een Arabische stad, de karavaan, Romeinse stad en tegenwoordig net buiten de parkgrens ook de berg Golgotha. Als klein meisje ben ik daar met mijn ouders geweest en eerder dit jaar was ik van plan om met Pasen er met de kinderen heen te gaan. Het was echter zo slecht weer dat we de plannen wijzigden. Extra leuk dus om hier nu voor uitgenodigd te worden.

Het park is normaal alleen open van april tot oktober, maar vanwege dit en straks het ‘Feest van het Licht’, is het in het weekend geopend.

Een kerstal van 100 m²

In het hoofdgebouw staat het kerstdiorama opgesteld, een enorm landschap dat meer is dan alleen een kerststal, maar eigenlijk een hele kerstwereld die het kerstverhaal vertelt terwijl je er langs loopt. Heel bijzonder om daar met de kinderen langs te lopen en ondertussen uitleg te geven.

We hebben er voor gekozen om ze niet naar een Christelijke of Katholieke school te laten gaan, maar Daltononderwijs waar ze hier niets mee doen. En vinden het ook onze taak om daar meer over te vertellen. Maria en Jozef kennen ze en ze weten dat Kerstmis niet draait om de kerstman die cadeautjes komt brengen, maar de geboorte van Jezus. Dat is al meer dan sommige anderen volwassenen ;-) 

Daarom is het zo bijzonder om samen langs deze tentoonstelling te lopen en ze uit te leggen waar het verhaal begint en hoe het eindigt. Toch wat anders dan als je het in een boek leest. Sterker nog, zelf leerde ik er ook weer wat van, dat ze op een gegeven moment gevlucht zijn naar Egypte, wist ik bijvoorbeeld niet.

Nazareth

De presentatie begint in Nazareth bij het meer van Galilea waar Maria en Jozef woonden. In het kader van de volkstelling op last van de Romeinse keizer Caesar Augustus gingen ze op reis naar Betlehem wat 130 km verder op lag. Dit is de stad van Koning David waar beiden afstammelingen van waren en zich dus wilden laten inschrijven. Maria was hoogzwanger toen ze op pad ging, daarom reisde ze op een ezel, onder andere door het bos.

Herders en engelen

Na het bos volgt een landschap vol met de herders en schapen die het lied van de Engelen hoorden met de boodschap dat er een baby was geboren en komen daar als eerste op bezoek om het kindje te bekijken. De engelen hangen niet alleen tegen de achterwand aan, maar zweven zelfs door de lucht op pluizige wolkjes. Grappig is om te zien dat hier ook diverse ‘kerststallen’ gebruikt zijn als stallen voor de herders.

Kerststal

Dan volgt de ‘traditionele’ kerststal met Maria, Jozef, kindje in de kribbe, een ster die boven de kerststal prijkt, en meerdere engelen zoals de blauwe engel, maar ook een rode en zwarte engel. Natuurlijk mogen de os en de ezel niet ontbreken.

Betlehem

Via de boeren komen we bij de stad Betlehem waar het een drukte van belang is. Overal staan en zie je mensen en wordt er volop gehandeld, maar ook de was gedaan bij de waterput en als je langer kijkt zie je nog meer details. Waaronder de ezel met Maria die de stad binnenkomt met baby in haar armen.

Volkstelling

De volkstelling zelf mag niet ontbreken, we komen hier in het rijk van de Romeinen met soldaten en een gebouw waar de volkstelling plaatsvindt.

De wijzen

Natuurlijk mogen de wijzen (ook wel bekend als Drie Koningen) niet ontbreken. Als je goed kijkt zie je hier zelfs een beer in zijn hol.

Egypte

Na de vlucht door de woestijn, waar we ook de bedoeïenen zien met de tenten, komen we uit bij de Nijl en het land van de farao’s waar de familie heen is gevlucht om te voorkomen dat hun zoon gedood moet worden, zoals is verordend door Herodes. Als je goed kijkt zie je regelmatig ook de Heilige Familie voorbij komen in de diverse taferelen.

Naast dit enorme diorama zijn er ook diverse andere kerststallen te zien van verschillende materialen en uit verschillende landen (wel voornamelijk Europa). Van kristalglas, tot hout, riet, winterse taferelen en meer.

Wat vonden we er van?

Het geheel heeft in ieder geval heel veel indruk gemaakt op de kinderen, ze begrijpen het Kerstverhaal nu in ieder geval weer een stukje beter. Ze bleven ook weer nieuwe taferelen en beelden zien. In totaal zijn er maar liefst 1800 beelden van dieren en mensen te zien. Dus je ziet ook echt overal iets anders. De kinderen bleven maar kijken. Heel bijzonder hoe ze ook alles op elkaar afgestemd hebben in dezelfde stijl (levensecht) en formaat (1 op 11). De beelden komen overal vandaan.

Zoals ik al aangaf is dit de laatste keer dat het zo groots wordt opgezet, ze zijn er twintig jaar mee bezig geweest om het zo compleet te krijgen. Naast alle elementen uit het kerstverhaal, zijn er ook veel verrassende volkswijsheden, oude dieren- en plantensymbolieken verwerkt. Wat er in de toekomst mee gaat gebeuren? Dat is nog niet bekend, ik hoop dat er wel iets mee gebeurt, want het is echt bijzonder om te zien. Ook als je niets met het geloof hebt.

Samen met de wandeling door het park zijn we er een kleine drie uur geweest, het is dus een leuke activiteit voor een middagje uit. Wel vond ik het opmerkelijk dat wij wel zagen dat te zien is dat het park al meer dan honderd jaar bestaat en een deel aan opknappen toe is.

Terwijl de kinderen ervan genoten en de trappetjes en steegjes zagen als een doolhof en overal wilden kijken. Ze genoten ook echt van het buiten zijn.

Linda van Aken