Skip to Content

Syndroom van Raynaud tijdens borstvoeding ervaringen

Syndroom van Raynaud tijdens borstvoeding ervaringen

Natuurlijk hoopt elke vrouw die borstvoeding wil gaan geven dat het allemaal perfect zal verlopen, en dan is het balen als je zoals ik last krijg van het Syndroom van Raynaud.

Meestal is dat ook heus het geval; slechts een paar procent van alle vrouwen is lichamelijk niet in staat om borstvoeding te geven, ook al hoor je het om je heen vast veel vaker dat vrouwen geen of te weinig melk hadden.

Dit heeft echter eerder te maken met een gebrek aan goede voorlichting en begeleiding tijdens de lactatieperiode dan met een daadwerkelijk probleem tijdens het geven van borstvoeding.

Redelijk wat vrouwen maken echter mee dat het geven van borstvoeding niet helemaal van een leien dakje gaat. Zo kun je te maken krijgen met spruw, een te korte lipband en/of tongriem, of kan er tepel-speenverwarring (ook wel zuigverwarring genoemd) optreden indien je bijvoorbeeld te vroeg met een flesje afgekolde melk begint te oefenen of veel een speentje aanbiedt.

Meestal hoeft dit alles echt niet het einde te betekenen van je borstvoedingsavontuur en kan een lactatiekundige je weer goed op weg helpen.

Maar wat nou als het geven van borstvoeding heel veel pijn doet, elke keer weer? Als je elke voeding op je tanden moet bijten vanwege die verschrikkelijke pijn? Vaak wordt dan eerst gedacht aan spruw; als dit echter uitgesloten is, kan het zijn dat je lijdt aan het syndroom van Raynaud.

Wat is Raynaud?

Het syndroom van Raynaud kenmerkt zich vooral door de heftige pijn tijdens het geven van borstvoeding. Deze wordt veroorzaakt door het samentrekken van spiertjes in de bloedvatwand, waardoor de bloedstroom tijdelijk wordt belemmerd en dit kan tot de hevige pijn leiden.

Schommelingen in de temperatuur hebben invloed op de mate waarop je er last van kunt hebben; meestal komt het syndroom van Raynaud meer voor in de winter dan bij warmere temperaturen.

Raynaud komt vaker voor bij vrouwen die ook reumatische klachten hebben en het komt niet alleen voor bij de tepels, maar bij alle ‘uiteindes’ van het lichaam, waaronder bijvoorbeeld de tenen en vingers.

Wat zijn de symptomen?

Naast de heftige pijn die je kunt ervaren tijdens het borstvoeden, welke ongeveer dertig seconden aanhoudt, is Raynaud te herkennen aan een verkleuring van de tepels. Vaak kleurt de tepel zelfs wit na een voeding.

De pijn kan ook enkele uren na het voeden aanhouden; als je baby nog klein is en vaak drinkt, kan het dus zelfs zo voelen alsof je de hele dag pijn hebt. Dat is absoluut geen pretje!

Maar je hoeft niet te stoppen met de borstvoeding als je dat niet wilt, want er zijn zeker oplossingen voor die je kunt uitproberen onder begeleiding van een lactatiekundige of je huisarts.

Wat kun je er aan doen?

Soms ligt de oplossing voor de hand en kan het probleem al worden opgelost door de manier van je baby aanleggen te verbeteren. Raynaud kan ook verward worden met spruw, omdat er dan ook vaak heftige pijn wordt ervaren.

Verder zijn er nog allerlei dingen die je kunt proberen (een lactatiekundige kan je hier natuurlijk bij helpen; ga niet op eigen houtje van alles doen):

  • Het kan helpen om je tepel direct na het voeden te bedekken en/of er een warm kompres op te leggen.
  • Sommige vrouwen hebben goede resultaten gemerkt na het slikken van vitamine B6. Het is wel verstandig om het gebruik hiervan eerst met je huisarts te overleggen en eventueel een bloedonderzoek te laten uitvoeren om de waarde in het bloed te meten.
  • Het slikken van magnesiumtabletten kan ook helpen.
  • In het uiterste geval, als bovenstaande zaken niet lijken te werken, kun je overwegen om nifedipine te slikken. Dit is een middel dat de bloeddruk verlaagt en zo de bloedstroom minder belemmert. Hier is echter altijd een recept van de huisarts voor nodig. Je bloeddruk moet ook in de gaten gehouden worden en in het begin kan het lastig zijn de juiste dosering te bepalen.

Mijn eigen ervaringen

Als ik terugkijk op het begin van de borstvoedingsperiode, zijn de eerste drie tot zes maanden erg zwaar geweest. Sowieso was alles natuurlijk nieuw en spannend, maar er waren redelijk wat problemen.

Zo kwam de borstvoeding niet snel op gang en moest mijn zoontje in de kraamweek worden bijgevoed met kunstvoeding. Ik heb veel moeten kolven en dit met de fles bijgegeven.

Ook had ik extreem veel pijn tijdens en na de voedingen en merkte ik een witverkleuring van de tepels op. Er zijn regelmatig lactatiekundigen langs geweest om mee te kijken met het aanleggen en de voeding, maar toch bleef de pijn aanhouden.

Ik was zelf lid van een fijne Facebookgroep over borstvoeding, waar ik met mijn vragen en problemen terecht kon. Daar zijn gelukkig ook lactatiekundigen aanwezig en moeders met veel ervaring.

Nadat ik had uitgelegd dat ik al veel geprobeerd had (tepels warmhouden, warme kompressen, zorgen dat de manier van aanleggen in orde was en dat de lipband en tongriem gecontroleerd waren), werd ik gewezen op nifedipine.

Ik heb toen zelf wat research gedaan naar dit middel en een lactatiekundige in mijn regio gecontacteerd. Zij wist wat voor problemen we hadden en vond het een goed plan om te kijken of nifedipine zou werken

. Ik had namelijk elke voeding weer pijn en begon ook erg op te zien tegen de volgende voeding.

Via mijn huisarts heb ik toen een recept voor nifedipine gekregen, eerst voor tien dagen om te kijken of het zou werken. Helaas merkte ik na deze tien dagen nog weinig verschil en daarom kreeg ik een hogere dosering voor nogmaals tien dagen.

Ik merkte toen dat het middel aansloeg en ik eindelijk pijnloos kon voeden! Mijn zoontje was toen rond de zes maanden oud.

Mijn bloeddruk bleef ook in orde, dus ik mocht doorgaan met het gebruik van dit middel tegen het syndroom van Raynaud. Ik ben nog steeds erg blij dat het voor mij werkt!

Inmiddels is mijn zoontje ruim een jaar en slik ik het nog steeds, zolang ik borstvoeding blijf geven.

Syndroom van Raynaud tijdens borstvoeding ervaringen - Mamaliefde
Jisca