Dolphin Parenting ouders; betekenis van deze opvoedingsstijl?

Naast helikopterouders, unconditional parenting, off-grid parenting en curlingouders heb je nu ook de term Dolphin Parenting.

Wat is dat eigenlijk en wat is de basis hiervan? Waar komt deze term vandaan en welk soort ouderschappen heb je dan nog meer? En hoe voed je dan op volgens deze Dolphin Parenting?

Inhoud toon

Opvoeden als dolfijnen…

Tja, leuk hoor zo’n term. Maar als ik eerlijk moet zijn, echt duidelijk vind ik het niet. Want wat wordt er bedoeld met het opvoeden als dolfijnen? Wat doen die dolfijnen dan dat voor mij zo bijzonder zou zijn?

Toen ik de term de eerste keer tegenkwam (eerlijk gezegd, de aanleiding voor dit artikel dus) heb ik me echt afgevraagd wat ik me hier nu bij voor moet stellen.

Toch blijkt het al enige tijd te bestaan! En het wordt vast duidelijker als ik zeg dat de tegenhanger de tijgerouder is…

De verschillende soorten ouders

Opvoeden als een dolfijnenouder wil niks anders zeggen dan dat jij je kind niet te streng opvoedt. Ze laten hun kind juist spelend leren, in plaats van continu achter hun broek aan te zitten en ze steeds te dwingen tot presteren. De dolfijnouder is door de schrijver en geluksdeskundige Shawn Achor bedacht.

Wat een verschil is met de tijgerouder is dat de tijgerouder juist de moeder is die dus wel druk uitoefent om te presteren (dit zou gaan om strenge moeders van Aziatisch-Amerikaanse afkomst). Hier wordt verder uitgelegd dat er daarnaast de Chinese wolvenvader bestaat.

Ook al zo’n keiharde ouder, die het nog bonter maakt. Letterlijk zelfs, want de kinderen worden bont en blauw geslagen als ze niet voldoen aan zijn verwachtingen! Geef mij dan toch die dolfijnenouder maar…

Een andere auteur over dit onderwerp verzon nog een ander type ouder: het tegenovergesteld van die tijgerouder dus. Een ouder die alles spel laat zijn en volledig vrij laat. Volgens haar zijn dit dan kwallenouders…

In de praktijk

Maar wat houdt het dan in, in de praktijk? Dolfijnouders betreden dus eigenlijk de ideale middenweg. Ze zijn niet autoritair, maar laten de kinderen tot op gezonde hoogte in hun eigen waarde. Dit houdt dus in dat de kinderen wel degelijk begeleid worden, maar niet onder druk gezet worden.

Waar bij kwallenouders de kinderen vaak de touwtjes in handen houden, zal dit dus bij de dolfijnouders niet zo zijn. De kinderen worden vooral gemotiveerd om te leren door hun eigen doen en laten. Leren van hun fouten dus.

Ouders geven wel instructies als het nodig is, maar vooral ter ondersteuning en niet om te pushen.

Maar let op: in tegenstelling tot kwallenouders bieden ze dus wel structuur, en zo een veilige wereld om in te kunnen ontdekken. Ook zorgen ze voor voldoende ontspanning voor het kind. Zo beschouwd klinkt het dus simpelweg als de ideale ouder.

Voor een dolfijnouder ligt de lat hoog op gebieden van geluk, gezondheid en eigenheid. Terwijl de tijgerouder vaak echt ambitie najaagt.

Uit onderzoek blijkt…

Uit onderzoek blijkt dat kinderen van dolfijnouders het beter doen op bijvoorbeeld de universiteit. Een pleidooi voor de positieve opvoeding dus. De kinderen worden er gelukkiger door wat doorspeelt op alle gebieden van het leven.

Op zich niet heel raar natuurlijk. Bij de dolfijnouder zal een kind veel meer leren om het voor zichzelf te doen, wat je toch echt verder brengt én gelukkiger maakt.

Het doen uit angst voor je ouder is echt niet houdbaar. Of je gaat los als de ouder zijn macht verliest of je bent nooit jezelf en dus nooit echt gelukkig.

Voor- en nadelen van dolphin parenting

Net als bij praktisch alles zijn er voor- en nadelen te benoemen. De voordelen mogen dus duidelijk zijn. Je kind zal gelukkiger zijn, een groter zelfvertrouwen hebben, socialer zijn en gewend zijn om te leren door te doen.

Nadeel kan zijn (volgens onderzoek) dat kinderen zonder autoritaire ouders minder met waarden en normen kunnen omgaan dan kinderen met autoritaire ouders.

Verwende kinderen: mijn mening

Nu is er tegenwoordig nogal eens de opmerking dat kinderen te vrij worden opgevoed. Dat kinderen zich niet meer houden aan de waarden en normen van de samenleving. Toch denk ik niet dat dit is wat er bij dolfijnouderschap gebeurt. Je voedt je kinderen op tot sociale mensen.

Sterker nog: ik denk dat de kinderen eerder respectvol zullen zijn, omdat zij ook met respect behandeld worden. Dat is iets heel anders dan volledig losgelaten worden en de macht overnemen.

Het bovenvermelde probleem lijkt mij dan ook veel eerder iets waar kwallenkinderen zich schuldig aan zullen maken…

Wat kies jij?

Natuurlijk zijn theorieën prachtig, maar nu de praktijk nog. Niet ieder kind is hetzelfde en niet iedere ouder is hetzelfde. Vaak zal het in de praktijk neerkomen op een beetje schipperen tussen meerdere opvoedstijlen. Maar natuurlijk is het wel goed om jouw idealen voor ogen te zien en daar naartoe te werken.

Wil je graag een dolfijnouder zijn? Dan heb je dus in ieder geval een lijn waarin je te werk wilt gaan. Dat je dan hier en daar het net even anders zal moeten aanpakken omdat het anders echt niet werkt is helemaal niet erg.

Overigens ben jij niet de enige die je kind opvoedt tot een mooi persoon. Ook vrienden, school, leefomgeving en al die andere mensen met wie hij te maken heeft in zijn jeugd spelen een rol!

Natuurlijk kun je bij het uitzoeken van de basisschool een school uitzoeken die past bij jouw manier van opvoeden.

Meer lezen over Dolphin Parenting?

Boeken over dit onderwerp in het Engels zijn:

De boeken van Shimi zijn er eventueel ook in het Duits.

Opvoedingsstijlen

Author
Recent Posts

Volg me via:

Wil Cats

Schrijfster at geWILde teksten

Wil is een trotse moeder van vier puberende / volwassen jongens en vindt haar vreugde als beheerder van een 'vrolijke veestapel' in het bruisende gezinsleven en haar liefdevolle huwelijk.

Daarnaast is ze een gepassioneerde schrijfster, ze jongleert moeiteloos tussen de chaos van opgroeiende jongens en de serene wereld van woorden. Haar pen danst op het papier, gedreven door passie, en het favoriete onderwerp van deze woordkunstenaar? Ongetwijfeld: kinderen!

Volg me via: