Dachstein gletsjer met hangbrug, skywalk en ijspaleis

Als je wel van een uitdaging houdt en op zoek bent naar een unieke hangbrug; dan moet je zeker naar Dachstein toe gaan! Op de kaart valt hij al op vanwege zijn witte kleur; in dit deel van Oostenrijk is dit één van de hoogste bergen en het kan een stukje rijden zijn vanaf je vakantieverblijf, maar zeker de moeite waard.

Inhoud toon

Kaartjes reserveren

Om met de gondel naar boven te mogen gaan moet je een kaartje reserveren voor een tijdsslot, om niet ter plaatse teleurgesteld te worden. Dit is in de praktijk nog wel een uitdaging. Natuurlijk zat alles al helemaal volgeboekt, op een dag na dat er alleen maar regen is voorspeld. Voor de zekerheid bleef ik af en toe de website checken, en zowaar om zeven uur bleek dat er om half acht 3 plekjes waren vrij gekomen. De kinderen waren al wakker dus in sneltreinvaart opstaan, aankleden en ontbijten in de auto. Want het was nog drie kwartier rijden… En natuurlijk mis ik dan een afslag waardoor het nog langer is.

Aankomst

Dachstein gletsjer met hangbrug, skywalk en ijspaleis - Mamaliefde

Vanaf het dal rijd je door een poortje heen en krijg je een ticket; het is handig om deze in je tas te stoppen en mee te nemen naar boven om te laten afstempelen. Je mag dan weer gratis door de poort naar buiten. Natuurlijk had ik het kaartje in de auto laten liggen, echter toen ik op de terugweg uitstapte om te betalen controleerde een medewerker of ik kaartjes had van de gondel en deed ze de poort open en mochten we weer verder rijden. Anders betaal je 20 euro om voor deze weg vol haarspeldbochten naar boven te rijden. Wel een prachtig landschap met loslopende koeien, waar je doorheen rijdt. Boven vind je naast het dalstation ook nog een hotel en een restaurant.

Achteraf was dat ‘haasten’ helemaal niet nodig en werd er niet gekeken naar tijdstip, maar dat terzijde. Het voordeel van zo’n vroege ‘vlucht’ is dat het nog relatief rustig is. We konden dus ook helemaal bovenaan voor het stationgebouw parkeren en hoefden maar een kort stukje te lopen. Er waren diverse medewerkers aanwezig om iedereen een parkeerplekje toe te wijzen.

Met het reserveringsbewijs kon ik bij de kassa de kaartjes kopen, heb je een sommercard dan mag je gratis naar boven. En daarna in de rij wachten tot we naar binnen mogen voor de volgende gondel (kwartier later dan gereserveerd, maar dat was dus geen probleem). Vanwege de coronamaatregelen stond er dat er gevraagd werd om qr-code, hier werd echter niet naar gekeken. Wel waren mondkapjes verplicht vanaf 6 jaar.

Gletscherbahn

Met een gondel stijg je in een paar minuten naar zo’n 2700 meter hoogte. Daar vind je het bergstation waar je kan uitstappen. Je gaat met 90 personen tegelijkertijd, dus je zit nogal krap op elkaar. We kwamen er als laatste in en stonden dus bij de uitgang, maar wel bij de machinist die toevallig ook een woordje Nederlands sprak.

Handig om te weten is dat er bovenop de gondel een platform is waar maximaal 10 personen op mogen. Op de terugweg stonden we hier bovenop en je hebt dan vrij uitzicht op de omgeving en zeker de moeite waard. Eerst vonden de kinderen het wel een spannend idee, maar eenmaal in beweging keken ze hun ogen uit.

Je stijgt in korte tijd best veel, daardoor kreeg dochter toen we boven waren een bloedneus en zat haar mondkapje onder het bloed. Gelukkig was dit ook vrij snel weer verholpen. Zelf merkte ik het in het restaurant in mijn hoofd, een beetje vergelijkbaar met als je draaierig wordt (maar dan zonder dat je echt draaierig wordt). Nu heb ik jaren geleden toen ik van New Delhi naar Ladakh vloog last gehad van hoogteziekte en voelde het een beetje zoals toen.

Bergstation

Je stapt uit in het bergstation, hier vind je een kiosk (nu gesloten), kleedruimtes waaronder speciale voor het langlaufen, toiletten en bovenop een restaurant met terras. Je loopt hier buitenlangs naar een terras waar je uitzicht hebt op de enorme gletsjer. Ze waren hier met zwaar materiaal aan het werk, geen idee wat precies maar het leek er op alsof ze de skibaan aan het prepareren waren. De sneeuw zag er wel vrij donker / vies uit. Vanaf hier loop je naar beneden waar je kan kiezen om naar de skywalk te lopen, of de gletsjer over voor een wandeling naar (een van de) drie bergtoppen van meer dan 3000 meter hoogte. Wij gingen voor dat eerste. ;-)

Wel fijn is dat als je weer naar boven gaat je gebruik kan maken van een tweetal skiliftbanden waar je op kan staan en dus niet naar boven hoeft te klimmen. ;-)

Dachstein Gletsjer

De Dachstein Gletsjer is de meest oostelijk gelegen gletsjer in de Alpen en een zeer populaire wintersportbestemming in de regio Steiermark. Er kan hier van begin herfst tot eind mei geskied worden en vrijwel het hele jaar sneeuw ligt (maar dan te zacht). De afdalingen liggen tussen 2.700 m en 2.264 meter en er zijn drie sleepliften en een tweepersoonsstoeltjeslift (allemaal op het oostelijke deel van de gletsjer. In de zomer is de gletsjer vooral populair om te wandelen. Je kunt deze oversteken en zo de drie bergtoppen bereiken of bij goede weersomstandigheden zelfs doorlopen richting de Hallstattgletsjer.

Hangbrug en treppe in nichts

Om dit te bezoeken moet je een extra kaartje kopen, dit kan al beneden aan de kassa. Maar als je bij nader inzien het toch wel aandurft kun je ook hier nog een kaartje kopen voor 10 euro pp. Persoonlijk zou ik het combineren, je bent dan wel goedkoper uit. Als eerste heb je de hangbrug, één van de hoogste ter wereld en dat van de ene rots naar de andere. Het ziet er erg spannend uit, en vooraf twijfelde ik of ik het zelf wel zou durven. Stiekem heb ik toch wel last van hoogtevrees. Maar ik wilde het wel erg graag en met de kinderen erbij kan ik me natuurlijk niet laten kennen. ;-)

De oudste vond het prachtig en waar de jongste nog twijfelde of hij wel zou willen en het vooral nogal koud had was zij al halverwege. Gelukkig was het toen nog net rustig, dus kon ik een mooie foto maken van de brug. Ze was heel enthousiast dus met zoon aan de hand gingen we het samen ook proberen. Na de eerste stappen was hij al overtuigd dat het helemaal niet eng was, nog wel koud, dus heel vrolijk keek hij nog niet. En rende hij ook een paar keer heen en weer. ;-)

Ondertussen waren er allemaal wolken gevormd dus waar we eerst het dal nog konden zien, was dat nu verdwenen in de wolken en liepen we dus letterlijk door de wolken heen! Dat is toch wel een unieke ervaring.

Aan het einde van de hangbrug vind je de treppe in nichts, oftewel een aantal traptreden die naar niets leiden, of althans een glazen platform. Vanwege de wolken en je dus niets meer zag, en een paar mensen die nu van achteren kwamen en snel naar beneden gingen terwijl dochter nog twijfelde of ze dit wel durfde besloten we eerst even door te lopen voor een bezoek aan het ijspaleis en daarna terug te keren. Helaas bleek dat niet mogelijk, want aan het einde van dat bezoek kom je weer aan de andere kant van de poortjes uit en moet je een nieuw kaartje kopen. Beter kun je dus even wachten.

IJspaleis

In Werfen, maar ook in Hallstatt vind je een paar ijsgrotten, nu had ik daar wel over getwijfeld maar alleen met twee kinderen in het donker en dan toch een vrij pittige wandeling buiten de grotten en vervolgens in de grotten met heel veel traptreden leek me dat toch niet zo verstandig. Ook al zijn dit geen echte grotten, dit was toch een prima alternatief. ;-)

Onder het ijs van de gletsjer vind je namelijk een soort tentoonstelling waar diverse ijssculpturen staan. Van een enorme locomotief, tot de eerste man op de maan, van Toetanchamon tot een dino. En natuurlijk mocht ook de troon van het IJspaleis zelf niet ontbreken. Gelukkig lag hier een warme doek om op te zitten, zodat je niet zou vastplakken aan het ijs. Het was erg leuk gedaan ook met verschillende kleuren lichten.

Wel handig om te weten is dat de vloer erg glad is, dus de kinderen hier gingen ‘schaatsen’. Ook is het goed even opletten of je wel alles ziet, er staan geen richtingsbordjes, en soms moet je een gang in en weer terug voordat je verder gaat. In ongeveer een kwartiertje hadden we hier alles gezien en liepen we letterlijk onder een dak van sneeuw terug naar buiten.

Restaurant

Aangezien het buiten best koud was (onder vriespunt) zochten we na de wandeling lekker een plekje binnen in het warme restaurant. We zaten bij het raam, maar dat maakte niet veel uit want toen wij er gingen eten was het helemaal bewolkt en zag je alleen maar wit. Normaal is het een buffetrestaurant, nu vanwege de coronamaatregelen word je aan de tafel bediend en kan het wel even wachten zijn tot je de juiste medewerker hebt om een bestelling te doen.

Op het menu staan warme en koude dranken, alcoholische dranken en warme maaltijden. De bestelling werd wel zeer snel geleverd en was lekker. De prijzen voor de drankjes waren flink, maar het eten was vrij betaalbaar waardoor het totaal meeviel.

In het restaurant vind je ook een kleine voorraad aan souvenirs.

Meer informatie vind je hier.

Oostenrijk

Author
Recent Posts

Linda van Aken

Publisher at Mamaliefde

Linda is de oprichter van Mamaliefde.nl. In het dagelijks leven is ze getrouwd en moeder van een koningskoppel.

Met een achtergrond als pedagoge is Linda goed thuis in de theoretische aspecten van het ouderschap. Toch erkent ze dat in de praktijk, als moeder, de dingen soms net iets anders uitpakken. Daarnaast heeft ze een zwak voor kwalitatief speelgoed.

Linda heeft een passie voor reizen en ontdekt graag nieuwe plekken en probeert de vele werkuren te balanceren door kostbare quality time door te brengen met haar gezin.

Het zijn deze persoonlijke ervaringen die haar inspireren om te schrijven, en daarom behoren gezinsgerelateerde onderwerpen tot haar favorieten. Spontane acties schuwt ze niet; Linda staat altijd open voor een beetje avontuur.

Latest posts by Linda van Aken (see all)