Skip to Content

Flesvoeding baby; Ervaringen kunstvoeding en vooroordelen

Flesvoeding baby; Ervaringen kunstvoeding en vooroordelen

Daar zat ik dan. Borstvoeding ging niet meer. En geen enkel pak flesvoeding in huis… Even kwam die ene blog nog bovendrijven waarin stond dat je voor de zekerheid altijd een pak in huis moest hebben. Al was het alleen maar voor bijvoeding.

Tsja, dat was nu te laat. Onze kraamverzorgster redde ons, met een noodkrat vol babyspullen die altijd in haar auto staat. De schat. En daar stond ik dan: poeder er in, water koken…

Het leek chemische magie. Ga ik dit maanden achter elkaar doen? En ja, de eerste zes maanden zijn alweer bijna voorbij. Schuldgevoelens, reacties van anderen… Alles passeerde de revue.

Het is geweldig als je borstvoeding kunt geven! Maar dit artikel gaat over het taboe op flesvoeding en pleit voor meer keuzevrijheid. Want borst of fles? Laten we elkaar in ieder geval respecteren.

Flesvoeding in plaats van borstvoeding

Tijdens mijn zwangerschap las ik het boek ‘De Melkfabriek’ van Sofie van den Enk. Wat een goed boek is dat, eerlijk en nuchter. Het gaat over borstvoeding, maar steeds wordt benadrukt dat je géén slechte moeder bent als je voor flesvoeding kiest/moet kiezen.

Want ja: borstvoeding is de beste voeding want daar zitten antistoffen in, en in flesvoeding niet. Maar flesvoeding is óók goede voeding, vol vitaminen en alles wat je kind nodig heeft.

Ik vond het moeilijk om te stoppen met borstvoeding. Je wilt het beste voor je kind en aangezien de gehele wereld zegt dat borstvoeding de beste voeding is… Doordat ik het boek van Sofie had gelezen, vond ik het minder moeilijk om de keuze voor flesvoeding te maken toen bleek dat ik geen borstvoeding kon geven.

Ik stopte met borstvoeding omdat ik D-TSR heb, waardoor je je enorm depressief voelt tijdens het voeden en kolven en dat is gevaarlijk voor de hechting met je kind.

Flesvoeding baby net geboren

Als je zoekt naar informatie over flesvoeding bij baby’s valt direct op dat je weinig informatie vindt over flesvoeding bij baby’s die net geboren zijn. Bijvoorbeeld: ‘Als je overstapt op flesvoeding of een combinatie van borst- en flesvoeding, wil je natuurlijk meteen een passende voeding geven…’.

De optie van 100% flesvoeding wordt helemaal niet genoemd. Die optie wordt zoveel mogelijk afgeschermd, want die optie ís eigenlijk geen optie.

Borstvoeding moeten we geven, en wel met z’n allen. Je borsten zijn er toch voor gemaakt? Hoezo lukte het niet? Heb je het wel genoeg geprobeerd?

En nogmaals: ik weet dat borstvoeding de beste voeding is. Maar wanneer accepteren we dat niet iedereen borstvoeding kán geven. Ook al willen we dat het liefste wel. Soms kan het gewoon niet. Het feit dat het je niet lukt, is vaak al pijnlijk genoeg.

Taboe op flesvoeding

Want weet je dat de meeste moeders die flesvoeding geven zich schamen? Dat ze het gevoel hebben dat ze hebben gefaald? Dat ze soms niet op stap gaan met hun baby omdat ze bang zijn in het openbaar de fles te moeten geven? Dat is echt heel erg. Er ligt een mega-vergrootglas op borst-/flesvoeding. Terwijl veel peuters een groente- en fruittekort hebben en daar hoor of zie je haast nooit wat over. Niet dat er geen aandacht mag zijn voor borstvoeding. Maar dit is niet meer normaal. Elke ouder wil het beste voor zijn kind. Dus waarom zijn we dan zo hard voor elkaar?

Er staan zelfs leuzen op internet zoals: ‘Moeders die hun kind de borst ontzeggen en de honger van hun baby afkopen met de fles, zijn simpelweg egoïstische vrouwen.’ En: ‘De fles is voor de luie vrouw die haar eigen tijd belangrijker vindt dan het opbouwen van een band met haar kind.’ Een fles maken en geven kost evenveel tijd als borstvoeding geven, maar goed.

Reacties van anderen op flesvoeding

Mijn dochter had haar fles lange tijd om de drie uur. Dat betekende dat ik vaak de fles zat te geven in een café of een restaurant. De mensen achter de bar waren zonder uitzondering áltijd vriendelijk en maakten zo een flesje warm water voor me klaar. Gratis. Altijd.

Maar de mensen die met me in de rij stonden of om me heen zaten aan de tafeltjes… Dan stond ik met baby op mijn ene arm, poedertoren in mijn hand, die fles te vullen.

En ze keken. Met een blik van: oh, die moeder geeft een fles… Weet je wel, een echte… Wat zielig voor dat kind…

In plaats van dat ik lekker gezellig mijn kind aan het voeden was, en even kon genieten van mijn o-ik-heb-een-kind-maar-ga-nog-steeds-op-stap-gevoel, voelde ik me ongemakkelijk.

Hoe komt het dat we elkaar aan de ene kant altijd willen helpen, zéker als iemand een baby heeft, terwijl we aan de andere kant iemand ook totaal kunnen afkeuren.

Soms had ik echt de neiging om naar iemand toe te lopen en te zeggen: ‘ik heb het geprobeerd hoor’, maar ik was te bang dat ze zouden zeggen: ‘je hebt het vast niet lang genoeg geprobeerd, of je hebt dit of dat zeker niet geprobeerd’, en ik vervolgens in huilen uit zou barsten.

Na 3 maanden was ik dat zat. Het is mijn kind. Het is mijn keuze. En ik wéét dat ik het heb geprobeerd, met alles wat in me was. Dus ik geef nu de fles.

Wat de rest in de wereld vindt: dat kan me niet schelen. En dat standpunt schijnt een belangrijke stap te zijn in het leven als ouder.

Maar waar ik nog steeds kromme tenen van krijgt, zijn opmerkingen als:

  • Weet je, misschien lukt het bij een tweede wel…;
  • Let je er wel op dat je haar genoeg knuffelt? Want ze mist natuurlijk een hoop liefde als je geen borstvoeding geeft… (ECHT. GEHOORD.)
  • Oh? Geef jij borstvoeding met de fles? (zucht…)
  • Ah, die krijgt borstvoeding, dat zie je zo! (euh, nee..? Ze krijgt de fles.) O… Ze ziet er zo goed uit… (ja gek hè, ik zorg ongeveer 24/7 voor haar…?)

Ik had vanaf het begin enorm veel moeite met het geven van borstvoeding en de lactatiedeskundige die me ‘hielp’ alleen in het verslag schreef: ‘Hadewych wil heel graag!’.

Ze greep net zo fanatiek de speen van de fles, maar door die opmerking had ik toch het gevoel dat ze liever de borst had.

En wist je dat…

  • De overheid verbiedt om reclame te maken voor zuigelingenvoeding. En dat het óók niet in de aanbieding mag? (nee hoor, laat al die ‘falende’ moeders maar lekker de volle mep betalen) Terwijl er op alcohol, snacks etc. elke week wel ergens een aanbieding is.
  • Dat het verplicht is om OVERAL waar het om flesvoeding gaat, erbij te zetten dat borstvoeding de beste voeding is? Zelfs op het pak flesvoeding? En dat mierzoete limonade vol suiker gewoon verkocht mag worden, zonder enige kanttekening dat een kind ook gewoon water, kinderthee of op z’n ‘slechts’ natuurlijke/verantwoorde/zonder suiker limonade kan drinken?
  • Er waanzinnig strenge kwaliteitseisen zijn voor flesvoeding? En je heus niet zomaar wat geeft.
  • Er in het receptenboek voor baby’s staat: ‘prak gerust een liga of ander soort babykoekje door het groentehapje?’ En weet je hóeveel suiker er in die koekjes zitten? En waarom moet je überhaupt koekjes door groentehapjes prakken? Geen crackers, maar kóekjes.
  • Ik een hekel heb aan het woord ‘kunstvoeding’. Het geeft me steeds het gevoel: ‘Ja, dit is nep hoor…’. Kun je je voorstellen dat we cup-a-soup ‘kunstsoep’ noemen? HOEZO heet flesvoeding in een keer kunstvoeding?
  • Het een ENORME opluchting was dat mijn verloskundige op een gegeven moment zei: ‘Je moet hier mee stoppen want dit is niet verantwoord. Ga over op flesvoeding.’ En dat ze dat eigenlijk niet zo mogen zeggen? Nee, dan is het beter dat mevrouw-de-moeder er eerst vollédig aan onderdoor gaat, en dan misschien, als het echt niet anders kan, en het kind bijna verhongert…;
  • Er dus echt wel uitzonderingen zijn die je nog steeds heel lief en als 100% goede moeder behandelen als je voor flesvoeding kiest/moet kiezen;
  • Er ook een heleboel lieve mama’s zijn die voor borstvoeding kiezen ZONDER dat ze moeders veroordelen die de fles geven? Niet iedereen die borstvoeding geeft, is extremistisch.

Keuzevrijheid

Wij zijn allemaal mama’s. Wij hebben allemaal het liefste kind van de wereld… Laten we elkaar gewoon een glimlach geven en een helpende hand. Ongeacht of je iemand in het café ziet met een kind aan de borst.

Ongeacht of je iemand ziet die met een poedertoren in de weer is. We voeden ons kind. We houden van ons kind. En iedereen doet het op haar manier. Borstvoeding is prima. Flesvoeding is prima.

Dus tot slot: kies wat je zelf het beste lijkt in jóuw situatie, en laat iedereen die keuze in vrijheid maken.

Martine Pieters-de Wit
  1. Charlotte says:

    Wat een mooi verhaal! Heel treffend. En wat vreselijk die reacties van anderen op het geven van de fles aan je kindje! Goed om het taboe op flesvoeding te doorbreken, er is helemaal niks mis met flesvoeding. Sterker nog, zo ongeveer mijn hele generatie is er mee groot gebracht en er is echt niks mis met ons! Ik zelf heb mijn dochter tot 4 maanden volledig borstvoeding gegeven maar dat ging niet zonder slag of stoot. Het heeft me heel veel bloed (letterlijk!), zweet en tranen gekost. Voordat ik een kind kreeg was ik ook vrij kritisch op moeders die geen borstvoeding gaven. Ik dacht dat het gewoon en kwestie van doorzetten was… Nu heb ik zelf gemerkt dat het lang niet altijd zo makkelijk gaat. Het kwam bij mij moeilijk op gang en ik had heel veel last van tepelkloven, tot bloedend aan toe. Huilend zat ik elke keer te voeden. Ik wilde toch per se doorgaan maar realiseerde me dat het echt geen schande was geweest als ik over was gegaan op flesvoeding en begreep toen heel goed dat vrouwen zichzelf deze martelgang liever wilden besparen. Ik ben sindsdien ook een stuk milder naar vrouwen die geen borstvoeding geven. Iedereen is vrij om hierin haar eigen keuze te maken en gelukkig is er hele goede flesvoeding als alternatief beschikbaar waarmee onze kindjes net zo groot en gezond worden als met borstvoeding.

  2. Rianne says:

    Wow wat een mooi stuk met rake waarheden, alsof idd na dat eerste half jaar niet belangrijk is om op te letten met suikers e.d. en alles ineens geoorloofd is. Maar o wee als je voor flesvoeding kiest de eerste 6 maanden.
    Ook ik heb de keuze moeten maken te stoppen met borstvoeding, voor mezelf,de band met mijn kindje en de rest van ons gezin,bestaande uit man vrouw en nog 2 meiden van 9 en 11.
    Ook wil daarom zeggen tegen een ieder die met deze keuze worsteld, het mag,het is jouw keuze en laten we doen wat voor onszelf het beste voelt en niet maar altijd doen wat de wereld of de maatschappij wil dat we doen.

  3. Rianne says:

    Wow, het is net alsof ik dit zelf geschreven zou hebben. Zo herkenbaar! Het is echt belachelijk dat er een taboe heerst op het geven van flesvoeding en dat zoveel moeders er voor worden veroordeeld en zich er voor schamen. De moeders/ borstvoedingsmafia/ de overheid/ Lactatiekundigen die deze lieve moeders veroordelen zouden zich juist moeten schamen! Ik heb er ook alles aan gedaan om borstvoeding te geven, maar het mocht helaas niet baten (en toch voel ik nog dat ik dat erbij moet zeggen, zo ‘gehersenspoeld’ ben ik. Al wilde ik het gewoon niet geven, de keuze is voor iedereen zelf te maken en hoef je toch niet uit te leggen?!)… Liefde is het allerbeste wat je je kindje kan geven!

Comments are closed.