Skip to Content

Coronials; de nieuwste generatie

Coronials; de nieuwste generatie

Coronials, één van de nieuwe woorden die zijn ontstaan door de coronacrisis. Met dit begrip worden de kinderen bedoeld die tijdens de crisis zijn geboren of in de nasleep ervan. Hoewel de nasleep? Volgens mij zijn wij nog altijd gewoon volop in de crisis zelf…

Maar goed, zullen deze kinderen inderdaad hierdoor anders zijn dan hun voorgangers: de millenials of generatie Z? Andere mensen zien het meer als kinderen die nu opgroeien. Zelf denk ik dat zij er beter aanspraak op kunnen maken…

Babyboom?

Inmiddels duurt de crisis al bijna negen maanden, dus kan het zomaar zo zijn dat er kinderen gaan komen die zowel verwekt zijn in deze crisis, als geboren zijn tijdens dezelfde crisis. Of er wel of geen babyboom zal komen is een groot vraagteken.

Toch kan ook dit best nog wel een stempel drukken op deze kinderen. Want stel dat er wel een babyboom komt, dan zijn er dus ook veel leeftijdsgenootjes en zullen misschien bepaalde voorzieningen (sportclubs, scholen) opeens weer een toestroom zien van kinderen.

Hierdoor zullen vooral dorpen misschien leefbaarder blijven. Als ik tenminste zie hoe het hier de afgelopen jaren gaat, dan gaat alles op dat gebied alleen maar achteruit.

Blijft de babyboom uit, of erger nog, is er juist een daling door de crisis, dan kan het ook nog eens net de laatste druppel zijn waardoor scholen helemaal verdwijnen… En zullen de kinderen genoodzaakt zijn om verder van huis naar school te gaan.

Invloed op baby’s?

Heeft een crisis nu echt invloed op het gedrag van de kinderen? Er zijn diverse onderzoeken die aantonen dat stress van de moeder, zelfs tijdens de zwangerschap, invloed kan hebben op het kindje.

Het is dus helemaal nog niet zo’n raar idee dat de groep kinderen die nu geboren wordt hier iets van mee krijgen. Maar wat zal dat gaan inhouden qua gedrag als ze later groot zijn, bijvoorbeeld?

Of toch ook wel positief?

Nu kunnen we ons natuurlijk helemaal laten meeslepen door de negatieve zaken, maar er zijn natuurlijk ook best positieve punten te bedenken. Want onze agenda’s zitten ongewild toch minder vol, waardoor we toch al snel meer tijd hebben voor huiselijke zaken.

We beseffen veel meer hoe belangrijk onze persoonlijke relaties zijn. Grote vraag is natuurlijk of dat blijft hangen als alles weer normaal is, maar goed, dat is een puntje voor een ander onderwerp.

Meer tijd dus voor de kinderen en niet door ze mee te slepen naar allerlei zaken. Maar gewoon in rust…thuis…of eventueel lekker buiten.

Nu opgroeien

Zoals ik al zei, volgens mij zijn de kinderen die nu opgroeien beter aan te duiden met deze term. Waarom? Omdat zij zeker beïnvloed zijn door deze tijd. Een tijd waarin niets meer normaal is.

Niets meer zeker is. Een tijd waarin toch een vorm van angst overheerst. Zelfs als je nog zo rustig als ouders probeert te blijven en je de angst helemaal niet aan wilt wakkeren.

Want kinderen hoorden toch echt dat ze niet naar opa en oma mochten omdat die anders ziek konden worden. Kinderen werd toch geleerd dat ze hun handen vaak moeten wassen en dat ze niet naar school konden vanwege die ziekte. Probeer daar maar eens niet bang van te worden.

Hoe veilig is hun wereldje nog? En wat doet dit met hun ‘zieltje’? De wereld van een kind hoort veilig en onbezorgd te zijn!

Het duurt maar voort

De tijd dat we ons moeten aanpassen duurt maar voort en als ik naar mijn eigen omgeving kijk wordt het er alleen maar ‘enger’ op. Waar in de eerste golf de meeste verhalen op afstand bleven, is Corona nu heel duidelijk aanwezig onder bekenden.

Op de school van mijn jongste, in het dorp, bij vrienden en ga zo maar door. Hoe kun je je kind nog uitleggen dat het allemaal wel meevalt of dat het maar voor even is?

En de oudere kinderen dan?

Trek ik het meteen even door naar de oudere kinderen. De kinderen die in dit rare jaar hun examen hebben gedaan en nu met hun rug tegen de muur staan. Universiteiten en hogescholen geven alleen online les, bijvoorbeeld.

Maar de jongeren die aan het werk willen, kunnen in veel gevallen hun droombaan wel vergeten. Moeten opeens hun toekomstplannen bijstellen. Vliegtuigbranche, horeca, entertainment: het zijn maar een paar voorbeelden van vakgebieden waar geen droog brood meer te verdienen is.

En al die jongeren, die helemaal wisten wat ze wilden, moeten nu een weg inslaan die ze helemaal niet wilden. Moeten zich oriënteren op iets anders

. Natuurlijk zal een deel daar prima mee om kunnen gaan. Maar dat hierdoor kinderen/jong volwassenen in de problemen komen: het zou mij niets verbazen.

Hoe dan verder?

We moeten dealen met Corona. Of we nu willen of niet. Meningen staan tegenover elkaar, iedereen denkt er het zijne van en iedereen wijst naar elkaar. Hoe anders was het tijdens de eerste weken, waar liefde opeens de boventoon voerde.

Het lijkt mij een feit dat we willen dat de gezondheidszorg overeind blijft en dat gaat dus over veel meer dan alleen maar Corona. Maar hoe kunnen we onze Coronials beschermen voor eventuele negatieve invloeden?

Wees zelf positief! Blijf hoopvol praten met elkaar en geef je kind de ruimte om zijn of haar frustraties te mogen uiten!

Laten we de liefde weer omarmen

Laten we toch teruggaan naar de houding van die eerste maanden. Er zijn voor elkaar, ook al is het op afstand. Laten we vooral positief blijven en niet overal tegenaan trappen. Jouw kinderen, welke leeftijd dan ook, zien jou als voorbeeld.

Voelen aan hoe jij je voelt. Zullen jouw boosheid overnemen. Jouw frustraties voelen. Jij bent hun veilige haven. Probeer dat dan ondanks alles toch te zijn.

Zorg dus goed voor jezelf! Bij oudere kinderen: praat er met elkaar over! En laten we met elkaar zorgen dat de schade richting de kinderen beperkt blijft!

Wil Cats
Volg me via:
Latest posts by Wil Cats (see all)